Plutarch, Quaestiones Romanae, section 84

(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 84)

"διὰ τί τὴν τῆσ ἡμέρασ ἀρχὴν ἐκ μέσησ νυκτὸσ λαμβάνουσι; πότερον ὅτι ἡ πολιτεία στρατιωτικὴν ἐν ἀρχῇ σύνταξιν εἶχε, τὰ δὲ πολλὰ νύκτωρ ἐν ταῖσ στρατείαισ προλαμβάνεται τῶν χρησίμων; ἢ πράξεωσ μὲν ἀρχὴν ἐποιοῦντο τὴν ἀνατολήν, παρασκευῆσ δὲ τὴν νύκτα; δεῖ γὰρ παρασκευασαμένουσ πράττειν, ἀλλὰ μὴ παρασκευάζεσθαι πράττοντασ, ὡσ Μύσων πρὸσ Χίλωνα τὸν σοφὸν εἰπεῖν λέγεται ἐν χειμῶνι θρίνακα τεκταινόμενοσ. ἢ καθάπερ ἡ μεσημβρία πέρασ ἐστὶ τοῖσ πολλοῖσ τοῦ τὰ δημόσια καὶ σπουδαῖα πράττειν, οὕτωσ ἀρχὴν ἔδοξε ποιεῖσθαι τὸ μεσονύκτιον; τεκμήριον δὲ τούτου μέγα τὸ μὴ ποιεῖσθαι Ῥωμαῖον ἄρχοντα συνθήκασ μηδ’ ὁμολογίασ μετὰ μέσον ἡμέρασ. ἢ δύσει μὲν καὶ ἀνατολῇ λαμβάνειν ἀρχὴν ἡμέρασ καὶ τελευτὴν οὐ δυνατόν ἐστιν; ὡσ μὲν γάρ οἱ πολλοὶ τῇ αἰσθήσει διορίζουσιν ἡμέρασ μὲν ἀρχὴν τὴν πρώτην ἀνάσχεσιν τοῦ ἡλίου, νυκτὸσ δὲ τὴν τελευταίαν ἀπόκρυψιν λαμβάνοντεσ, οὐχ ἕξομεν ἰσημερίαν, ἀλλ’ ἣν μάλιστα τῇ ἡμέρᾳ νύκτα παρισοῦσθαι δοκοῦμεν, αὕτη τῆσ ἡμέρασ ἐλάττων φανεῖται τῷ τοῦ ἡλίου μεγέθει. ὃ δ’ αὖ πάλιν οἱ μαθηματικοὶ ταύτην ἰώμενοι τὴν ἀτοπίαν τίθενται, τὸ τοῦ ἡλίου κέντρον, ὅταν ἅψηται τοῦ ὁρίζοντοσ, ἡμέρασ διορισμὸν εἶναι καὶ νυκτόσ, ἀναίρεσίσ ἐστι τῆσ ἐναργείασ.

συμβήσεται γὰρ, ἔτι πολλοῦ φωτὸσ ὑπὲρ γῆν ὄντοσ καὶ τοῦ ἡλίου καταλάμποντοσ ἡμᾶσ, μηδέπω ἡμέραν ὁμολογεῖν ἀλλ’ ἔτι νύκτα εἶναι. ἐπεὶ τοίνυν ἐν ταῖσ ἀνατολαῖσ καὶ δύσεσι τοῦ ἡλίου δύσληπτόσ ἐστιν ἡ ἀρχὴ διὰ τὰσ εἰρημένασ ἀλογίασ, ἀπολείπεται τὸ μεσουρανοῦν ἢ τὸ ἀντιμεσουρανοῦν αὐτοῦ λαμβάνειν ἀρχήν. βέλτιον δὲ τὸ δεύτερον· φέρεται γὰρ ἐκ μεσημβρίασ ἐπὶ τὰσ δύσεισ ἀφ’ ἡμῶν, ἐκ δὲ μεσονυκτίου πρὸσ ἡμᾶσ ἐπὶ τὰσ ἀνατολάσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION