Plutarch, Demosthenes, chapter 4

(플루타르코스, Demosthenes, chapter 4)

Δημοσθένησ ὁ πατὴρ Δημοσθένουσ ἦν μὲν τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν, ὡσ ἱστορεῖ Θεόπομποσ, ἐπεκαλεῖτο δὲ μαχαιροποιόσ ἐργαστήριον ἔχων μέγα καὶ δούλουσ τεχνίτασ τοὺσ τοῦτο πράττοντασ, ἃ δ’ Αἰσχίνησ ὁ ῥήτωρ εἴρηκε περὶ τῆσ μητρόσ, ὡσ ἐκ Γύλωνόσ τινοσ ἐπ’ αἰτίᾳ προδοσίασ φεύγοντοσ ἐξ ἄστεοσ γεγόνοι καὶ βαρβάρου γυναικόσ, οὐκ ἔχομεν εἰπεῖν εἴτ’ ἀληθῶσ εἴρηκεν εἴτε βλασφημῶν καὶ καταψευδόμενοσ. ἀπολειφθεὶσ δ’ ὁ Δημοσθένησ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἑπταέτησ ἐν εὐπορίᾳ μικρὸν γὰρ ἀπέλιπεν ἡ σύμπασα τίμησισ αὐτοῦ τῆσ οὐσίασ πεντεκαίδεκα ταλάντων ὑπὸ τῶν ἐπιτρόπων ἠδικήθη, τὰ μὲν νοσφισαμένων, τὰ δ’ ἀμελησάντων, ὥστε καὶ τῶν διδασκάλων αὐτοῦ τὸν μισθὸν ἀποστερῆσαι.

διά τε δὴ τοῦτο τῶν ἐμμελῶν καὶ προσηκόντων ἐλευθέρῳ παιδὶ μαθημάτων ἀπαίδευτοσ δοκεῖ γενέσθαι καὶ διά τὴν τοῦ σώματοσ ἀσθένειαν καὶ θρύψιν, οὐ προϊεμένησ τοῖσ πόνοισ τῆσ μητρὸσ αὐτὸν, οὐδὲ προσβιαζομένων τῶν παιδαγωγῶν.

ἦν γὰρ ἐξ ἀρχῆσ κάτισχνοσ καὶ νοσώδησ, καὶ τὴν λοιδορουμένην ἐπωνυμίαν, τὸν Βάταλον, εἰσ τὸ σῶμα λέγεται σκωπτόμενοσ ὑπὸ τῶν παίδων λαβεῖν. ἦν δὲ ὁ Βάταλοσ, ὡσ μὲν ἔνιοί φασιν, αὐλητὴσ τῶν κατεαγότων, καὶ δραμάτιον εἰσ τοῦτο κωμῳδῶν αὐτὸν Ἀντιφάνησ πεποίηκεν.

ἔνιοί δέ τινεσ ὡσ ποιητοῦ τρυφερὰ καὶ παροίνια γράφοντοσ τοῦ Βατάλου μέμνηνται. δοκεῖ δὲ καὶ τῶν οὐκ εὐπρεπῶν τι λεχθῆναι τοῦ σώματοσ μορίων παρὰ τοῖσ Ἀττικοῖσ τότε καλεῖσθαι βάταλοσ. ὁ δ’ Ἀργᾶσ καὶ τοῦτο γάρ φασι τῷ Δημοσθένει γενέσθαι παρώνυμον ἢ πρὸσ τὸν τρόπον, ὡσ θηριώδη καὶ πικρὸν ἐτέθη·

τὸν γὰρ ὄφιν ἔνιοι τῶν ποιητῶν ἀργᾶν ὀνομάζουσιν ἢ πρὸσ τὸν λόγον, ὡσ ἀνιῶντα τοὺσ ἀκροωμένουσ· καὶ γὰρ Ἀργᾶσ τοὔνομα ποιητὴσ ἦν νόμων πονηρῶν καὶ ἀργαλέων. καὶ ταῦτα μὲν ταύτῃ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION