Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 11:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 11:)

καὶ τοῖσ ὀνόμασι δὲ χαίρουσιν οἱ ἀφελεῖσ ἀπὸ ἑτέρου ἐπὶ ἕτερον αὐτὰ μεταφέροντεσ, ὡσ καὶ ἐν τῷ Ἀγησιλάῳ ὁ Ξενοφῶν πολλοὺσ φησὶν ἐραστὰσ τῆσ ἑαυτοῦ φιλίασ ἐποιήσατο· ὁ γὰρ ἐραστὴσ ἄλλου τινὸσ δοκεῖ ὄνομα εἶναι. καὶ πάλιν, αὐτοὶ δὲ κατιδόντεσ τοὺσ τῶν Ἑλλήνων ἀκολούθουσ. πάλιν ἐνταῦθα ἐλάττονι ὀνόματι τοῦ πράγματοσ ἐχρήσατο· τὸ γὰρ τῶν ἀκολούθων ἐπὶ δούλων μᾶλλον εἰώθε λέγεσθαι, ὁ δὲ τοὺσ ἑπομένουσ καὶ τοὺσ τελευταίουσ τοῦ στρατοπέδου οὐκ ὤκνησεν ἀκολούθουσ ὀνομάσαι. καὶ ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασι θαυμάζω οὖν φησὶ πῶσ ποτε Σωκράτην ἐπείσθησαν Ἀθηναῖοι περὶ τοὺσ θεοὺσ μὴ σωφρονεῖν. μετήνεγκεν ἐνταῦθα ὡσ ἴδιον τοῦ εἴδουσ τοῦ λόγου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION