Epictetus, Works, chapter 1

(에픽테토스, Works, chapter 1)

Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ’ ἡμῖν, τὰ δὲ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. ἐφ’ ἡμῖν μὲν ὑπόληψισ, ὁρμή, ὄρεξισ, ἔκκλισισ καὶ ἑνὶ λόγῳ ὅσα ἡμέτερα ἔργα· οὐκ ἐφ’ ἡμῖν δὲ τὸ σῶμα, ἡ κτῆσισ, δόξαι, ἀρχαὶ καὶ ἑνὶ λόγῳ ὅσα οὐχ ἡμέτερα ἔργα. καὶ τὰ μὲν ἐφ’ ἡμῖν ἐστι φύσει ἐλεύθερα, ἀκώλυτα, ἀπαραπόδιστα, τὰ δὲ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν ἀσθενῆ, δοῦλα, κωλυτά, ἀλλότρια.

ὅτι, ἐὰν τὰ φύσει δοῦλα ἐλεύθερα οἰηθῇσ καὶ τὰ ἀλλότρια ἴδια, ἐμποδισθήσῃ, πενθήσεισ, ταραχθήσῃ, μέμψῃ καὶ θεοὺσ καὶ ἀνθρώπουσ, ἐὰν δὲ τὸ σὸν μόνον οἰηθῇσ σὸν εἶναι, τὸ δὲ ἀλλότριον, ὥσπερ ἐστίν, ἀλλότριον, οὐδείσ σε ἀναγκάσει οὐδέποτε, οὐδείσ σε κωλύσει, οὐ μέμψῃ οὐδένα, οὐκ ἐγκαλέσεισ τινί, ἄκων πράξεισ οὐδὲ ἕν, οὐδείσ σε βλάψει, ἐχθρὸν οὐχ ἕξεισ, οὐδὲ γὰρ βλαβερόν τι πείσῃ.

τηλικούτων οὖν ἐφιέμενοσ μέμνησο, ὅτι οὐ δεῖ μετρίωσ κεκινημένον ἅπτεσθαι αὐτῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν ἀφιέναι παντελῶσ, τὰ δ’ ὑπερτίθεσθαι πρὸσ τὸ παρόν.

ἐὰν δὲ καὶ ταῦτ’ ἐθέλῃσ καὶ ἄρχειν καὶ πλουτεῖν, τυχὸν μὲν οὐδ’ αὐτῶν τούτων τεύξῃ διὰ τὸ καὶ τῶν προτέρων ἐφίεσθαι, πάντωσ γε μὴν ἐκείνων ἀποτεύξη, δι’ ὧν μόνων ἐλευθερία καὶ εὐδαιμονία περιγίνεται. εὐθὺσ οὖν πάσῃ φαντασίᾳ τραχείᾳ μελέτα ἐπιλέγειν ὅτι "φαντασία εἶ καὶ οὐ πάντωσ τὸ φαινόμενον".

ἔπειτα ἐξέταζε αὐτὴν καὶ δοκίμαζε τοῖσ κανόσι τούτοισ οἷσ ἔχεισ, πρώτῳ δὲ τούτῳ καὶ μάλιστα, πότερον περὶ τὰ ἐφ’ ἡμῖν ἐστιν ἢ περὶ τὰ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION