Plutarch, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 12

(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 12)

ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴσωσ πρὸσ τοὺσ παντάπασι χαλεποὺσ καὶ βασκάνουσ ἀνάγκη τὰ φάρμακα καὶ τὰ παρηγορήματα μηχανᾶσθαι· πρὸσ δὲ τοὺσ μετρίουσ οὐκ ἄτοπόν ἐστι χρῆσθαι καὶ ταῖσ ἐπανορθώσεσι τῶν ἐπαίνων· ἐπαινοίη, κελεύοντα μὴ ταῦτα περὶ αὐτοῦ λέγειν, ἀλλὰ μᾶλλον, εἰ χρηστὸσ καὶ ἀβλαβὴσ καὶ ὠφέλιμοσ, οὐ γὰρ εἰσφέρει τὸν ἔπαινον ὁ τοῦτο ποιῶν ἀλλὰ μετατίθησιν οὐδὲ χαίρειν δοκεῖ τοῖσ ἐγκωμιάζουσιν αὐτὸν ἀλλὰ μᾶλλον, ὅτι μὴ προσηκόντωσ μηδ’ ἐφ’ οἷσ δεῖ, δυσχεραίνειν καὶ ἀποκρύπτειν τὰ φαυλότερα τοῖσ βελτίοσιν, οὐκ ἐπαινεῖσθαι βουλόμενοσ ἀλλ’ ἐπαινεῖν ὡσ χρὴ διδάσκων.

"οὐ λίθοισ ἐτείχισα τὴν πόλιν οὐδὲ πλίνθοισ ἐγώ ἀλλ’ ἐὰν τὸν ἐμὸν τειχισμὸν βούλῃ σκοπεῖν, εὑρήσεισ καὶ ὅπλα καὶ ἵππουσ καὶ συμμάχουσ" τοιούτου τινὸσ ἐοίκεν ἅπτεσθαι.

καὶ τὸ τοῦ Περικλέουσ ἔτι μᾶλλον·

γάρ, ὡσ ἐοίκεν, ἤδη καταστρέφοντοσ αὐτοῦ, καὶ δυσφοροῦντεσ οἱ ἐπιτήδειοι τῶν στρατηγιῶν ἐμέμνηντο καὶ τῆσ δυνάμεωσ, καὶ ὅσα δὴ τρόπαια καὶ νίκασ καὶ πόλεισ Ἀθηναίοισ κτησάμενοσ ἀπολέλοιπεν ὁ δὲ μικρὸν ἐπαναστὰσ ἐμέμψατ’ αὐτούσ, ὡσ κοινὰ πολλῶν καὶ τῆσ τύχησ ἔνια μᾶλλον τῆ ἀρετῆσ ἐγκώμια λέγοντασ·

τὸ δὲ κάλλιστον καὶ μέγιστον καὶ ἴδιον αὐτοῦ παραλείποντασ, ὅτι δι’ αὐτὸν οὐδεὶσ Ἀθηναίων μέλαν ἱμάτιον ἀνείληφε.

τοῦτο δὴ τὸ παράδειγμα καὶ ῥήτορι δίδωσιν, ἄνπερ ᾖ χρηστόσ, ἐπαινουμένῳ περὶ λόγου δεινότητα, μεταθεῖναι τὸν ἔπαινον ἐπὶ τὸν βίον καὶ τὸ ἦθοσ·

καὶ στρατηγῷ θαυμαζομένῳ δι’ ἐμπειρίαν πολεμικὴν ἢ εὐτυχίαν, περὶ πραότητόσ τε καὶ δικαιοσύνησ αὐτοῦ παρρησιάσασθαι καὶ τοὐναντίον αὖ πάλιν, ὑπερφυῶν τινων λεγομένων ἐπαίνων, οἱᾶ πολλοὶ κολακεύοντεσ ἐπίφθονα λέγουσιν, εἰπεῖν οὔ τίσ τοι θεόσ εἰμι·

τί μ’ ἀθανάτοισιν ἐίσκεισ;

ἀλλ’ εἴ με γινώσκεισ ἀληθῶσ, ἐπαίνει τὸ ἀδωροδόκητον ἢ τὸ σῶφρον ἢ τὸ εὔγνωμον ἢ τὸ φιλάνθρωπον.

ἐγκώμιον οὐκ ἀφαιρεῖται τῶν τὰ ψευδῆ καὶ κενὰ μὴ προσδεχομένων.

διὸ καὶ τῶν βασιλέων τοὺσ μὴ θεοὺσ μηδὲ παῖδασ θεῶν ἀναγορεύεσθαι θέλοντασ ἀλλὰ Φιλαδέλφουσ ἢ φιλομήτορασ ἢ Εὐεργέτασ ἢ Θεοφιλεῖσ, οὐκ ἤχθοντο ταῖσ καλαῖσ μὲν ἀνθρωπικαῖσ δὲ ταύταισ προσηγορίαισ τιμῶντεσ.

ὥσπερ αὖ καὶ τῶν γραφόντων καὶ λεγόντων βαρυνόμενοι τοὺσ τὸ τῆσ σοφίασ ἐπιγραφομένουσ ὄνομα, χαίρουσι τοῖσ φιλοσοφεῖν ἢ προκόπτειν ἤ τι τοιοῦτο περὶ αὑτῶν ἀνεπίφθονον καὶ μέτριον λέγουσιν. προσαπολλύουσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION