헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί5́11́

(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 11)

Ἔμελλε δ’ ὁ μὲν Καῖσαρ ἐκ Δικαιαρχείασ, ὁ δὲ Λέπιδοσ ἐκ Λιβύησ, Ταῦροσ δ’ ἐκ Τάραντοσ ἐπιπλευσεῖσθαι τῇ Σικελίᾳ, ὡσ ἂν αὐτὴν ἐξ ἠοῦσ ὁμοῦ καὶ δύσεωσ καὶ μεσημβρίασ περιλάβοιεν. καὶ τῆσ ἀναγωγῆσ τοῦ Καίσαροσ ἡ ἡμέρα προείρητο πᾶσι, καὶ ἦν δεκάτη τροπῶν θερινῶν, ἥν τινα Ῥωμαῖοι νουμηνίαν ἔχουσι τοῦ μηνόσ, ὃν ἐπὶ τιμῇ τοῦ Καίσαροσ τοῦ προτέρου Ιοὔλιου ἀντὶ Κυιντιλίου καλοῦσι. τήνδε μὲν ὁ Καῖσαρ ὡρ́ισε τὴν ἡμέραν, αἰσιούμενοσ ἴσωσ διὰ τὸν πατέρα νικηφόρον αἰεὶ γενόμενον· ὁ δὲ Πομπήιοσ Λεπίδῳ μὲν ἀντέταττε Πλένιον ἐι Λιλυβαίῳ, τέλοσ ὁπλιτῶν ἔχοντα καὶ ἄλλο πλῆθοσ ἐσκευασμένον κούφωσ, τὴν δὲ πρὸσ ἑώ καὶ δύσιν ἀκτὴν τῆσ Σικελίασ πᾶσαν ἐφρούρει, καὶ νήσουσ μάλιστα Λιπάραν τε καὶ Κοσσύραν, ἵνα μήτε Κοσσύρα Λεπίδῳ μήτε Λιπάρα Καίσαρι ἐνορμίσματα ἢ ναύσταθμα γένοιτο εὔκαιρα ἐπὶ τῇ Σικελίᾳ. τὸ δ’ ἄριστον τοῦ ναυτικοῦ ἐν Μεσσήνῃ συνεῖχεν ἐπεδρεῦον ὅπῃ δεήσειεν. Οὕτω μὲν ἑκάτεροι παρασκευῆσ εἶχον, γενομένησ δὲ τῆσ νουμηνίασ ἀνήγοντο πάντεσ ἅμα ἠοῖ, Λέπιδοσ μὲν ἐκ Λιβύησ χιλίαισ ὁλκάσι καὶ μακραῖσ ἑβδομήκοντα καὶ τέλεσι στρατοῦ δυώδεκα καὶ ἱππεῦσι Νομάσι πεντακισχιλίοισ καὶ ἑτέρᾳ παρασκευῇ πολλῇ, Ταῦροσ δ’ ἐκ Τάραντοσ ταῖσ Ἀντωνίου ναυσὶν ἐξ ἑκατὸν καὶ τριάκοντα δύο μόναισ καὶ ἑκατόν, ἐπεὶ τῶν λοιπῶν οἱ ἐρέται χειμῶνοσ ἐτεθνήκεσαν, ὁ δὲ Καῖσαρ ἐκ Δικαιαρχείασ, θύων ἅμα καὶ σπένδων ἀπὸ τῆσ ναυαρχίδοσ νεὼσ ἐσ τὸ πέλαγοσ ἀνέμοισ εὐδίοισ καὶ Ἀσφαλείῳ Ποσειδῶνι καὶ ἀκύμονι θαλάσσῃ, συλλήπτορασ αὑτῷ κατὰ ἐχθρῶν πατρῴων γενέσθαι.

πρόπλοι δ’ αὐτῷ τινεσ τοὺσ μυχοὺσ τῆσ θαλάσσησ διηρεύνων, καὶ Ἄππιοσ μετὰ πλήθουσ νεῶν ὀπισθοφυλακῶν εἵπετο. τρίτῃ δὲ τῆσ ἀναγωγῆσ ἡμέρᾳ νότοσ ἐμπεσὼν Λεπίδου μὲν ὁλκάδασ ἀνέτρεψε πολλάσ, ὡρμίσθη δὲ ὅμωσ ἐσ Σικελίαν καί, Πλένιον ἐν Λιλυβαίῳ πολιορκῶν, τινὰσ τῶν πόλεων ὑπήγετο καὶ ἑτέρασ ἐβιάζετο· Ταῦροσ δὲ ἀρχομένου τοῦ πνεύματοσ ἐσ Τάραντα ἐπαλινδρόμει. Ἀππίου δ’ ἄρτι τὸ Ἀθηναῖον ἄκρον περιπλέοντοσ αἱ μὲν συνετρίβοντο τῶν νεῶν ἀμφὶ ταῖσ πέτραισ, αἱ δ’ ἐσ τέλματα ἐξώκελλον ὑπὸ ῥύμησ, αἱ δὲ καὶ διερρίφησαν οὐκ ἀσινεῖσ. ὁ δὲ Καῖσαρ ἀρχομένου μὲν τοῦ χειμῶνοσ ἐσ τὸν Ἐλεάτην κόλπον ἐρυμνὸν ὄντα συμπεφεύγει, χωρὶσ ἑξήρουσ μιᾶσ, ἣ περὶ τῇ ἄκρᾳ διελύθη· λιβὸσ δὲ τὸν νότον μεταλαβόντοσ ὁ κόλποσ ἐκυκᾶτο, ἐσ τὴν ἑσπέραν ἀνεῳγμένοσ, καὶ οὔτε ἐκπλεῦσαι δυνατὸν ἦν ἔτι πρὸσ ἐναντίον τοῦ κόλπου τὸ πνεῦμα, οὔτε κῶπαι κατεῖχον οὔτε ἄγκυραι, ἀλλ’ ἐσ ἀλλήλασ ἢ ἐσ τὰσ πέτρασ ἐνηράσσοντο αἱ νῆεσ. καὶ νυκτὸσ ἦν ἔτι τὸ δεινὸν ἀτοπώτερον. Ἐνδόντοσ δέ ποτε τοῦ κακοῦ τὰ νεκρὰ ἔθαπτεν ὁ Καῖσαρ, καὶ τοὺσ τραυματίασ ἐθεράπευε, καὶ τοὺσ ἐκνέοντασ ἐνέδυε, καὶ ὥπλιζεν ἑτέροισ ὅπλοισ, καὶ τὸν στόλον ἅπαντα ἐκ τῶν ἐνόντων ἀνελάμβανε.

καὶ πλησίον ἦν ἤδη καὶ ὁ δεύτεροσ ἐσ Σικελίαν ἐπίπλουσ. διεφθάρατο δ’ αὐτῷ νῆεσ βαρεῖαι μὲν ἕξ, κουφότεραι δὲ ἓξ καὶ εἴκοσι, λιβυρνίδεσ δὲ ἔτι πλείουσ. καὶ ἐσ τάδε διορθούμενα τριάκοντα ἡμέρασ ἀναλώσειν ἔμελλεν, ἤδη τοῦ θέρουσ προκόπτοντοσ· ὅθεν ἦν ἄριστον αὐτῷ τὸν πόλεμον ἐσ τὸ μέλλον θέροσ ἀναβαλέσθαι. ἐνοχλουμένου δὲ τοῦ δήμου ταῖσ ἀπορίαισ, ἐπεσκεύαζε τὰσ ναῦσ ἐσ τὴν γῆν ἀνέλκων μετὰ ἐπείξεωσ καὶ τὰ πληρώματα τῶν διεφθαρμένων ἐσ τὰσ παρὰ Ταύρῳ ναῦσ κενὰσ ἐξέπεμπεν. ὡσ δὲ ἐπὶ συμφορᾷ μείζονι, Μαικήναν μὲν ἐσ Ῥώμην ἐξέπεμπε διὰ τοὺσ ἐπτοημένουσ ἔτι πρὸσ τὴν μνήμην Πομπηίου Μάγνου· οὐ γὰρ αὐτοὺσ ἐξέλιπεν ἡ δόξα τοῦ ἀνδρὸσ τούτου· τοὺσ δὲ κληρούχουσ αὐτὸσ ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν ἐπέτρεχε καὶ ἐκ τοῦ φόβου τῶν γεγονότων ἀνελάμβανε. διέδραμε δὲ καὶ ἐσ Τάραντα καὶ τὸ ναυτικὸν εἶδε τὸ ὑπὸ Ταύρῳ, καὶ ἐσ Ἱππώνειον ἦλθε καὶ τὰ πεζὰ παρηγόρησε καὶ τὴν τῶν νεῶν ἐπισκευὴν ἐπέσπερχεν. Ὁ δὲ Πομπήιοσ οὐδ’ ἐπὶ τοιᾷδε εὐκαιρίᾳ τοσοῖσδε ναυαγίοισ ἐπιχειρεῖν ἠξίου, ἀλλ’ ἔθυε μόνον θαλάσσῃ καὶ Ποσειδῶνι καὶ υἱὸσ αὐτῶν ὑφίστατο καλεῖσθαι, πειθόμενοσ οὐκ ἄνευ θεοῦ δὶσ οὕτω θέρουσ πταῖσαι τοὺσ πολεμίουσ.

φασὶ δ’ αὐτόν, ὑπὸ τῶνδε χαυνούμενον, καὶ τὴν συνήθη τοῖσ αὐτοκράτορσι χλαμύδα ἐκ φοινικῆσ ἐσ κυανῆν μεταλλάξαι, εἰσποιούμενον ἄρα ἑαυτὸν τῷ Ποσειδῶνι. ἐλπίσασ δ’ ἀναζεύξειν τὸν Καίσαρα, ὡσ ἐπύθετο ναυπηγούμενόν τε καὶ ἐπιπλευσούμενον αὖθισ αὐτοῦ θέρουσ, ἐξεπλήσσετο μὲν ὡσ ἀμάχῳ γνώμῃ καὶ παρασκευῇ πολεμῶν, Μηνόδωρον δὲ μετὰ νεῶν ἑπτὰ ὧν ἤγαγεν ἔπεμπε κατασκεψόμενον τὰ νεώλκια τοῦ Καίσαροσ καὶ δράσοντα, ὅ τι καὶ δύναιτο. ὁ δὲ καὶ τέωσ ἀχθόμενοσ οὐκ ἀποδοθείσησ αὐτῷ τῆσ ναυαρχίασ καὶ τότε αἰσθόμενοσ, ὅτι σὺν ὑποψίᾳ μόνων ἠξίωτο ὧν ἤγαγε νεῶν, ἐπεβούλευεν αὖθισ αὐτομολίαν. Ἐπινοῶν δὲ πρότερον, ὡσ ἐσ πάντα οἱ συνοῖσον, ἀνδραγαθίσασθαι, διέδωκε τοῖσ συμπλέουσιν, ὅσον εἶχε χρυσίον, καὶ διέπλευσεν εἰρεσίᾳ τρισὶν ἡμέραισ πεντακοσίουσ ἐπὶ χιλίοισ σταδίουσ καὶ τοῖσ προφύλαξι τῶν ναυπηγουμένων Καίσαρι νεῶν οἱᾶ σκηπτὸσ ἀφανῶσ ἐμπίπτων καὶ ἐσ ἀφανὲσ ἀναχωρῶν ᾕρει κατὰ δύο καὶ τρεῖσ ναῦσ τῶν φυλακίδων καὶ τὰσ ὁλκάδασ, αἳ τὸν σῖτον ἔφερον, ὁρμούσασ ἢ παραπλεούσασ κατέδυεν ἢ ἀνεδεῖτο ἢ ἐνεπίμπρη.

θορύβου δὲ πάντα μεστὰ διὰ Μηνόδωρον ἦν, Καίσαροσ ἀπόντοσ ἔτι καὶ Ἀγρίππα· καὶ γὰρ οὗτοσ ἐπὶ ὕλην ἐπεπόρευτο. γαυρούμενοσ δὲ ὁ Μηνόδωροσ ἐξώκειλέ ποτε τὴν ναῦν ἑκὼν ἐσ ἑρ́μα γῆσ ἁπαλὸν σὺν καταφρονήσει καὶ ὑπεκρίνετο αὐτὴν ὑπὸ τοῦ πηλοῦ κατέχεσθαι, μέχρι, τῶν πολεμίων ἐκ τῶν ὀρῶν καταθορόντων ὡσ ἐπὶ Μηνοδώρου θήραν ἕτοιμον, ἀνακρουσάμενοσ ᾤχετο σὺν θαύματι. Ὡσ δὲ ἱκανῶσ ἐπεδέδεικτο, οἱο͂σ ἐχθρόσ τε καὶ φίλοσ εἰή, Ῥέβιλον μὲν ἑλών, ἄνδρα ἀπὸ βουλῆσ, μεθῆκε, μνώμενοσ ἤδη τὸ μέλλον. Μινδίῳ δὲ Μαρκέλλῳ, τῶν ἑταίρων τινὶ τῶν Καίσαροσ, φίλοσ ἐν τῇ προτέρᾳ γεγονὼσ αὐτομολίᾳ, τοῖσ μὲν ἀμφ’ αὑτὸν ἔφη τὸν Μίνδιον βουλεύειν αὐτομολίαν καὶ προδοσίαν, τοῖσ δὲ πολεμίοισ προσπελάσασ ἠξίου Μίνδιον αὑτῷ συνελθεῖν ἔσ τινα νησῖδα ἐπὶ λόγοισ συνοίσουσι.

καὶ συνελθόντι ἔλεγεν, οὐδενὸσ ἀκούοντοσ ἑτέρου, φυγεῖν μὲν ἐσ Πομπήιον ὑβριζόμενοσ ὑπὸ τοῦ τότε ναυάρχου Καλουισίου, τὴν δὲ ναυαρχίαν Ἀγρίππου μεταλαβόντοσ ἐπανελεύσεσθαι πρὸσ Καίσαρα οὐδὲν ἀδικοῦντα, εἰ πίστιν αὑτῷ κομίσειεν ὁ Μίνδιοσ παρὰ Μεσσάλα τοῦ τὴν ἀποδημίαν Ἀγρίππᾳ διοικοῦντοσ. ἔφη δ’ ἐπανελθὼν μὲν ἰάσεσθαι λαμπροῖσ τὸ ἁμάρτημα ἔργοισ, μέχρι δὲ τῶν πίστεων λυμανεῖσθαί τινα τῶν Καίσαροσ ὁμοίωσ ἐσ τὸ ἀνύποπτον. καὶ ὁ μὲν αὖθισ ἐλυμαίνετο, Μεσσάλασ δ’ ἐνεδοίασε μὲν ὡσ ἐπὶ αἰσχρῷ, ἐνέδωκε δ’ ὅμωσ, εἴτε πολέμου ταῦτ’ εἶναι νομίζων ἀνάγκασ εἴτε καὶ τῆσ Καίσαροσ γνώμησ τι προμαθὼν ἢ τεκμηράμενοσ. καὶ Μηνόδωροσ μὲν αὖθισ ηὐτομόλει καὶ τὸν Καίσαρα ἐλθόντα προσπίπτων ἠξίου συγγνῶναν μὴ λέγοντι τὰσ αἰτίασ τῆσ φυγῆσ· ὁ δὲ ἐσ μὲν σωτηρίαν αὐτῷ συνεγίνωσ κε διὰ τὰσ σπονδὰσ καὶ ἀφανῶσ ἐφυλάσσετο, τοῦσ δὲ τριηράρχουσ αὐτοῦ μεθίει χωροῦντασ ὅποι θέλοιεν. Ἑτοίμου δὲ τοῦ στόλου γενομένου, αὖθισ ὁ Καῖσαρ ἀνήγετο καὶ ἐσ Ἱππώνειον παραπλεύσασ δύο μὲν τέλη πεζῶν Μεσσάλαν ἔχοντα περᾶν ἐκέλευσεν ἐσ Σικελίαν ἐπὶ τὸ Λεπίδου στρατόπεδον καὶ σταθμεύειν ἐσ τὸν κόλπον διελθόντα τὸν εὐθὺ Ταυρομενίου, τρία δ’ ἔπεμπεν ἐπὶ Στυλίδα καὶ πορθμὸν ἄκρον ἐφεδρεύειν τοῖσ ἐσομένοισ·

Ταῦρον δ’ ἐσ τὸ Σκυλάκιον ὄροσ, ὃ πέραν ἐστὶ Ταυρομενίου, περιπλεῖν ἐκ Τάραντοσ ἐκέλευε. καὶ ὁ μὲν περιέπλει διεσκευασμένοσ ἐσ μάχην ὁμοῦ καὶ εἰρεσίαν· καὶ τὰ πεζὰ αὐτῷ παρωμάρτει, προερευνώντων τήν τε γῆν ἱππέων καὶ λιβυρνίδων τὴν θάλασσαν. καὶ ὁ Καῖσαρ ὧδε ἔχοντι ἐξ Ἱππωνείου ἐπιδραμὼν ἐπιφαίνεται κατὰ τὸ Σκυλάκιον, καὶ τὴν εὐταξίαν ἀποδεξάμενοσ ἐπανῆλθεν ἐσ τὸ Ἱππώνειον. ὁ δὲ Πομπήιοσ, ὥσ μοι προείρηται, τάσ τε ἐσ τὴν νῆσον ἀποβάσεισ ἐφύλασσεν ἁπάσασ καὶ τὰσ ναῦσ ἐν Μεσσήνῃ συνεῖχεν ὡσ βοηθήσων, ὅποι δεήσειεν. Καὶ οἱ μὲν ἐν τούτῳ παρασκευῆσ ἦσαν, Λεπίδῳ δὲ αὖθισ ἐκ Λιβύησ ἦγον αἱ ὁλκάδεσ τὰ λοιπὰ τοῦ στρατοῦ τέλη τέσσαρα.

καὶ αὐταῖσ ὑπήντα πελάγιοσ ἐκ Πομπηίου Παπίασ καὶ διέφθειρεν ὡσ φιλίουσ δεχομένασ· ᾤοντο γὰρ σφίσι τὰσ Λεπίδου συναντᾶν. αἱ δὲ βραδέωσ τε ὑπὸ τοῦ Λεπίδου καθείλκοντο, καὶ ὕστερον αὐτὰσ προσιούσασ αἱ ὁλκάδεσ ὡσ καὶ τάσδε ἄλλασ πολεμίασ ἐξέκλιναν, ἑώσ αἱ μὲν ἐκαύθησαν, αἱ δ’ ἐλήφθησαν, αἱ δ’ ἀνετράπησαν, αἱ δ’ ἐσ Λιβύην ἀνέπλευσαν. τοῦ δὲ στρατοῦ δύο μὲν τέλη διώλετο ἐν τῇ θαλάσσῃ, καί, εἴ τινεσ αὐτῶν ἐξενήχοντο, καὶ τούσδε Τισιηνὸσ ὁ τοῦ Πομπηίου στρατηγὸσ ἐκνέοντασ ἐπὶ τὴν γῆν διέφθειρεν· οἱ δὲ λοιποὶ πρὸσ Λέπιδον κατήχθησαν, οἱ μὲν αὐτίκα, οἱ δ’ ὕστερον. καὶ Παπίασ ἀπέπλευσε πρὸσ Πομπήιον. Ὁ δὲ Καῖσαρ ἐσ μὲν Στρογγύλην, ἣ τῶν πέντε νήσων ἐστὶ τῶν Αἰόλου, παντὶ τῷ στόλῳ διέπλευσεν ἐξ Ἱππωνείου, προερευνωμένησ αὐτῷ τῆσ θαλάσσησ·

στρατὸν δὲ ἐπὶ μετώπου τῆσ Σικελίασ πλέονα ἰδὼν ἔν τε Πελωριάδι καὶ Μύλαισ καὶ Τυνδαρίδι, εἴκασεν αὐτὸν παρεῖναι Πομπήιον καὶ τὰ μὲν ἐνθάδε Ἀγρίππᾳ διαστρατηγεῖν ἐπέτρεψεν. αὐτὸσ δὲ εἰσ τὸ Ἱππώνειον αὖθισ ἀπέπλει καὶ ἐσ τὸ Ταύρου στρατόπεδον ἐξ Ἱππωνείου σὺν τρισὶ τέλεσι μετὰ Μεσσάλα διετρόχαζεν, ὡσ Ταυρομένιον αἱρήσων ἀπόντοσ ἔτι τοῦ Πομπηίου καὶ τὰσ ἐμβολὰσ αὐτῷ διχόθεν παρέξων. Ἀγρίππασ μὲν οὖν ἀπὸ Στρογγύλησ εἰσ Ιἑρὰν διέπλει καὶ τῶν Πομπηίου φρουρῶν αὐτὸν οὐχ ὑποστάντων εἷλε τὴν Ιἑρὰν καὶ τῆσ ἐπιούσησ ἔμελλεν ἐπιχειρήσειν ἐσ Μύλασ Δημοχάρει τῷ Πομπηίου, τεσσαράκοντα ναῦσ ἔχοντι· ὁ δὲ Πομπήιοσ, τὸ βίαιον ὑφορώμενοσ τοῦ Ἀγρίππα, ἔπεμπε τῷ Δημοχάρει ναῦσ ἄλλασ πέντε καὶ τεσσαράκοντα ἀπὸ Μεσσήνησ. ἐξελεύθερον ἄγοντα Ἀπολλοφάνη, καὶ αὐτὸσ ἐφείπετο ἄλλαισ ἑβδομήκοντα. Ἀγρίππασ δ’ ἔτι νυκτὸσ ἐξ Ιἑρᾶσ ἀνήγετο ταῖσ ἡμίσεσι τῶν νεῶν ὡσ Παπίᾳ μόνῳ ναυμαχήσων.

καὶ τούσδε μὲν τὰ ὑπηρετικὰ τοῦ Πομπηίου περιπλέοντα ἀνελάμβανεν, ὁ δὲ Ἀγρίππασ ἱέτο μάλιστα εὐθὺ τοῦ Παπίου καὶ αὐτῷ κατὰ τὴν ἐπωτίδα ἐμπεσὼν κατέσεισε τὴν ναῦν καὶ ἐσ τὰ κοῖλα ἀνέρρηξεν· ἐπεὶ δὲ καὶ τὰσ Ἀπολλοφάνουσ εἶδε καὶ τὰσ ἑβδομήκοντα ἑτέρωθι, Καίσαρι μὲν αὐτίκα ἐδήλου Πομπήιον ἐπὶ τῶν Μυλῶν εἶναι σὺν τῷ πλέονι ναυτικῷ, τὰσ δὲ βαρείασ αὐτὸσ ἦγε κατὰ μέσον καὶ τὸν ἄλλον στόλον ἐξ Ιἑρᾶσ ἐκάλει κατὰ σπουδήν· ἐσκεύαστο δ’ ἀμφοτέροισ πάντα λαμπρῶσ, καὶ πύργουσ ἐπὶ τῶν νεῶν εἶχον κατά τε πρῷραν καὶ κατὰ πρύμναν. ὡσ δὲ αὐτοῖσ αἵ τε παρακελεύσεισ, οἱάσ εἰκὸσ ἦν, ἐγεγένηντο καὶ τὰ σημεῖα κατὰ ναῦν ἦρτο, ἐξώρμων ἐπ’ ἀλλήλουσ, οἱ μὲν κατὰ μέτωπον, οἱ δ’ ἐσ περικύκλωσιν, σύν τε βοῇ καὶ ῥοθίῳ νεῶν καὶ καταπλήξει ποικίλῃ. ἦν δὲ καὶ τὰ σκάφη Πομπηίῳ μὲν βραχύτερα καὶ κοῦφα καὶ ὀξέα ἐσ τὰσ ἐφορμήσεισ τε καὶ περίπλουσ, καίσαρι δὲ μείζω καὶ βαρύτερα καὶ παρ’ αὐτὸ καὶ βραδύτερα, βιαιότερα δὲ ὅμωσ ἐμπεσεῖν καὶ τρωθῆναι δυσπαθέστερα. τῶν τε ἀνδρῶν οἱ μὲν ναυτικώτεροι τῶν Καίσαροσ ἦσαν, οἱ δὲ σθεναρώτεροι· καὶ κατὰ λόγον οἱ μὲν οὐκ ἐμβολαῖσ, ἀλλὰ μόναισ περιόδοισ ἐπλεονέκτουν, καὶ ταρσοὺσ τῶν μειζόνων ἢ πηδάλια ἀνέκλων ἢ κώπασ ἀνέκοπτον ἢ ἀπεχώριζον ὅλωσ τὰ σκάφη καὶ ἔβλαπτον ἐμβολῆσ οὐχ ἥσσονα· οἱ δὲ τοῦ Καίσαροσ αὐτὰσ ἐμβολαῖσ ὡσ βραχυτέρασ ἀνέκοπτον ἢ κατέσειον ἢ διερρήγνυον καί, ὅτε συμπλακεῖεν, ἔβαλλόν τε ὡσ ταπεινοτέρασ ἀφ’ ὑψηλοῦ καὶ κόρακασ ἢ χεῖρασ σιδηρᾶσ εὐκολώτερον ἐπερρίπτουν. οἱ δὲ ὅτε βιασθεῖεν, ἐξήλλοντο ἐσ τὸ πέλαγοσ. ἡ δὲ τούσ τε ἐν τοῖσ πύργοισ ἀπεσείσατο καὶ τὴν θάλασσαν ἀθρόωσ ἐδέχετο, καὶ τῶν ἐρετῶν οἱ μὲν θαλαμίαι πάντεσ ἀπελήφθησαν, οἱ δ’ ἕτεροι τὸ κατάστρωμα ἀναρρήξαντεσ ἐξενήχοντο.

Παπίασ δὲ ἐσ τὴν παρορμοῦσαν ἀναληφθεὶσ αὖθισ ἐπῄει τοῖσ πολεμίοισ. καὶ ὁ Πομπήιοσ ἐξ ὄρουσ ἐφορῶν τὰσ μὲν ἰδίασ μικρὰ ἐπωφελούσασ καὶ ψιλουμένασ τῶν ἐπιβατῶν, ὅτε συμπλακεῖεν, Ἀγρίππᾳ δὲ τὸν ἕτερον στόλον ἐξ Ιἑρᾶσ προσπλέοντα, ἀναχωρεῖν ἐσήμηνε σὺν κόσμῳ. καὶ ἀνεχώρουν ἐπιόντεσ τε καὶ ἀναστρέφοντεσ ἀεὶ κατ’ ὀλίγον. Ἀγρίππα δ’ ἐπιβαρήσαντοσ αὐτοῖσ ἔφευγον, οὐκ ἐσ τοὺσ αἰγιαλούσ, ἀλλ’ ὅσα τῆσ θαλάσσησ οἱ ποταμοὶ τεναγώδη πεποιήκεσαν. Καὶ Ἀγριππασ, κωλυόντων αὐτὸν τῶν κυβερνητῶν μεγάλαισ ναυσὶν ἐσ ὀλίγον ὕδωρ ἐπιπλεῖν, πελάγιοσ ἐπ’ ἀγκυρῶν ἐσάλευεν ὡσ ἐφορμιούμενοσ τοῖσ πολεμίοισ καὶ νυκτομαχήσων, εἰ δέοι.

τῶν φίλων δ’ αὐτῷ παραινούντων μὴ ἀλόγῳ θυμῷ συμφέρεσθαι μηδὲ τὸν στρατὸν ἐκτρύχειν ἀγρυπνίᾳ καὶ πόνῳ μηδὲ πιστεύειν πολυχείμωνι θαλάσσῃ, μόλισ ἑσπέρασ ἀνεζεύγνυε. καὶ οἱ Πομπηιανοὶ ἐσ τοὺσ λιμένασ παρέπλεον, τριάκοντα μὲν τῶν σφετέρων νεῶν ἀποβαλόντεσ, πέντε δὲ καταδύσαντεσ τῶν πολεμίων καὶ βλάψαντεσ ἄλλα ἱκανὰ καὶ βλαβέντεσ ὅμοια. καὶ αὐτοὺσ ὁ Πομπήιοσ ἐπαινῶν, ὅτι τηλικαύταισ ναυσὶν ἀντέσχον, τειχομαχῆσαι μᾶλλον ἔφασκεν ἢ ναυμαχῆσαι καὶ ὡσ νενικηκότασ ἐδωρεῖτο, καὶ ἐπήλπιζεν ἐν τῷ πορθμῷ διὰ τὸν ῥοῦν κουφοτέρουσ ὄντασ περιέσεσθαι καὶ αὐτὸσ ἔφη τι προσθήσειν ἐσ τὸ τῶν νεῶν ὕψοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 11

(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 11)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION