Plutarch, Demosthenes, chapter 21

(플루타르코스, Demosthenes, chapter 21)

τότε δὲ τῆσ ἀτυχίασ τοῖσ Ἕλλησι γεγενημένησ οἱ μὲν ἀντιπολιτευόμενοι ῥήτορεσ ἐπεμβαίνοντεσ τῷ Δημοσθένει κατεσκεύαζον εὐθύνασ καὶ γραφὰσ ἐπ’ αὐτόν· ὥστε καὶ τῶν ὀστέων ἐκ Χαιρωνείασ κομισθέντων καὶ θαπτομένων τὸν ἐπὶ τοῖσ ἀνδράσιν ἔπαινον εἰπεῖν ἀπέδωκεν, οὐ ταπεινῶσ οὐδ’ ἀγεννῶσ φέρων τὸ συμβεβηκόσ, ὡσ γράφει καὶ τραγῳδεῖ Θεόπομποσ, ἀλλὰ τῷ τιμᾶν μάλιστα καὶ κοσμεῖν τὸν σύμβουλον ἀποδεικνύμενοσ τὸ μὴ μεταμέλεσθαι τοῖσ βεβουλευμένοισ.

τὸν μὲν οὖν λόγον εἶπεν ὁ Δημοσθένησ, τοῖσ δὲ ψηφίσμασιν οὐχ ἑαυτόν, ἀλλ’ ἐν μέρει τῶν φίλων ἕκαστον ἐπέγραφεν, ἐξοιωνιζόμενοσ τὸν ἴδιον δαίμονα καὶ τὴν τύχην, ἑώσ αὖθισ ἀνεθάρρησε Φιλίππου τελευτήσαντοσ.

ἐτελεύτησε δὲ τῇ περὶ Χαιρώνειαν εὐτυχίᾳ χρόνον οὐ πολὺν ἐπιβιώσασ· καὶ τοῦτο δοκεῖ τῷ τελευταίῳ τῶν ἐπῶν ὁ χρησμὸσ ἀποθεσπίσαι· κλαίει ὁ νικηθείσ, ὁ δὲ νικήσασ ἀπόλωλεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION