Epictetus, Works, chapter 32

(에픽테토스, Works, chapter 32)

Ὅταν μαντικῇ προσίῃσ, μέμνησο, ὅτι, τί μὲν ἀποβήσεται, οὐκ οἶδασ, ἀλλὰ ἥκεισ ὡσ παρὰ τοῦ μάντεωσ αὐτὸ πευσόμενοσ, ὁποῖον δέ τι ἐστίν, ἐλήλυθασ εἰδώσ, εἴπερ εἶ φιλόσοφοσ. εἰ γάρ ἐστί τι τῶν οὐκ ἐφ’ ἡμῖν, πᾶσα ἀνάγκη μήτε ἀγαθὸν αὐτὸ εἶναι μήτε κακόν. μὴ φέρε οὖν πρὸσ τὸν μάντιν ὄρεξιν ἢ ἔκκλισιν μηδὲ τρέμων αὐτῷ πρόσει, ἀλλὰ διεγνωκώσ, ὅτι πᾶν τὸ ἀποβησόμενον ἀδιάφορον καὶ οὐδὲν πρὸσ σέ, ὁποῖον δ’ ἂν ᾖ, ἔσται αὐτῷ χρήσασθαι καλῶσ καὶ τοῦτο οὐθεὶσ κωλύσει.

θαῤῥῶν οὖν ὡσ ἐπὶ συμβούλουσ ἔρχου τοὺσ θεούσ· καὶ λοιπόν, ὅταν τί σοι συμβουλευθῇ, μέμνησο τίνασ συμβούλουσ παρέλαβεσ καὶ τίνων παρακούσεισ ἀπειθήσασ. ἔρχου δὲ ἐπὶ τὸ μαντεύεσθαι, καθάπερ ἠξίου Σωκράτησ, ἐφ’ ὧν ἡ πᾶσα σκέψισ τὴν ἀναφορὰν εἰσ τὴν ἔκβασιν ἔχει καὶ οὔτε ἐκ λόγου οὔτε ἐκ τέχνησ τινὸσ ἄλλησ ἀφορμαὶ δίδονται πρὸσ τὸ συνιδεῖν τὸ προκείμενον·

ὥστε, ὅταν δεήσῃ συγκινδυνεῦσαι φίλῳ ἢ πατρίδι, μὴ μαντεύεσθαι, εἰ συγκινδυνευτέον. καὶ γὰρ ἂν προείπῃ σοι ὁ μάντισ φαῦλα γεγονέναι τὰ ἱερά, δῆλον ὅτι θάνατοσ σημαίνεται ἢ πήρωσισ μέρουσ τινὸσ τοῦ σώματοσ ἢ φυγή· ἀλλ’ αἱρεῖ ὁ λόγοσ καὶ σὺν τούτοισ παρίστασθαι τῷ φίλῳ καὶ τῇ πατρίδι συγκινδυνεύειν. τοιγαροῦν τῷ μείζονι μάντει πρόσεχε, τῷ Πυθίῳ, ὃσ ἐξέβαλε τοῦ ναοῦ τὸν οὐ βοηθήσαντα ἀναιρουμένῳ τῷ φίλῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION