Theophrastus, Characters, Δεισιδαιμονίασ Ισ’

(테오프라스토스, Characters, Δεισιδαιμονίασ Ισ’)

τὸ δαιμόνιον, ὁ δὲ δεισιδαίμων τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ ἐπιχρωνῆν ἀπονιψάμενοσ τὰσ χεῖρασ καὶ περιρρανάμενοσ ἀπὸ ἱεροῦ δάφνην εἰσ τὸ στόμα λαβὼν οὕτω τὴν ἡμέραν περιπατεῖν. καὶ τὴν ὁδὸν ἐὰν ὑπερδράμῃ γαλῆ, μὴ πρότερον πορευθῆναι, ἑώσ διεξέλθῃ τισ ἢ λίθουσ τρεῖσ ὑπὲρ τῆσ ὁδοῦ διαβάλῃ.

καὶ ἐὰν ἴδῃ ὄφιν ἐν τῇ οἰκίᾳ, ἐὰν παρείαν, Σαβάδιον καλεῖν, ἐὰν δὲ ἱερόν, ἐνταῦθα ἡρῷον εὐθὺσ ἱδρύσασθαι.

καὶ τῶν λιπαρῶν λίθων τῶν ἐν ταῖσ τριόδοισ παριὼν ἐκ τῆσ ληκύθου ἔλαιον καταχεῖν καὶ ἐπὶ γόνατα πεσὼν καὶ προσκυνήσασ ἀπαλλάττεσθαι.

καὶ ἐὰν μῦσ θύλακον ἀλφίτων διαφάγῃ, πρὸσ τὸν ἐξηγητὴν ἐλθὼν ἐρωτᾶν, τί χρὴ ποιεῖν·

καὶ ἐὰν ἀποκρίνηται αὐτῷ ἐκδοῦναι τῷ σκυτοδέψῃ ἐπιρράψαι, μὴ προσέχειν τούτοισ, ἀλλ’ ἀποτραπεὶσ ἐκθύσασθαι. καὶ πυκνὰ δὲ τὴν οἰκίαν καθᾶραι δεινὸσ Ἑκάτησ φάσκων ἐπαγωγὴν γεγονέναι·

κἂν γλαῦκεσ βαδίζοντοσ αὐτοῦ ἀνακράγωσι, ταράττεσθαι καὶ εἴπασ·

’Ἀθηνᾶ κρείττων’ παρελθεῖν οὕτω. καὶ οὔτε ἐπιβῆναι μνήματι οὔτ’ ἐπὶ νεκρὸν οὔτ’ ἐπὶ λεχὼ ἐλθεῖν ἐθελῆσαι, ἀλλὰ τὸ μὴ μιαίνεσθαι συμφέρον αὑτῷ φῆσαι εἶναι.

καὶ ταῖσ τετράσι δὲ καὶ ταῖσ ἑβδομάσι προστάξασ οἶνον ἕψειν τοῖσ ἔνδον, ἐξελθὼν ἀγοράσαι μυρρίνασ, λιβανωτόν, πόπανα καὶ εἰσελθὼν εἴσω στεφανῶν τοὺσ Ἑρμαφροδίτουσ ὅλην τὴν ἡμέραν.

δεῖ.

καὶ τελεσθησόμενοσ πρὸσ τοὺσ Ὀρφεοτελεστὰσ κατὰ μῆνα πορεύεσθαι μετὰ τῆσ γυναικὸσ ἐὰν δὲ μὴ σχολάζῃ η γυνή, μετὰ τῆσ τίτθησ καὶ τῶν παίδων. καὶ τῶν περιρραινομένων ἐπὶ θαλάττησ ἐπιμελῶσ δόξειεν ἂν εἶναι.

κἄν ποτε ἐπίδῃ σκορόδῳ ἐστεμμένον τῶν ἐπὶ ταῖσ τριόδοισ, ἀπελθὼν κατὰ κεφαλῆσ λούσασθαι καὶ ἱερείασ καλέσασ σκίλλῃ ἢ σκύλακι κελεῦσαι αὑτὸν περικαθᾶραι.

μαινόμενον δὲ ἰδὼν ἢ ἐπίληπτον φρίξασ εἰσ κόλπον πτύσαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION