Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 10 9:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 9:)

τὸ δὲ προσδιαιρεῖσθαι καθ’ ἡλικίαν ἢ ἕξεισ ἢ ἀλλ’ ἄττα τὰ πραττόμενα περίεργον· εἰ γὰρ συμβέβηκεν τοῖσ νέοισ ὀργίλοισ εἶναι ἢ ἐπιθυμητικοῖσ, οὐ διὰ τὴν νεότητα πράττουσι τὰ τοιαῦτα ἀλλὰ δι’ ὀργὴν καὶ ἐπιθυμίαν. οὐδὲ διὰ πλοῦτον καὶ πενίαν, ἀλλὰ συμβέβηκε τοῖσ μὲν πένησι διὰ τὴν ἔνδειαν ἐπιθυμεῖν χρημάτων, τοῖσ δὲ πλουσίοισ διὰ τὴν ἐξουσίαν ἐπιθυμεῖν τῶν μὴ ἀναγκαίων ἡδονῶν· ἀλλὰ πράξουσι καὶ οὗτοι οὐ διὰ πλοῦτον καὶ πενίαν ἀλλὰ διὰ τὴν ἐπιθυμίαν. ὁμοίωσ δὲ καὶ οἱ δίκαιοι καὶ οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ ἄλλοι οἱ λεγόμενοι κατὰ τὰσ ἕξεισ πράττειν, διὰ ταῦτα πράξουσιν· ἢ γὰρ διὰ λογισμὸν ἢ διὰ πάθοσ· ἀλλ’ οἱ μὲν διὰ ἤθη καὶ πάθη χρηστά, οἱ δὲ διὰ τἀναντία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION