Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 16:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 16:)

καὶ τὰ συγκριτικὰ δὲ σχήματα πάνυ μέν ἐστι τῆσ ἀφελείασ καὶ τοῦ συγγραφικοῦ λόγου μᾶλλόν ἐστιν, ἦθοσ δὲ καὶ αὐτὰ παρέχεται, οἱο͂ν μᾶλλον τοῖσδε, ὡσ εἰ στρατηγοῖσ καὶ ἱππάρχοισ καὶ σπουδάρχαισ. εἰ δὲ σὺ τὸ ἐναντίον συλλαβὼν ἔλεγεσ, ὡσεὶ ὅσοι μὲν τοὺσ τοιούτουσ εἶναι λέγονται, οὓσ ἂν ὁρῶσιν ἀρχαῖσ τε καὶ τιμαῖσ καὶ τοιαύταισ δυνάμεσι πλέον τι τῶν ἄλλων ὑπεραίροντασ, οὔ μοι δοκοῦσιν ὀρθῶσ ποιεῖν, Κριτίου μᾶλλον ὁ τοιοῦτοσ τρόποσ ἔδοξεν εἶναι ἤ τινοσ τῶν ἀρχαίων σοφιστῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION