Plutarch, Demosthenes, chapter 8

(플루타르코스, Demosthenes, chapter 8)

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τάσ πρὸσ τοὺσ ἐκτὸσ ἐντεύξεισ καὶ λόγουσ καὶ ἀσχολίασ ὑποθέσεισ ἐποιεῖτο καὶ ἀφορμὰσ τοῦ φιλοπονεῖν. ἔτι δὲ τοὺσ λόγουσ οἷσ παρέτυχε λεγομένοισ, ἀναλαμβάνων εἰσ ἑαυτὸν εἰσ γνώμασ ἀνῆγε καὶ περιόδουσ, ἐπανορθώσεισ τε παντοδαπὰσ καὶ μεταφράσεισ ἐκαινοτόμει τῶν εἰρημένων ὑφ’ ἑτέρου πρὸσ ἑαυτὸν ἢ ὑφ’ αὐτοῦ πάλιν πρὸσ ἄλλον, ἐκ τούτου δόξαν εἶχεν ὡσ οὐκ εὐφυὴσ ὤν, ἀλλ’ ἐκ πόνου συγκειμένῃ δεινότητι καὶ δυνάμει χρώμενοσ.

ἐδόκει τε τούτου σημεῖον εἶναι μέγα τὸ μὴ ῥᾳδίωσ ἀκοῦσαί τινα Δημοσθένουσ ἐπὶ καιροῦ λέγοντοσ, ἀλλὰ καὶ καθήμενον ἐν ἐκκλησίᾳ πολλάκισ τοῦ δήμου καλοῦντοσ ὀνομαστὶ μὴ παρελθεῖν, εἰ μὴ τύχοι πεφροντικὼσ καὶ παρεσκευασμένοσ.

εἰσ τοῦτο δὲ ἄλλοι τε πολλοὶ τῶν δημαγωγῶν ἐχλεύαζον αὐτόν, καὶ Πυθέασ ἐπισκώπτων ἐλλυχνίων ἔφησεν ὄζειν αὐτοῦ τὰ ἐνθυμήματα, τοῦτον μὲν οὖν ἠμείψατο πικρῶσ ὁ Δημοσθένησ· "ἐμοὶ καὶ σοὶ, ὦ Πυθέα, ὁ λύχνοσ σύνοιδε.

πρὸσ δὲ τοὺσ ἄλλουσ οὐ παντάπασιν ἦν ἔξαρνοσ, ἀλλ’ οὔτε γράψασ οὔτ’ ἄγραφα κομιδῇ λέγειν ὡμολόγει. καὶ μέντοι δημοτικὸν ἀπέφαινεν ἄνδρα τὸν λέγειν μελετῶντα· θεραπείασ γὰρ εἶναι τοῦτο δήμου παρασκευήν, τὸ δ’ ὅπωσ ἕξουσιν οἱ πολλοὶ πρὸσ τὸν λόγον ἀφροντιστεῖν ὀλιγαρχικοῦ καὶ βίᾳ, μᾶλλον ἢ πειθοῖ προσέχοντοσ. τῆσ δὲ πρὸσ καιρὸν ἀτολμίασ αὐτοῦ καὶ τοῦτο ποιοῦνται σημεῖον, ὅτι Δημάδησ μὲν ἐκείνῳ θορυβηθέντι πολλάκισ ἀναστὰσ ἐκ προχείρου συνεῖπεν, ἐκεῖνοσ δ’ οὐδέποτε Δημάδῃ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION