Theophrastus, Characters, Εἰρωνείασ Α’

(테오프라스토스, Characters, Εἰρωνείασ Α’)

Ἡ μὲν οὖν εἰρωνεία δόξειεν ἂν εἶναι, ὡσ τύπῳ λαβεῖν, προσποίησισ ἐπὶ χεῖρον πράξεων καὶ λόγων, ὁ δὲ εἴρων τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ προσελθὼν τοῖσ ἐχθροῖσ ἐθέλειν λαλεῖν, οὐ μισεῖν· καὶ ἐπαινεῖν παρόντασ, οἷσ ἐπέθετο λάθρα, καὶ τούτοισ συλλυπεῖσθαι ἡττωμένοισ·

καὶ συγγνώμην δὲ ἔχειν τοῖσ αὑτὸν κακῶσ λέγουσι καὶ ἐπὶ τοῖσ καθ’ ἑαυτοῦ λεγομένοισ. καὶ πρὸσ τοὺσ ἀδικουμένουσ καὶ ἀγανακτοῦντασ πράωσ διαλέγεσθαι·

καὶ τοῖσ ἐντυγχάνειν κατὰ σπουδὴν βουλομένοισ προστάξαι ἐπανελθεῖν. καὶ μηδὲν ὧν πράττει ὁμολογῆσαι, ἀλλὰ φῆσαι βουλεύεσθαι· καὶ προσποιήσασθαι ἄρτι παραγεγονέναι καὶ ὀψὲ γενέσθαι αὐτὸν καὶ μαλακισθῆναι.

καὶ πρὸσ τοὺσ δανειζομένουσ καὶ ἐρανίζοντασ .

. . ὡσ οὐ πωλεῖ, καὶ μὴ πωλῶν φῆσαι πωλεῖν· καὶ ἀκούσασ τι μὴ προσποιεῖσθαι, καὶ ἰδὼν φῆσαι μὴ ἑορακέναι, καὶ ὁμολογήσασ μὴ μεμνῆσθαι· καὶ τὰ μὲν σκέψασθαι φάσκειν, τὰ δὲ οὐκ εἰδέναι, τὰ δὲ θαυμάζειν, τὰ δ’ ἤδη ποτὲ καὶ αὐτὸσ οὕτωσ διαλογίσασθαι. καὶ τὸ ὅλον δεινὸσ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ τοῦ λόγου χρῆσθαι·

’οὐ πιστεύω’, ’οὐχ ὑπολαμβάνω’, ’ἐκπλήττομαι’ καὶ ’λέγεισ αὐτὸν ἕτερον γεγονέναι· καὶ μὴν οὐ ταῦτα πρὸσ ἐμὲ διεξῄει’, ’παράδοξόν μοι τὸ πρᾶγμα’, ’ἄλλῳ τινὶ λέγε’, ’ὅπωσ δὲ σοὶ ἀπιστήσω ἢ ἐκείνου καταγνῶ, ἀποροῦμαι’, ’ἀλλ’ ὁρ́α, μὴ σὺ θᾶττον πιστεύεισ’. Τοιαύτασ φωνὰσ καὶ πλοκὰσ καὶ παλιλλογίασ εὑρεῖν ἐστι τῶν εἰρώνων.

τὰ δὴ τῶν ἠθῶν μὴ ἁπλᾶ, ἀλλ’ ἐπίβουλα, φυλάττεσθαι μᾶλλον δεῖ ἢ τοὺσ ἔχεισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION