Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 15 25:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 25:)

καὶ τὸ μὲν δίκαιον οὐκ ἔστιν μεταστρέψαι οὔτ’ ἀπάτῃ οὔτ’ ἀνάγκῃ πεφυκὸσ γάρ ἐστιν, συνθῆκαι δὲ γίγνονται καὶ ἐξαπατηθέντων καὶ ἀναγκασθέντων. πρὸσ δὲ τούτοισ σκοπεῖν εἰ ἐναντία ἐστί τινι τῶν γεγραμμένων νόμων ἢ τῶν κοινῶν, καὶ τῶν γεγραμμένων ἢ τοῖσ οἰκείοισ ἢ τοῖσ ἀλλοτρίοισ, ἔπειτα εἰ ἢ ἄλλαισ συνθήκαισ ὑστέραισ ἢ προτέραισ· ἢ γὰρ αἱ ὕστεραι κύριαι, ἄκυροι δ’ αἱ πρότεραι, ἢ αἱ πρότεραι ὀρθαί, αἱ δ’ ὕστεραι ἠπατήκασιν, ὁποτέρωσ ἂν ᾖ χρήσιμον. ἔτι δὲ τὸ συμφέρον ὁρᾶν, εἴ που ἐναντιοῦται τοῖσ κριταῖσ, καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα· καὶ γὰρ ταῦτα εὐθεώρητα ὁμοίωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION