Plutarch, Lives, chapter 14

(플루타르코스, Lives, chapter 14)

ὀλίγου δὲ χρόνου μετῄει μὲν ὑπατείαν ὁ Μάρκιοσ, ἐκάμπτοντο δὲ οἱ πολλοί, καὶ τὸν δῆμον αἰδώσ τισ εἶχεν ἄνδρα καὶ γένει καὶ ἀρετῇ πρῶτον ἀτιμάσαι καὶ καταβαλεῖν ἐπὶ τοσούτοισ καὶ τηλικούτοισ εὐεργετήμασι. οὐ γὰρ ὑποψίᾳ δήπου διανομῆσ ἀργυρίου καὶ δεκασμῶν ἄζωστον ἐβούλοντο προσιέναι καὶ ἀχίτωνα τοῖσ πολίταισ τὸν δεόμενον αὐτῶν ὀψὲ γὰρ μετὰ πολὺν χρόνον ὠνὴ καὶ πρᾶσισ ἐπεισῆλθε, καὶ συνεμίγη ταῖσ ἐκκλησιαστικαῖσ ψήφοισ ἀργύριον, ἐκ δὲ τούτου καὶ δικαστῶν θιγοῦσα καὶ στρατοπέδων ἡ δωροδοκία περιέστησεν εἰσ μοναρχίαν τὴν πόλιν, ἐξανδραποδισαμένη τὰ ὅπλα τοῖσ χρήμασιν.

οὐ γὰρ κακῶσ ἐοίκεν εἰπεῖν ὁ εἰπὼν ὅτι πρῶτοσ κατέλυσε τὸν δῆμον ὁ πρῶτοσ ἑστιάσασ καὶ δεκάσασ.

φαίνεται δὲ κρύφα καὶ κατὰ μικρὸν ὑπορρέον οὐκ εὐθὺσ ἔκδηλον ἐν Ῥώμῃ γενέσθαι τὸ κακόν, οὐ γὰρ ἴσμεν ὅστισ ἦν ὁ δεκάσασ πρῶτοσ ἐν Ῥώμῃ δῆμον ἢ δικαστήριον· Ἀθήνησι δὲ λέγεται πρῶτοσ ἀργύριον δοῦναι δικασταῖσ Ἄνυτοσ ὁ Ἀνθεμίωνοσ, προδοσίασ περὶ Πύλου κρινόμενοσ, ἐν τοῖσ Πελοποννησιακοῖσ ἤδη τελευτῶσιν, ὁπηνίκα τὸ χρυσοῦν ἔτι γένοσ καὶ ἀκήρατον ἐν Ῥώμῃ τὴν ἀγορὰν κατεῖχεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION