Epictetus, Works, chapter 31

(에픽테토스, Works, chapter 31)

Τῆσ περὶ τοὺσ θεοὺσ εὐσεβείασ ἴσθι ὅτι τὸ κυριώτατον ἐκεῖνό ἐστιν, ὀρθὰσ ὑπολήψεισ περὶ αὐτῶν ἔχειν ὡσ ὄντων καὶ διοικούντων τὰ ὅλα καλῶσ καὶ δικαίωσ καὶ σαυτὸν εἰσ τοῦτο κατατεταχέναι, τὸ πείθεσθαι αὐτοῖσ καὶ εἴκειν πᾶσι τοῖσ γινομένοισ καὶ ἀκολουθεῖν ἑκόντα ὡσ ὑπὸ τῆσ ἀρίστησ γνώμησ ἐπιτελουμένοισ. οὕτω γὰρ οὐ μέμψῃ ποτὲ τοὺσ θεοὺσ οὔτε ἐγκαλέσεισ ὡσ ἀμελούμενοσ. ἄλλωσ δὲ οὐχ οἱο͂́ν τε τοῦτο γίνεσθαι, ἐὰν μὴ ἄρῃσ ἀπὸ τῶν οὐκ ἐφ’ ἡμῖν καὶ ἐν τοῖσ ἐφ’ ἡμῖν μόνοισ θῇσ τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν.

ὡσ, ἄν γέ τι ἐκείνων ὑπολάβῃσ ἀγαθὸν ἢ κακόν, πᾶσα ἀνάγκη, ὅταν ἀποτυγχάνῃσ ὧν θέλεισ καὶ περιπίπτῃσ οἷσ μὴ θέλεισ, μέμψασθαί σε καὶ μισεῖν τοὺσ αἰτίουσ. πέφυκε γὰρ πρὸσ τοῦτο πᾶν ζῷον τὰ μὲν βλαβερὰ φαινόμενα καὶ τὰ αἴτια αὐτῶν φεύγειν καὶ ἐκτρέπεσθαι, τὰ δὲ ὠφέλιμα καὶ τὰ αἴτια αὐτῶν μετιέναι τε καὶ τεθηπέναι.

ἀμήχανον οὖν βλάπτεσθαί τινα οἰόμενον χαίρειν τῷ δοκοῦντι βλάπτειν, ὥσπερ καὶ τὸ αὐτῇ τῇ βλάβῃ χαίρειν ἀδύνατον. ἔνθεν καὶ πατὴρ ὑπὸ υἱοῦ λοιδορεῖται, ὅταν τῶν δοκούντων ἀγαθῶν εἶναι τῷ παιδὶ μὴ μεταδιδῷ·

καὶ Πολυνείκην καὶ Ἐτεοκλέα τοῦτ’ ἐποίησε πολεμίουσ ἀλλήλοισ τὸ ἀγαθὸν οἰέσθαι τὴν τυραννίδα. διὰ τοῦτο καὶ ὁ γεωργὸσ λοιδορεῖ τοὺσ θεούσ, διὰ τοῦτο ὁ ναύτησ, διὰ τοῦτο ὁ ἔμποροσ, διὰ τοῦτο οἱ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ τέκνα ἀπολλύντεσ. ὅπου γὰρ τὸ συμφέρον, ἐπεῖ καὶ τὸ εὐσεβέσ. ὥστε, ὅστισ ἐπιμελεῖται τοῦ ὀρέγεσθαι ὡσ δεῖ καὶ ἐκκλίνειν, ἐν τῷ αὐτῷ καὶ εὐσεβείασ ἐπιμελεῖται. σπένδειν δὲ καὶ θύειν καὶ ἀπάρχεσθαι κατὰ τὰ πάτρια ἑκάστοτε προσήκει καθαρῶσ καὶ μὴ ἐπισεσυρμένωσ μηδὲ ἀμελῶσ μηδέ γε γλίσχρωσ μηδὲ ὑπὲρ δύναμιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION