Plutarch, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 9

(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 9)

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦτο χρήσιμόν ἐστιν ἐν ἐκείνῳ τῷ λόγῳ καταμαθεῖν, ὅτι μιγνύων ἐμμελέστατα τῷ περὶ αὑτοῦ λόγῳ τὸν περὶ τῶν ἀκουόντων ἔπαινον ἀνεπίφθονον ἐποίει καὶ ἀφίλαυτον· οἱούσ μὲν Εὐβοεῦσιν οἱ Ἀθηναῖοι παρέσχον αὑτοὺσ οἱούσ δὲ Θηβαίοισ, ὅσα δὲ Βυζαντίουσ ἀγαθὰ καὶ Χερρονησίτασ ἐποίησαν· αὑτῷ δὲ τῆσ διακονίασ μετεῖναι φάσκων.

λανθάνει γὰρ οὕτω τὸν ἀκροατὴν τοῖσ ἰδίοισ ἐπαίνοισ συνυποδυόμενοσ ὃσ τοῦ ὑπὲρ αὑτοῦ λεγομένοισ ἥδεται καὶ χάριν μὲν ἐφ’ οἶσ κατώρθωσεν ἔχει, τῷ δὲ χαίρειν εὐθὺσ ἕπεται τὸ θαυμάζειν καὶ ἀγαπᾶν δι’ ὃν κατώρθωσεν. "ὦ ἄνδρεσ Θηβαῖοι, μεθ’ ὧν μόνον ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ κατέλυσα τὴν Λακεδαιμονίων ἀρχήν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION