헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσι μάλιστα χρηστέον ἀκροάμασι παρὰ δεῖπνον.)

"σκέψαιτ’ ἄν τισ, ὦ· "Διογενιανέ, πολλῶν ἀκροαμάτων ὄντων ποῖον ἂν μάλιστα γένοσ εἰσ πότον ἐναρμόσειε, καὶ παρακαλῶμεν ἐπικρῖναι τουτονὶ τὸν σοφόν· καὶ ἡμεῖσ, οὐδὲν μελλήσασ ἐκεῖνοσ ἔφη τἄλλα μὲν ἐπὶ τὴν θυμέλην καὶ τὴν ὀρχήστραν ἐξελαύνειν, εἰσάγειν δὲ τὸ νεωστὶ μὲν ἐν Ῥώμῃ παρεισηγμένον εἰσ τὰ συμπόσια, μήπω δ’ ἀναλάμπον ἐν τοῖσ πολλοῖσ.

"ὅτι τῶν Πλάτωνοσ διαλόγων διηγηματικοὶ τινὲσ εἰσιν οἱ δὲ δραματικοί·

"τούτων οὖν τῶν δραματικῶν τοὺσ ἐλαφροτάτουσ ἐκδιδάσκονται παῖδεσ, ὥστ’ ἀπὸ στόματοσ λέγειν πρόσεστι δ’ ὑπόκρισισ πρέπουσα τῷ ἤθει τῶν ὑποκειμένων προσώπων καὶ φωνῆσ πλάσμα καὶ σχῆμα καὶ διαθέσεισ ἑπόμεναι τοῖσ λεγομένοισ. "ταῦθ’ οἱ μὲν αὐστηροὶ καὶ χαρίεντεσ ἠγάπησαν ὑπερφυῶσ, οἱ δ’ ἄνανδροι καὶ διατεθρυμμένοι τὰ ὦτα δι’ ἀμουσίαν καὶ ἀπειροκαλίαν, οὕσ φησιν Ἀριστόξενοσ χολὴν ἐμεῖν, ὅταν ἐναρμονίου ἀκούσωσιν, ἐξέβαλον· "καὶ οὐ θαυμάσαιμ’ ἄν, εἰ τὸ πάμπαν ἐκβάλλουσιν· "ὦ τᾶν, καὶ παραβάλλου λοιδορῶν ἡμᾶσ·

"ἡμεῖσ γάρ ἐσμεν οἱ πρῶτοι τοῦ πράγματοσ εἰσαγομένου δυσχεράναντεσ ἐν Ῥώμῃ καὶ καθαψάμενοι τῶν ἀξιούντων Πλάτωνα διαγωγὴν ἐν οἴνῳ ποιεῖσθαι, καὶ τῶν Πλάτωνοσ διαλόγων ἐπὶ τραγήμασι καὶ μύροισ ἀκούειν διαπίνοντασ· "ὅτε, καὶ Σαπφοῦσ ἀναλεγομένησ καὶ τῶν Ἀνακρέοντοσ, ἐγὼ μοι δοκῶ καταθέσθαι τὸ ποτήριον αἰδούμενοσ. "πολλὰ δ’ εἰπεῖν ἐπιόν μοι δέδια μὴ μετὰ σπουδῆσ τινοσ οὐ παιδιᾶσ διαλέγεσθαι πρόσ σε δόξω· "ὅθεν, ὡσ ὁρᾷσ, ποτίμῳ λόγῳ ἁλμυρὰν ἀκοὴν κατακλύσαι τῷ φίλῳ Διογενιανῷ μετὰ τῆσ κύλικοσ δίδωμι. "νήφοντασ ἀκούω λόγουσ·

"ὥσθ’ ὁ οἶνοσ ἡμᾶσ ἀδικεῖν οὐκ ἐοίκεν οὐδὲ κρατεῖν. δέδια δὴ μὴ καὶ αὐτὸσ εὐθύνασ ὑπόσχω· "καίτοι τὰ πολλὰ περικοπτέα τῶν ἀκροαμάτων ἐστί· "πρώτην τραγῳδίαν, ὡσ οὐ πάνυ τι συμποτικὸν ἀλλὰ σεμνότερον βοῶσαν καὶ σκευωρουμένην πραγμάτων ὑποκρίσεισ πάθοσ ἐχόντων καὶ οἶκτον. "ἀποπέμπω δὲ τῆσ ὀρχήσεωσ τὴν Πυλάδειον, ὀγκώδη καὶ παθητικὴν καὶ πολυπρόσωπον οὖσαν· "αἰδοῖ δὲ τῶν ἐγκωμίων ἐκείνων, ἃ Σωκράτησ περὶ ὀρχήσεωσ διῆλθε, δέχομαι τὴν Βαθύλλειον αὐτόθεν πέζαν τοῦ κόρδακοσ ἁπτομένην, Ἠχοῦσ ἤ τινοσ Πανὸσ ἢ Σατύρου σὺν Ἔρωτι κωμάζοντοσ ὑπόρχημά τι διατιθεμένην. "τῶν δὲ κωμῳδιῶν ἡ μὲν ἀρχαία διὰ τὴν ἀνωμαλίαν ἀνάρμοστοσ ἀνθρώποισ πίνουσιν· "ἥ τε γὰρ ἐν ταῖσ λεγομέναισ παραβάσεσιν αὐτῶν σπουδὴ καὶ παρρησία λίαν ἄκρατόσ ἐστι καὶ σύντονοσ, ἥ τε πρὸσ τὰ σκώμματα καὶ βωμολοχίασ εὐχέρεια δεινῶσ κατάκοροσ καὶ ἀναπεπταμένη καὶ γέμουσα ῥημάτων ἀκόσμων καὶ ἀκολάστων ὀνομάτων· "ἔτι δ’ ὥσπερ ἐν τοῖσ ἡγεμονικοῖσ δείπνοισ ἑκάστῳ παρέστηκε τῶν κατακειμένων οἰνοχόοσ, οὕτω δεήσει γραμματικὸν ἑκάστῳ τὸ καθ’ ἕκαστον ἐξηγεῖσθαι, τίσ ὁ Λαισποδίασ παρ’ Εὐπόλιδι καὶ ὁ Κινησίασ παρὰ Πλάτωνι καὶ ὁ Λάμπων παρὰ Κρατίνῳ, καὶ τῶν κωμῳδουμένων ἕκαστοσ· "ὥστε γραμματοδιδασκαλεῖον ἡμῖν γενέσθαι τὸ συμπόσιον ἢ κωφὰ καὶ ἄσημα τὰ σκώμματα διαφέρεσθαι. "περὶ δὲ τῆσ νέασ κωμῳδίασ τί ἂν ἀντιλέγοι τισ; "οὕτω γὰρ ἐγκέκραται τοῖσ συμποσίοισ, ὡσ μᾶλλον ἂν οἴνου χωρὶσ ἢ Μενάνδρου διακυβερνῆσαι τὸν πότον. "ἥ τε γὰρ λέξισ ἡδεῖα καὶ πεζὴ κατέσπαρται τῶν πραγμάτων, ὡσ μήθ’ ὑπὸ νηφόντων καταφρονεῖσθαι μήτ’ οἰνωμένουσ ἀνιᾶν· "γνωμολογίαι τε χρησταὶ καὶ ἀφελεῖσ ὑπορρέουσαι καὶ τὰ σκληρότατα τῶν ἠθῶν ὥσπερ ἐν πυρὶ τῷ οἴνῳ μαλάττουσι καὶ κάμπτουσι πρὸσ τὸ ἐπιεικέστερον· "ἥ τε τῆσ σπουδῆσ πρὸσ τὴν παιδιὰν ἀνάκρασισ ἐπ’ οὐδὲν ἂν πεποιῆσθαι δόξειεν ἀλλ’ ἢ πεπωκότων καὶ διακεχυμένων ἡδονὴν ὁμοῦ καὶ ὠφέλειαν. "ἔχει δὲ καὶ τὰ ἐρωτικὰ παρ’ αὐτῷ καιρὸν πεπωκόσιν ἀνθρώποισ, καὶ ἀναπαυσομένοισ μετὰ μικρὸν ἀπιοῦσι παρὰ τὰσ ἑαυτῶν γυναῖκασ· "οὔτε παιδὸσ ἔρωσ ἄρρενόσ ἐστιν ἐν τοσούτοισ δράμασιν, αἵ τε φθοραὶ τῶν παρθένων εἰσ γάμον ἐπιεικῶσ καταστρέφουσι· "τὰ δὲ πρὸσ ἑταίρασ, ἂν μὲν ὦσιν ἰταμαὶ καὶ θρασεῖαι, διακόπτεται σωφρονισμοῖσ τισιν ἢ μετανοίαισ τῶν νέων· "ταῖσ δὲ χρησταῖσ καὶ ἀντερώσαισ ἢ πατήρ τισ ἀνευρίσκεται γνήσιοσ, ἢ χρόνοσ τισ ἐπιμετρεῖται τῷ ἔρωτι, συμπεριφορὰν αἰδοῦσ· "ἔχων φιλάνθρωπον. "ταῦτα δ’ ἀνθρώποισ ἄλλο μὲν τι πράττουσιν ἴσωσ οὐδεμιᾶσ σπουδῆσ ἄξιά ἐστίν· "ἐν δὲ τῷ πίνειν οὐ θαυμάσαιμ’ ἄν, εἰ τὸ τερπνὸν αὐτῶν καὶ γλαφυρὸν ἅμα καὶ πλάσιν τινὰ καὶ κατακόσμησιν ἐπιφέρει, συνεξομοιοῦσαν τὰ ἤθη τοῖσ ἐπιεικέσι καὶ φιλανθρώποισ. "τὴν ἐπιθυμίαν ἐμπέπληκε, τὸν ἥδιστον αὐτῷ Μένανδρον ἐπαινέσασ, καὶ τῶν ἄλλων οὐδὲν ἔτι φροντίζειν ἐοίκε.

"λείπεται δὲ πολλὰ τῶν ἀκροαμάτων ἡμῖν ἀνεξέταστα, περὶ ὧν ἂν ἡδέωσ ἀκούσαιμί σου· "τὸν δὲ τῶν ζῳδιογλύφων ἀγῶνα βραβεύσομεν αὔριον, ἂν δοκῇ τῷ ξένῳ καὶ Διογενιανῷ, νήφοντεσ. "μῖμοί τινεσ εἰσιν, ὧν τοὺσ μὲν ὑποθέσεισ τοὺσ δὲ παίγνια καλοῦσιν·

"ἁρμόζειν δ’ οὐδέτερον οἶμαι συμποσίῳ γένοσ, τὰσ μὲν ὑποθέσεισ διὰ τὰ μήκη τῶν δραμάτων καὶ τὸ δυσχορήγητον τὰ δὲ παίγνια, πολλῆσ γέμοντα βωμολοχίασ καὶ σπερμολογίασ, οὐδὲ τοῖσ τὰ ὑποδήματα κομίζουσι παιδαρίοισ, ἄν γε δὴ δεσποτῶν σωφρονούντων, θεάσασθαι προσήκει. "οἱ δὲ πολλοί, καὶ γυναικῶν συγκατακειμένων καὶ παίδων ἀνήβων, ἐπιδείκνυνται μιμήματα πραγμάτων καὶ λόγων, ἃ πάσησ μέθησ ταραχωδέστερον τὰσ ψυχὰσ; "διατίθησιν. "ἀλλ’ ἥ γε κιθάρα πάλαι που καὶ καθ’ Ὅμηρον ἔτι τοῖσ χρόνοισ γνωρίμη τῆσ δαιτόσ ἐστι, καὶ μακρὰν οὕτω φιλίαν καὶ συνήθειαν οὐ πρέπει διαλύειν, ἀλλὰ δεῖσθαι τῶν κιθαρῳδῶν μόνον, ὅπωσ τὸν πολὺν θρῆνον καὶ γόον ἐξαιρῶσι τῶν ᾠδῶν, εὔφημα καὶ πρέποντα θαλιάζουσιν ἀνθρώποισ ᾄδοντεσ. "τὸν δ’ αὐλὸν οὐδὲ βουλομένοισ ἀπώσασθαι τῆσ τραπέζησ ἔστιν· "αἱ γὰρ σπονδαὶ ποθοῦσιν αὐτὸν ἅμα τῷ στεφάνῳ καὶ συνεπιφθέγγεται τῷ παιᾶνι τὸ θεῖον, εἶτ’ ἀπελίγανε καὶ διεξῆλθε τῶν ὤτων καταχεόμενοσ φωνὴν ἡδεῖαν ἄχρι τῆσ ψυχῆσ ποιοῦσαν γαλήνην· "ὥστ’, εἴ τι τῶν ἀσηρῶν καὶ πεφροντισμένων ὁ ἄκρατοσ οὐκ ἐξέσεισεν οὐδὲ διέλυσε, τοῦτο τῇ χάριτι καὶ πραότητι τοῦ μέλουσ ὑποκατακλινόμενον ἡσυχάζειν, ἄν γε δὴ καὶ αὐτὸσ τὸ μέτριον αὑ διαφυλάττῃ μὴ παθαινόμενοσ μηδ’ ἀνασοβῶν καὶ παρεξιστὰσ βόμβυξι καὶ πολυχορδίαισ τὴν διάνοιαν ὑγρὰν ὑπὸ τῆσ μέθησ καὶ ἀκροσφαλῆ γεγενημένην. "ὡσ · "γὰρ τὰ θρέμματα λόγου μὲν οὐ συνίησι διάνοιαν ἔχοντοσ, σιγμοῖσ δὲ καὶ ποππυσμοῖσ ἀμελέσιν ἢ σύριγξι καὶ στρόμβοισ ἐγείρουσι καὶ κατευνάζουσι πάλιν οἱ νέμοντεσ, οὕτωσ, ὅσον ἔνεστι τῇ ψυχῇ φορβαδικὸν καὶ ἀγελαῖον καὶ ἀξύνετον λόγου καὶ ἀνήκοον, μέλεσι καὶ ῥυθμοῖσ; "ἐπιψάλλοντεσ καὶ καταυλοῦντεσ εὖ τίθενται καὶ καταπραΰνουσιν. "οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ δεῖ τὸ γ’ ἐμοὶ φαινόμενον εἰπεῖν, οὔτ’ ἂν αὐλοῦ ποτε καθ’ αὑτὸν οὔτε λύρασ μέλει χωρὶσ λόγου καὶ ᾠδῆσ ἐπιτρέψαιμι τὸ συμπόσιον, ὥσπερ ῥεύματι φέρειν ὑπολαμβάνοντι· "δεῖ γὰρ οὕτωσ ἐθίζειν καὶ σπουδάζοντασ καὶ παίζοντασ, ὥστε καὶ τὰσ ἡδονὰσ ἐκ λόγου λαμβάνειν καὶ τὰσ διατριβὰσ ἐν λόγῳ ποιεῖσθαι· "τὸ δὲ μέλοσ καὶ τὸν ῥυθμὸν ὥσπερ ὄψον ἐπὶ τῷ λόγῳ καὶ μὴ καθ’ αὑτὰ προσφέρεσθαι μηδὲ λιχνεύειν. "ὡσ γὰρ ἡδονὴν ἐν οἴνῳ καὶ ὄψῳ τῇ χρείᾳ τῆσ τροφῆσ συνεισιοῦσαν οὐδεὶσ ἀπωθεῖται, τὴν δ’ ἐπὶ τοῖσ μύροισ οὐκ ἀναγκαίαν καὶ περίεργον οὖσαν ὁ Σωκράτησ ἐπὶ κόρρησ ῥαπίζων ἐξέβαλλεν· "οὕτω ψαλτηρίου φωνῆσ καὶ αὐλοῦ, καθ’ ἑαυτὴν τὰ ὦτα κοπτούσησ, μὴ ὑπακούωμεν· "ἂν δ’ ἕπηται μετὰ λόγου καὶ ᾠδῆσ ἑστιῶσα καὶ τέρπουσα τὸν ἐν ἡμῖν λόγον, εἰσάγωμεν, οἰόμενοι καὶ τὸν Μαρσύαν ἐκεῖνον ὑπὸ τοῦ θεοῦ κολασθῆναι, ὅτι φορβειᾷ καὶ αὐλοῖσ ἐπιστομίσασ ἑαυτὸν ἐτόλμησε ψιλῷ μέλει διαγωνίζεσθαι πρὸσ ᾠδὴν καὶ κιθάραν. "σκοπῶμεν, ὅπωσ συμπόταισ διὰ λόγου καὶ φιλοσοφίασ ἀλλήλουσ εὐφραίνειν δυναμένοισ μηδὲν ἐπάξομεν τοιοῦτον θύραθεν, ὃ κώλυμα διαγωγῆσ μᾶλλον ἢ διαγωγή τισ ἔσται.

"οὐ γὰρ μόνον ὅσοι τὴν σωτηρίαν οἴκοι καὶ παρ’ αὑτῶν ἔχοντεσ ἄλλην θέλουσιν εἰσαγώγιμον λαβεῖν, ὡσ Εὐριπίδησ εἶπεν, ἀβέλτεροὶ εἰσιν, ἀλλὰ καὶ ὅσοι, πολλῆσ ἐν αὐτοῖσ εὐφροσύνησ καὶ θυμηδίασ παρούσησ, ἔξωθεν ἐπάγειν τὰ τέρποντα φιλοτιμοῦνται. "καὶ γὰρ ἡ τοῦ μεγάλου βασιλέωσ μεγαλοφροσύνη πρὸσ Ἀνταλκίδαν τὸν Λάκωνα δεινῶσ ἀπειρόκαλοσ ἐφάνη καὶ ἀγροῖκοσ, ὁπηνίκα ῥόδων καὶ κρόκου μεμιγμένων στέφανον εἰσ μύρον βάψασ ἔπεμψεν αὐτῷ, τὸ σύμφυτον καὶ ἴδιον καλὸν ἀποσβέσασ καὶ καθυβρίσασ τοῖσ ἄνθεσιν. "ὅμοιον οὖν ἐστι τό, συμποσίου χάριν ἔχοντοσ ἐν ἑαυτῷ καὶ μοῦσαν ἰδίαν, καταυλεῖν καὶ καταψάλλειν ἔξωθεν, ἀφαιρούμενον τῷ ἀλλοτρίῳ τὸ οἰκεῖον. "μάλιστα γοῦν ἀκροαμάτων ἂν εἰή καιρὸσ ἐν συμποσίῳ κυμαίνοντι καὶ κορυσσομένῳ πρὸσ ἔριν ἢ φιλονεικίαν ὥστε λοιδορίαν τινὰ κατασβέσαι καὶ ζητήσεωσ εἰσ ἅμιλλαν ἀτερπῆ καὶ ἀγῶνα σοφιστικὸν ἐκφερομένησ ἐπιλαμβάνεσθαι, καὶ ἀγῶνασ ἐκκλησιαστικοὺσ καὶ ἀγοραίουσ ἐπισχεῖν, ἄχρι ἂν αὖθισ ἐξ ἀρχῆσ ἀθόρυβον καὶ ἀνήνεμον γένηται τὸ συμπόσιον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσι μάλιστα χρηστέον ἀκροάμασι παρὰ δεῖπνον.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσι μάλιστα χρηστέον ἀκροάμασι παρὰ δεῖπνον.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION