Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 3:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 3:)

καὶ τὰ μέν τινα τοιαῦτά ἐστιν ἐννοήματα, ὥστε μηδὲν αὐτοῖσ προσυπακούεσθαι, τὰ δέ τινα τοιαῦτα, ὥστε ἦθοσ ἔχειν καὶ τὸ ἦθοσ οὐχ ἓν οὐδὲ ἁπλοῦν, ἀλλὰ διάφορον, τὸ μὲν χάριεν ἦθοσ, τὸ δέ τι ἀγαθὸν ἦθοσ, τὸ δὲ γλυκύτητα ἐμφαῖνον, τὸ δὲ χρηστότητα, τὸ δέ τι τοιοῦτόν ἐστιν ἦθοσ, ὥστε αὐτόθεν πολλὴν σεμνότητα ἐμφαίνειν, ὥσπερ ἔχει καὶ τοῦτο, Αὐτόλυκοσ μὲν οὖν παρὰ τὸν πατέρα ἐκαθέζετο· σεμνῶσ μὲν οὖν πάνυ καὶ τῇ ἐννοίᾳ ποιῆσαι τὸ μειράκιον παρὰ τὸν πατέρα καθίσαι. σεμνὰ γὰρ τὰ τοιαῦτα ἐννοήματά ἐστι, μάλιστα δὲ τὸ ἦθοσ διεφύλαξεν αὐτῷ τὸ μὴ ἐπεξεργασίᾳ χρήσασθαι τῇ παρ’ αὐτοῦ, οἱο͂ν εἰ ἔλεγεν, Αὐτόλυκοσ μὲν οὖν παρὰ τὸν πατέρα ἐκαθέζετο, ὥσπερ ἐχρῆν υἱὸν ὄντα μετὰ πατρόσ, τὸ δὲ τοιοῦτον πολιτικόν. ἀφῆκεν οὖν ἐμφαίνεσθαι τὸ ἦθοσ καὶ τὴν σεμνότητα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION