Theophrastus, Characters, Ἀρεσκειάσ Ε’

(테오프라스토스, Characters, Ἀρεσκειάσ Ε’)

ἀμέλει τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ πόρρωθεν προσαγορεύσασ καὶ ἄνδρα κράτιστον εἰπὼν καὶ θαυμάσασ ἱκανῶσ, ἀμφοτέραισ ταῖσ χερσὶ μὴ ἀφιέναι καὶ μικρὸν προπέμψασ καὶ ἐρωτήσασ, πότε αὐτὸν ὄψεται, ἐπαινῶν ἀπαλλάττεσθαι. καὶ παρακληθεὶσ δὲ πρὸσ δίαιταν μὴ μόνον ᾧ πάρεστι βούλεσθαι ἀρέσκειν, ἀλλὰ καὶ τῷ ἀντιδίκῳ, ἵνα κοινὸσ εἷσ εἶναι δοκῇ.

καὶ τοὺσ ξένουσ δὲ εἰπεῖν ὡσ δικαιότερα λέγουσι τῶν πολιτῶν.

καὶ κεκλημένοσ δὲ ἐπὶ δεῖπνον κελεῦσαι καλέσαι τὰ παιδία τὸν ἑστιῶντα, καὶ εἰσιόντα φῆσαι σύκου ὁμοιότερα εἶναι τῷ πατρί, καὶ προσαγόμενοσ φιλῆσαι καὶ παρ’ αὑτὸν καθίστασθαι·

καὶ τοῖσ μὲν συμπαίζειν αὐτὸσ λέγων ’ἀσκόσ, πέλεκυσ’· τὰ δὲ ἐπὶ τῆσ γαστρὸσ ἐᾶν καθεύδειν ἅμα θλιβόμενοσ. Καὶ πλειστάκισ δὲ ἀποκείρασθαι καὶ τοὺσ ὀδόντασ λευκοὺσ ἔχειν καὶ τὰ ἱμάτια δὲ χρηστὰ μεταβάλλεσθαι καὶ χρίσματι ἀλείφεσθαι.

πλησίον τῶν στρατηγῶν.

καὶ ἀγοράζειν αὑτῷ μὲν μηδέν, ξένοισ δὲ εἰσ Βυζάντιον ἐπιστάλματα, καὶ Λακωνικὰσ κύνασ εἰσ Κύζικον καὶ μέλι Ὑμήττιον εἰσ Ῥόδον, καὶ ταῦτα ποιῶν τοῖσ ἐν τῇ πόλει διηγεῖσθαι. ἀμέλει δὲ καὶ πίθηκον θρέψαι δεινὸσ καὶ τίτυρον κτήσασθαι καὶ Σικελικὰσ περιστερὰσ καὶ δορκαδείουσ ἀστραγάλουσ καὶ Θουριακὰσ τῶν στρογγύλων ληκύθουσ καὶ βακτηρίασ τῶν σκολιῶν ἐκ Λακεδαίμονοσ καὶ αὐλαίαν ἔχουσαν Πέρσασ ἐνυφασμένουσ, καὶ αὐλίδιον παλαιστριαῖον κόνιν ἔχον καὶ σφαιριστήριον.

καὶ τοῦτο περιὼν χρηννύναι τοῖσ φιλοσόφοισ, τοῖσ σοφισταῖσ, τοῖσ ὁπλομάχοισ, τοῖσ ἁρμονικοῖσ ἐπιδείκνυσθαι·

καὶ αὐτὸσ ἐν ταῖσ ἐπιδείξεσιν ὕστερον ἐπεισιέναι ἐπὶ τῷ τὸν ἕτερον εἰπεῖν τῶν θεωμένων πρὸσ τὸν ἕτερον, ὅτι τούτου ἐστὶν ἡ παλαίστρα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION