Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 10 12:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 12:)

ἔστι δ’ ἀπὸ τύχησ μὲν τὰ τοιαῦτα γιγνόμενα, ὅσων ἥ τε αἰτία ἀόριστοσ καὶ μὴ ἕνεκά του γίγνεται καὶ μήτε ἀεὶ μήτε ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ μήτε τεταγμένωσ δῆλον δ’ ἐκ τοῦ ὁρισμοῦ τῆσ τύχησ περὶ τούτων, φύσει δὲ ὅσων ἥ τ’ αἰτία ἐν αὐτοῖσ καὶ τεταγμένη·