Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 11:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 11:)

ἦθοσ δὲ πάλιν μετὰ γλυκύτητοσ ἐποίησεν εἰπὼν ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασι, καὶ μὴ νομίζοι τὸ μέγιστον κέρδοσ ἔχειν φίλον ἀγαθὸν κτησάμενοσ ἦθοσ γλυκὺ ἐποίησεν ἀπὸ τοῦ ἐλάττονοσ ὀνομάσασ τὸ πρᾶγμα. ἀντὶ γὰρ τοῦ εἰπεῖν ὅτι αἱ τῶν φίλων οὐσίαι ἐκείνου πᾶσαι γίγνονται καὶ αἱ βοήθειαι αἱ ἐν τῷ βίῳ, ὁ δὲ ἑνὶ τούτῳ ὀνόματι, ὃ καὶ γλυκύτητα ἐμφαίνει καὶ ἦθοσ, φίλον φησὶν ἀγαθὸν κτησάμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION