Plutarch, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 6

(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 6)

ἔτι τοίνυν οὐχ ἧττον ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἀδικουμένῳ τῷ πολιτικῷ δέδοται τὸ λέγειν τι περὶ αὑτοῦ πρὸσ τοὺσ ἀγνωμονοῦντασ· ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεὺσ ἄλλωσ μὲν ὑφίετο τῷ θείῳ τῆσ δόξησ καὶ μέτριοσ ἦν λέγων αἴ κέ ποθι Ζεὺσ δῷσι πόλιν Τροίην εὐτείχεον ἐξαλαπάξαι ὑβρισθεὶσ;

δὲ παρ’ ἀξίαν καὶ προπηλακισθεὶσ ἐφίησι τὴν μεγαλαυχίαν τῇ ὀργῇ·

δώδεκα γὰρ σὺν νηυσὶ πόλεισ ἀλάπαξ’ ἀνθρώπων;

καί οὐ γὰρ ἐμῆσ κόρυθοσ λεύσσουσι μέτωπον ἐγγύθι λαμπομένησ. δέχεται γὰρ ἡ παρρησία, μέροσ οὖσα τῆσ δικαιολογίασ, τὴν μεγαληγορίαν.

"τί, ὦ μακάριοι, κοπιᾶτε, πολλάκισ ὑπὸ τῶν αὐτῶν εὖ πάσχοντεσ;

"χειμαζόμενοι μὲν ὥσπερ ὑπὸ δένδρον ὑποφεύγετε, γενομένησ δ’ εὐδίασ τίλλετε παρεξιόντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION