Plutarch, Lives, chapter 29

(플루타르코스, Lives, chapter 29)

ἐπεὶ δὲ καὶ Βόλλασ πόλιν οὐ πλείουσ σταδίουσ ἑκατὸν ἀπέχουσαν τῆσ Ῥώμησ ἑλὼν χρημάτων πολλῶν ἐκράτησε καὶ πάντασ ὀλίγου δεῖν τοὺσ ἐν ἡλικίᾳ διέφθειρε, τῶν δὲ Οὐολούσκων οὐδ’ οἱ μένειν ἐν ταῖσ πόλεσι ταχθέντεσ ἐκαρτέρουν, ἀλλ’ ἐφέροντο σὺν τοῖσ ὅπλοισ πρὸσ τὸν Μάρκιον, ἕνα στρατηγὸν καὶ μόνον ἄρχοντα ἑαυτῶν γινώσκειν ἐκεῖνον εἶναι λέγοντεσ, ἦν ὄνομα κατὰ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν Ἰταλίαν μέγα καὶ δόξα θαυμαστὴ, τῆσ ἀρετῆσ ἑνὸσ σώματοσ μεταθέσει τοσοῦτον ἀπεργασαμένησ τὸ παράλογον ἐν τοῖσ πράγμασι. τὰ δὲ τῶν Ῥωμαίων οὐδένα κόσμον εἶχε, μάχεσθαι μὲν ἀπεγνωκότων, ἐν δὲ συστάσεσι καὶ λόγοισ στασιαστικοῖσ ὁσημέραι πρὸσ ἀλλήλουσ ὄντων, ἄχρι οὗ Λαουΐνιον ἀπηγγέλθη περιτειχιζόμενον ὑπὸ τῶν πολεμίων, ὅπου καὶ θεῶν ἱερὰ Ῥωμαίοισ πατρῴων ἀπέκειτο, καὶ τοῦ γένουσ ἦσαν αὐτοῖσ ἀρχαὶ, διὰ τὸ πρώτην πόλιν ἐκείνην κτίσαι τὸν Αἰνείαν.

ἐκ δὲ τούτου θαυμαστὴ μὲν ἔσχε καὶ ἀθρόα μεταβολὴ γνώμησ τὸν δῆμον, ἄτοποσ δὲ κομιδῇ καὶ παράλογοσ τοὺσ πατρικίουσ, ὁ μὲν γὰρ δῆμοσ ὡρ́μησε λύειν τὴν τοῦ Μαρκίου καταδίκην καὶ καλεῖν αὐτὸν εἰσ τὴν πόλιν, ἡ δὲ βουλὴ συναχθεῖσα καὶ σκοποῦσα περὶ τοῦ βουλεύματοσ ἀπέγνω καὶ διεκώλυσεν, εἴτε πάντωσ ἐνίστασθαι φιλονεικοῦσα πᾶσιν οἷσ ὁ δῆμοσ ἐσπούδαζεν, εἴτ’ ἄλλωσ χάριτι τοῦ δήμου τὸν ἄνδρα μὴ βουλομένη κατελθεῖν, εἴτε κἀκεῖνον αὐτὸν ἤδη πεποιημένη δι’ ὀργῆσ, ὅτι πάντασ ἐποίει κακῶσ οὐχ ὑπὸ πάντων ἀγνωμονηθείσ, καὶ τῆσ πατρίδοσ αὑτὸν ἔδειξεν ἐχθρόν, ἐν ᾗ τὸ κυριώτατον καὶ κράτιστον μέροσ ἐγίνωσκε συμπαθοῦν αὐτῷ καὶ συναδικούμενον.

ἐξενεχθείσησ δὲ τῆσ γνώμησ εἰσ τοὺσ πολλούσ, ὁ μὲν δῆμοσ ἄκυροσ ἦν τοῦ ψήφῳ καὶ νόμῳ τι ποιεῖν ἄνευ προβουλεύματοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION