헬라어 문장 검색 - ΑριστίΑρσΡηετ́2́03́06́

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:)

τὰ δὲ ἤθη ὁ Ξενοφῶν ἐργάζεται πρῶτον μὲν πρὸσ τὰ ἰδιώματα ἀφορῶν τῶν προσώπων περὶ ὧν ἂν ποιούμενοσ τοὺσ λόγουσ τυγχάνῃ, ἔπειτα τοὺσ καιροὺσ ὁρῶν καὶ πρὸσ τούτοισ τὰσ περιστάσεισ καὶ τὰ συμβεβηκότα καὶ τὰ παρόντα αὐτοῖσ καὶ τὰ παρακολουθοῦντα, ἐξ ὧν συλλογιζόμενοσ ἤθη εὑρίσκει ἐργάζεσθαι ἐν τοῖσ λόγοισ καὶ νὴ Δία γε καὶ πάθη. ἵνα δὲ ἀπ’ αὐτῶν τῶν βιβλίων ἄρξηταί τισ, ἐν τῷ Συμποσίῳ πᾶσα μὲν ἀρετή ἐστι, ὁ δὲ λόγοσ καὶ ἡ ἁπλότησ τῆσ διανοίασ ἐστὶ τῶν λεγομένων, ὃ οὕτω τισ ἂν ἦθοσ εἴποι· καὶ σχεδὸν ὁ λόγοσ ἅπασ οὕτω προῆκται. πόθεν οὖν τοῦτο ὑπῆρξεν αὐτῷ; τῷ ἰδεῖν τὸν καιρὸν καὶ τὸ πρᾶγμα ὁποῖον καὶ τὰ παρακολουθοῦντα φύσει, οἱο͂ν ὁποῖον μέν τι τὸ συμπόσιόν ἐστι καὶ τίνα ἐν συμποσίῳ λέγεσθαί τε καὶ γίνεσθαι συμβαίνει. πρὸσ ἃ προορῶν ἀπειργάσατο τὸν λόγον, οἱο͂ν εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου, ἀλλ’ ἔμοιγε δοκεῖ τῶν καλῶν κἀγαθῶν ἀνδρῶν οὐ μόνον τὰ μετὰ σπουδῆσ πραττόμενα ἀξιομνημόνευτα εἶναι, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν ταῖσ παιδιαῖσ. ἤθουσ ἐχόμενόν ἐστι τὸ νόημα, ὅτι δεῖ καὶ τὰ μετὰ παιδιὰσ πραττόμενα τῶν μεγάλων τε καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀποδέχεσθαι, καὶ ἔστι τὸ θεώρημα τοῦ ἀφελοῦσ, ὅτι μὴ ἐκ παντὸσ τρόπου δεῖ διώκειν τὰ ἔνδοξα καὶ τὰ μεγάλα, ἀλλὰ καὶ τὰ δοκοῦντα φαῦλα εἶναι καὶ εὐκαταφρόνητα. πάλιν ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασι τὸ ἰδίωμα καταμαθὼν τῆσ Σωκράτουσ προαιρέσεωσ, πρὸσ τοῦτο ἀπιδὼν προσαγήοχε τὸν λόγον· ὄντοσ γὰρ τοῦ ὑποκειμένου ὀργῆσ ἀξίου καὶ ἐπιτιμήσεωσ τὸ Σωκράτην τοσούτου ἄξιον ἄνδρα κατακεκρίσθαι, ὅμωσ οὗτοσ ὡσ ἀφελὴσ ἀνὴρ ἦθοσ κἀνταῦθα ἐνεδείξατο, πολλάκισ φησὶν ἐθαύμασα, οὐχὶ δὲ εἶπεν, ἐφ’ ᾧ τισ ἂν ὀργισθείη ἢ ἐφ’ ᾧ ἄξιον ἐπιτιμῆσαι. δεῖ μέντοι κἀκεῖνο ὁρᾶν, ὅπωσ ὑφειμένα διὰ τὸ ἀφελὲσ τιθεὶσ ὀνόματα οὐδὲν ἧττον ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ ἐνέφηνε τὸ μέγεθοσ τοῦ πράγματοσ· τὸ γὰρ ἐθαύμασα καὶ τὸ πολλάκισ οὐ μικρῶν ἐστιν ἔμφασισ. πάλιν ἐν τῇ Παιδείᾳ ὁρ́α πῶσ μετεχειρίσατο εἰπών, ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο. τὸ μὲν οὖν νόημά ἐστιν ὃν τρόπον Κῦροσ παῖσ ὢν ἐτρέφετο καὶ τίνοσ παιδείασ μετέσχεν, καὶ τίνα ἔργα ἔπραξε, καὶ ὡσ εὐδαιμονέστατοσ ἀνθρώπων ἐγένετο, τοῦτο δὲ ἄλλο τι βούλεται τῷ ἀνδρί· οὐ γὰρ Κῦρον ἐγκωμιάσαι προῄρηται οὐδὲ μέλει αὐτῷ ὃν τρόπον ἐπαιδεύθη ὁ Κῦροσ ἢ ἐτράφη, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐν ἤθει προάγει τὸν λόγον, ὑπογραφῇ κέχρηται ὁποῖόν τινα δεῖ εἶναι τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ τίνι τροφῇ καὶ τίνι παιδείᾳ χρῆσθαι, καὶ ὁποῖον μὲν δεῖ εἶναι ἔτι ἐν παιδίοισ ὄντα, ὁποῖον δὲ ἐπειδὰν μειράκιόν τισ γένηται, τίνα δὲ ἔργα καὶ ἐπιτηδεύματα προσήκοντα τῷ καλῷ τε καὶ ἀγαθῷ ἀνδρί, ὁ δὲ Κῦροσ ἄλλωσ ὄνομά ἐστιν αὐτῷ. τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασι μετακεχείρισται τοὺσ τοιούτουσ τῶν λόγων· ἐκεῖ γὰρ αὐτῷ καὶ περὶ πλειόνων εἴρηται ὃν τρόπον δεῖ τῇ πατρίδι τῇ ἑαυτοῦ προσφέρεσθαι καὶ τοῖσ φίλοισ καὶ ἐν τοῖσ οἰκείοισ πᾶσιν· οὐ μέντοι εἴρηταί γε ὑποθετικῶσ, οἱο͂ν οὕτω χρὴ τοῦτον τὸν τρόπον τοῖσ φίλοισ προσφέρεσθαι, οὐδὲ χρὴ τοῦτον τὸν τρόπον τοῖσ ἀδελφοῖσ· οὐδὲ χρὴ πρότερον ἐπίδειξιν εἶναι πολιτείασ, πρὶν ἂν ἀνήρ τισ γένηται σοφόσ τε καὶ ἐπιστήμων πραγμάτων, ἀλλ’ ὑποθεὶσ ἕτερα πρόσωπα διδάσκει σε ὃν τρόπον χρὴ τὰ τοιαῦτα ποιεῖν, ὁποῖον καὶ Χαιρεφῶντα λέγει διαφερόμενον πρὸσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, εἰπέ μοι, ἔφη, σὺ μόνοσ οὐ γινώσκεισ ὅτι οὕτω χρὴ τοῖσ ἀδελφοῖσ προσφέρεσθαι, ἀλλὰ πρόσωπον ἕτερον ὑπέβαλλεν. ὅταν οὖν θέλῃσ ἐν ἤθει λόγον προαγαγεῖν, οὐχ ὑποθετικῶσ εἰσάγεισ, τάδε χρὴ ποιεῖν ἢ τάδε, ἀλλὰ πρόσωπον ἕτερον ὑποθεὶσ ἃ ἂν βούλῃ τινὰ ποιεῖν λέγεισ, ὅτι ἐκεῖνοσ ἦν τοιοῦτοσ καὶ τάδε ἐποίει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION