Plutarch, Lives, chapter 15

(플루타르코스, Lives, chapter 15)

ἀλλὰ τοῦ γε Μαρκίου πολλὰσ ὑποφαίνοντοσ ὠτειλὰσ ἀπὸ πολλῶν ἀγώνων, ἐν οἷσ ἐπρώτευσεν ἑπτακαίδεκα ἔτη συνεχῶσ στρατευόμενοσ, ἐδυσωποῦντο τὴν ἀρετὴν, καὶ λόγον ἀλλήλοισ ἐδίδοσαν ὡσ ἐκεῖνον ἀποδείξοντεσ. ἐπεὶ δέ, τῆσ ἡμέρασ ἐν ᾗ τὴν ψῆφον ἔδει φέρειν ἐνστάσησ, ὁ Μάρκιοσ εἰσ ἀγορὰν ἐνέβαλε σοβαρῶσ ὑπὸ τῆσ βουλῆσ προπεμπόμενοσ, καὶ πάντεσ οἱ πατρίκιοι περὶ αὐτὸν ἐγένοντο φανεροὶ πρὸσ μηδέν’ οὕτω μηδέποτε σπουδάσαντεσ, ἐξέπεσον αὖθισ οἱ πολλοὶ τῆσ πρὸσ αὐτὸν εὐνοίασ, εἰσ τὸ νεμεσᾶν καὶ φθονεῖν ὑποφερόμενοι. προσῆν δὲ τῷ πάθει τούτῳ καὶ δέοσ, εἰ γένοιτο τῆσ ἀρχῆσ κύριοσ ἀνὴρ ἀριστοκρατικὸσ καὶ τοσοῦτον ἔχων ἐν τοῖσ πατρικίοισ ἀξίωμα, μὴ παντάπασιν ἀφέλοιτο τοῦ δήμου τὴν ἐλευθερίαν.

οὐδὲ τὴν ἐρημίᾳ ξύνοικον, ὡσ Πλάτων ἔλεγεν, αὐθάδειαν εἰδὼσ ὅτι δεῖ μάλιστα διαφεύγειν ἐπιχειροῦντα πράγμασι κοινοῖσ καὶ ἀνθρώποισ ὁμιλεῖν, καὶ γενέσθαι τῆσ πολλὰ γελωμένησ ὑπ’ ἐνίων ἀνεξικακίασ ἐραστήν.

ἀλλ’ ἁπλοῦσ τισ ὢν ἀεὶ καὶ ἀτενήσ, καὶ τὸ νικᾶν καὶ κρατεῖν ἁπάντων πάντωσ ἀνδρείασ ἔργον ἡγούμενοσ, οὐκ ἀσθενείασ καὶ μαλακίασ, ἐκ τοῦ πονοῦντοσ καὶ πεπονθότοσ μάλιστα τῆσ ψυχῆσ, ὥσπερ οἴδημα, τὸν θυμὸν ἀναδιδούσησ, ἀπῄει ταραχῆσ μεστὸσ ὢν καὶ πικρίασ πρὸσ τὸν δῆμον. οἱ δ’ ἐν ἡλικίᾳ τῶν πατρικίων, ὅ τι περ ἦν ἐν τῇ πόλει μάλιστα γαυρούμενον εὐγενείᾳ καὶ ἀνθοῦν, ἀεί τε θαυμαστῶσ ἐσπουδάκεσαν περὶ τὸν ἄνδρα, καὶ τότε προσκείμενοι καὶ παρόντεσ οὐκ ἐπ’ ἀγαθῷ τὸν θυμὸν ἐξερρίπιζον αὐτοῦ τῷ συναγανακτεῖν καὶ συναλγεῖν.

ἦν γὰρ ἡγεμὼν αὐτοῖσ καὶ διδάσκαλοσ εὐμενὴσ τῶν πολεμικῶν ἐν ταῖσ στρατείαισ, καὶ ζῆλον ἀρετῆσ ἄνευ φθόνου πρὸσ ἀλλήλουσ γαυρῶσαι τοὺσ κατορθοῦντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION