Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 14

(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 14)

ἀδίκημα δὲ μεῖζον, ὅσῳ ἂν ἀπὸ μείζονοσ ᾖ ἀδικίασ· διὸ τὰ ἐλάχιστα μέγιστα, οἱο͂ν ὃ Μελανώπου Καλλίστρατοσ κατηγόρει, ὅτι παρελογίσατο τρία ἡμιωβέλια ἱερὰ τοὺσ ναοποιούσ· ἐπὶ δικαιοσύνησ δὲ τοὐναντίον. ἔστιν δὲ ταῦτα ἐκ τοῦ ἐνυπάρχειν τῇ δυνάμει· ὁ γὰρ τρία ἡμιωβέλια ἱερὰ κλέψασ κἂν ὁτιοῦν ἀδικήσειεν. ὁτὲ μὲν δὴ οὕτω τὸ μεῖζον, ὁτὲ δ’ ἐκ τοῦ βλάβουσ κρίνεται. καὶ οὗ μὴ ἔστιν ἴση τιμωρία, ἀλλὰ πᾶσα ἐλάττων.

καὶ οὗ μὴ ἔστιν ἰάσισ· χαλεπὸν γὰρ καὶ ἀδύνατον. καὶ οὗ μὴ ἔστιν δίκην λαβεῖν τὸν παθόντα· ἀνίατον γάρ· ἡ γὰρ δίκη καὶ κόλασισ καὶ ἰάσισ. καὶ εἰ ὁ παθὼν καὶ ἀδικηθεὶσ αὐτὸσ αὑτὸν μεγάλωσ ἐκόλασεν·

ἔτι γὰρ μείζονι ὁ ποιήσασ δίκαιοσ κολασθῆναι, οἱο͂ν Σοφοκλῆσ ὑπὲρ Εὐκτήμονοσ συνηγορῶν, ἐπεὶ ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν ὑβρισθείσ, οὐ τιμήσειν ἔφη ἐλάττονοσ ἢ ὁ παθὼν ἑαυτῷ ἐτίμησεν. καὶ ὃ μόνοσ ἢ πρῶτοσ ἢ μετ’ ὀλίγων πεποίηκεν.

καὶ τὸ πολλάκισ τὸ αὐτὸ ἁμαρτάνειν μέγα. καὶ δι’ ὃ ἂν ζητηθῇ καὶ εὑρεθῇ τὰ κωλύοντα καὶ ζημιοῦντα, οἱο͂ν ἐν Ἄργει ζημιοῦται δι’ ὃν ἂν νόμοσ τεθῇ καὶ δι’ οὓσ τὸ δεσμωτήριον ᾠκοδομήθη. καὶ τὸ θηριωδέστερον ἀδίκημα μεῖζον.

καὶ ὃ ἐκ προνοίασ μᾶλλον. καὶ ὃ οἱ ἀκούοντεσ φοβοῦνται μᾶλλον ἢ ἐλεοῦσιν. καὶ τὰ μὲν ῥητορικά ἐστι τοιαῦτα, ὅτι πολλὰ ἀνῄρηκεν ἢ ὑπερβέβηκεν, οἱο͂ν ὁρ́κουσ, δεξιάσ, πίστεισ, ἐπιγαμίασ· πολλῶν γὰρ ἀδικημάτων ὑπεροχή. καὶ τὸ ἐνταῦθα οὗ κολάζονται οἱ ἀδικοῦντεσ, ὅπερ ποιοῦσιν οἱ ψευδομαρτυροῦντεσ·

ποῦ γὰρ οὐκ ἂν ἀδικήσαιεν, εἴ γε καὶ ἐν τῷ δικαστηρίῳ; καὶ ἐφ’ οἷσ αἰσχύνη μάλιστα. καὶ εἰ τοῦτον ὑφ’ οὗ εὖ πέπονθεν· πλείω γὰρ ἀδικεῖ, ὅτι τε κακῶσ ποιεῖ καὶ ὅτι οὐκ εὖ. καὶ ὃ παρὰ τὰ ἄγραφα δίκαια·

ἀμείνονοσ γὰρ μὴ δι’ ἀνάγκην δίκαιον εἶναι· τὰ μὲν οὖν γεγραμμένα ἐξ ἀνάγκησ, τὰ δ’ ἄγραφα οὔ. ἄλλον δὲ τρόπον, εἰ παρὰ τὰ γεγραμμένα· ὁ γὰρ τὰ φοβερὰ ἀδικῶν καὶ τὰ ἐπιζήμια καὶ τὰ ἀζήμια ἀδικήσειεν ἄν. περὶ μὲν οὖν ἀδικήματοσ μείζονοσ καὶ ἐλάττονοσ εἴρηται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION