Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 1

(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1)

Μετὰ δὲ τὸν Κασσίου καὶ Βρούτου θάνατον ὁ μὲν Καῖσαρ ἐπὶ τῆσ Ἰταλίασ ᾔει, ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ἐσ τὴν Ἀσίαν, ἔνθα αὐτῷ συμβάλλει Κλεοπάτρα βασιλὶσ Αἰγύπτου, καὶ εὐθὺσ ὀφθεῖσα ἐκράτει. ὁ δὲ ἔρωσ ὅδε αὐτοῖσ τε ἐκείνοισ ἐσ ἔσχατον ἔληξε κακοῦ καὶ ἐσ ὅλην Αἴγυπτον ἐπ’ ἐκείνοισ. ὅθεν ἄν τι καὶ Αἰγύπτιον εἰή τῆσδε τῆσ βίβλου μέροσ, ὀλίγον τε καὶ οὐκ ἄξιον ἐπιγραφῆσ πω, διὸ δὴ καὶ τοῖσ ἐμφυλίοισ πολὺ πλείοσιν οὖσιν ἐπίμικτον. ἐγίγνετο γὰρ δὴ καὶ μετὰ Κάσσιόν τε καὶ Βροῦτον ἕτερα ἐμφύλια ὅμοια, στρατηγοῦ μὲν οὐδενὸσ ὄντοσ ἐπὶ πᾶσιν ὥσπερ ἐκείνοισ, κατὰ μέροσ δὲ ἑτέρων, μέχρι Πομπήιόσ τε Σέξστοσ, ὁ νεώτεροσ παῖσ Πομπηίου Μάγνου, λοιπὸσ ὢν ἔτι τῆσδε τῆσ στάσεωσ, τοῖσ ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἐπανῃρέθη, καὶ Λέπιδοσ ἐξέπεσε τοῦ μέρουσ τῆσ ἡγεμονίασ καὶ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ πᾶσα περιῆλθεν ἐσ δύο μόνον, Ἀντώνιόν τε καὶ Καίσαρα. ἐγίνετο δὲ αὐτῶν ἕκαστα οὕτωσ. Κάσσιοσ ὁ Παρμήσιοσ ἐπίκλην ὑπελέλειπτο μὲν ὑπὸ Κασσίου καὶ Βρούτου περὶ τὴν Ἀσίαν ἐπὶ νεῶν καὶ στρατοῦ, χρήματα ἐκλέγειν.

Τοιάδε μὲν ἐκ τῶν λειψάνων τῆσ παρασκευῆσ Κασσίου τε καὶ Βρούτου πρῶτα συνίστατο, ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιοσ ἐπὶ τῇ νίκῃ τῇ περὶ Φιλίππουσ ἔθυόν τε λαμπρῶσ καὶ τὸν στρατὸν ἐπῄνουν. Κασσίου δὲ ἀποθανόντοσ οὐδὲν ἐλπίζων ὅμοιον ἐν Βρούτῳ, Ῥοδίων ἐπελέξατο νῆασ τριάκοντα, ὅσασ ἐνόμιζε πληρώσειν, καὶ τὰσ λοιπὰσ διέπρησε χωρὶσ τῆσ ἱερᾶσ, ἵνα μὴ δύναιντο νεωτερίσαι. καὶ ὁ μὲν τάδε πράξασ ἀνήγετο ταῖσ τε ἰδίαισ καὶ ταῖσ τριάκοντα, Κλώδιοσ δὲ ἐκ Βρούτου πεμφθεὶσ ἐσ Ῥόδον ἐπὶ νεῶν τρισκαίδεκα, τοὺσ Ῥοδίουσ νεωτερίζοντασ εὑρών ἑ̓τεθνήκει γὰρ ἤδη καὶ ὁ Βροῦτοσ̓, ἐξήγαγε τὴν φρουράν, οὖσαν ὁπλιτῶν τρισχιλίων, καὶ ἐσ τὸν Παρμήσιον ἐχώρει. ἀφίκετο δὲ αὐτοῖσ καὶ Τουρούλιοσ, ἑτέρασ ναῦσ ἔχων πολλὰσ καὶ χρήματα, ὅσα προεξείλεκτο ἀπὸ τῆσ Ῥόδου. ἐσ δὴ τὸ ναυτικὸν τοῦτο ὡσ ἐσ ἤδη τινὰ ἰσχὺν συνέθεον, ὅσοι ἦσαν κατὰ μέρη τῆσ Ἀσίασ ἐπὶ τῶν ὑπηρεσιῶν, καὶ αὐτὸ ὁπλίταισ τε ἐξ ὧν ἐδύναντο ἀνεπλήρουν καὶ ἐρέταισ ἐκ θεραπόντων ἢ δεσμωτῶν, ἐπιπλέοντεσ δὲ ταῖσ νήσοισ καὶ ἀπὸ τῶν νησιωτῶν. ἦλθον δ’ εἰσ αὐτοὺσ καὶ Κικέρων ὁ Κικέρωνοσ καὶ ὅσοι ἄλλοι τῶν ἐπιφανῶν ἐκ τῆσ Θάσου διεπεφεύγεσαν. καὶ ταχὺ πλῆθοσ ἦν καὶ σύνταξισ ἀξιόχρεωσ ἡγεμόνων τε καὶ στρατοῦ καὶ νεῶν. προσλαβόντεσ δὲ καὶ Λέπιδον μεθ’ ἑτέρασ δυνάμεωσ, ἣ Βρούτῳ καθίστατο Κρήτην, πρὸσ Μοῦρκον καὶ Δομίτιον Αἠνόβαρβον ἐπὶ μεγάλησ δυνάμεωσ ὄντασ ἐσ τὸν Ιὄνιον διέπλεον. καὶ αὐτῶν οἱ μὲν ἅμα τῷ Μούρκῳ διέπλευσαν ἐσ Σικελίαν καὶ τὴν ἰσχὺν Πομπηίῳ Σέξστῳ συνῆψαν, οἱ δὲ κατέμειναν παρὰ Αἠνοβάρβῳ καί τιν’ αἱρ́εσιν ἐφ’ ἑαυτῶν καθίσταντο. καὶ ἐσ τὴν δόσιν τῶν ἐπινικίων ὁ μὲν ἐσ τὴν Ἰταλίαν ἐχώρει, τήν τε γῆν αὐτοῖσ διανεμήσων καὶ ἐσ τὰσ ἀποικίασ καταλέξων ὡ̔͂δε γὰρ αὐτὸσ εἵλετο διὰ τὴν ἀρρωστίαν̓, ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ἐσ τὰ πέραν ἔθνη, συλλέξων τὰ χρήματα, ὅσα αὐτοῖσ ὑπέσχηντο.

διενείμαντο δὲ αὖθισ ὅσα καὶ πρότερον ἔθνη καὶ ἐπελάμβανον τὰ Λεπίδου· τήν τε γὰρ Κελτικὴν τὴν ἐντὸσ Ἄλπεων ἐδόκει Καίσαροσ ἀξιοῦντοσ αὐτόνομον ἀφιέναι γνώμῃ τοῦ προτέρου Καίσαροσ, ὅ τε Λέπιδοσ διεβάλλετο τὰ πράγματα Πομπηίῳ προδιδόναι· καὶ ὡρ́ιστο, εἰ Καίσαρι ψευδὴσ ἡ διαβολὴ φανείη, ἕτερα ἀντιδοῦναι τῷ Λεπίδῳ. ἀφίεσαν δὲ καὶ τῆσ στρατείασ τοὺσ ἐντελῆ χρόνον ἐστρατευμένουσ χωρὶσ ὀκτακισχιλίων, οὓσ δεηθέντασ ἔτι στρατεύεσθαι σφίσιν ἀποδεξάμενοι διείλοντο καὶ συνελόχισαν ἐσ στρατηγίδασ τάξεισ. ὁ δὲ λοιπὸσ αὐτοῖσ στρατὸσ ἐγένετο, σὺν τοῖσ μεταθεμένοισ ἀπὸ Βρούτου, τέλη πεζῶν ἕνδεκα καὶ ἱππέεσ μύριοισ καὶ τετρακισχίλιοι. καὶ ἔσχεν αὐτῶν ὁ μὲν Ἀντώνιοσ διὰ τὴν ἀποδημίαν ἓξ τέλη καὶ ἱππέασ μυρίουσ, ὁ δὲ Καῖσαρ ἱππέασ τετρακισχιλίουσ καὶ τέλη πέντε· καὶ τῶνδε δὲ αὐτῶν Ἀντωνίῳ δύο ἔδωκεν, ἀντιληψόμενοσ ἐκ τῶν ὑπὸ Καληνῷ τοῦ Ἀντωνίου κατὰ τὴν Ἰταλίαν ὑπολελειμμένων. Ὁ μὲν δὴ Καῖσαρ ἐπὶ τὸν Ιὄνιον ᾔει, ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ἐν Ἐφέσῳ γενόμενοσ τῇ θεῷ μεγαλοπρεπῶσ ἔθυε καὶ τοὺσ καταφυγόντασ ἐκ τῆσ Βρούτου καὶ Κασσίου συμφορᾶσ ἐσ τὸ ἱερὸν ἱκέτασ ἀπέλυε, χωρὶσ Πετρωνίου, συνεγνωκότοσ ἐπὶ τῷ φόνῳ Καίσαροσ, καὶ Κοΐντου, προδόντοσ ἐν Λαοδικείᾳ Κασσίῳ Δολοβέλλαν.

τοὺσ δὲ Ἕλληνασ καὶ ὅσα ἄλλα ἔθνη τὴν ἀμφὶ τὸ Πέργαμον Ἀσίαν νέμονται, κατά τε πρεσβείασ παρόντασ ἐπὶ συνθέσει καὶ μετακεκλημένουσ συναγαγὼν ἔλεξεν ὧδε· "ὑμᾶσ ἡμῖν, ὦ ἄνδρεσ Ἕλληνεσ, Ἄτταλοσ ὁ βασιλεὺσ ὑμῶν ἐν διαθήκαισ ἀπέλιπε, καὶ εὐθὺσ ἀμείνονεσ ὑμῖν ἦμεν Ἀττάλου· οὓσ γὰρ ἐτελεῖτε φόρουσ Ἀττάλῳ, μεθήκαμεν ὑμῖν, μέχρι δημοκόπων ἀνδρῶν καὶ παρ’ ἡμῖν γενομένων ἐδέησε φόρων. ἐπεὶ δὲ ἐδέησεν, οὐ πρὸσ τὰ τιμήματα ὑμῖν ἐπεθήκαμεν, ὡσ ἂν ἡμεῖσ ἀκίνδυνον φόρον ἐκλέγοιμεν, ἀλλὰ μέρη φέρειν τῶν ἑκάστοτε καρπῶν ἐπετάξαμεν, ἵνα καὶ τῶν ἐναντίων κοινωνῶμεν ὑμῖν. τῶν δὲ ταῦτα παρὰ τῆσ βουλῆσ μισθουμένων ἐνυβριζόντων ὑμῖν καὶ πολὺ πλείονα αἰτούντων, Γάιοσ Καῖσαρ τῶν μὲν χρημάτων τὰ τρίτα ὑμῖν ἀνῆκεν ὧν ἐκείνοισ ἐφέρετε, τὰσ δ’ ὕβρεισ ἔπαυσεν· ὑμῖν γὰρ τοὺσ φόρουσ ἐπέτρεψεν ἀγείρειν παρὰ τῶν γεωργούντων. καὶ τόνδε τοιόνδε ὄντα οἱ χρηστοὶ τῶν ἡμετέρων πολιτῶν τύραννον ἐκάλουν, καὶ ὑμεῖσ αὐτοῖσ συνετελεῖτε χρήματα πολλά, σφαγεῦσί τε οὖσι τοῦ ὑμετέρου εὐεργέτου, καὶ καθ’ ἡμῶν τῶν τιμωρούντων ἐκείνῳ. "Τῆσ δὲ δικαίασ τύχησ οὐχ, ὡσ ἐβούλεσθε, ἀλλ’, ὡσ ἦν ἄξιον, κρινάσησ τὸν πόλεμον, εἰ μὲν ὡσ συναγωνισταῖσ τῶν πολεμίων ἔδει χρῆσθαι, κολάσεωσ ὑμῖν ἔδει, ἐπεὶ δὲ ἑκόντεσ πιστεύομεν ὑμᾶσ κατὰ ἀνάγκην τάδε πεποιηκέναι, τῶν μὲν μειζόνων ἀφίεμεν, χρημάτων δὲ ἡμῖν δεῖ καὶ γῆσ καὶ πόλεων ἐσ τὰ νικητήρια τοῦ στρατοῦ, τέλη δέ ἐστιν ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ὁπλιτῶν, ἃ μετὰ τῶν συντασσομένων εἰσὶ μυριάδεσ ἀνδρῶν ὑπὲρ ἑπτακαίδεκα, καὶ τούτων ἄνευθεν οἱ ἱππέεσ καὶ ἕτεροσ ὅμιλοσ ἑτέρου στρατοῦ.

ἐκ μὲν δὴ τοῦ πλήθουσ τῶν ἀνδρῶν τὸ πλῆθοσ τῆσ χρείασ συνορᾶν δύνασθε. τὴν δὲ γῆν καὶ τὰσ πόλεισ αὐτοῖσ διαδώσων ὁ Καῖσαρ ἄπεισιν ἐσ τὴν Ἰταλίαν, εἰ χρὴ τῷ λόγῳ τὸ ἔργον εἰπεῖν, ἀναστήσων τὴν Ἰταλίαν. ὑμᾶσ δ’, ἵνα μὴ γῆσ καὶ πόλσων καὶ οἰκιῶν καὶ ἱερῶν καὶ τάφων ἀνίστησθε, ἐσ τὰ χρήματα ἐλογισάμεθα, οὐδὲ ἐσ ἅπαντα οὑ̓δὲ γὰρ ἂν δύναισθἐ, ἀλλὰ μέροσ αὐτῶν καὶ βραχύτατον, ὃ καὶ πυθομένουσ ὑμᾶσ ἀγαπήσειν οἰόμαι. ἃ γὰρ ἔδοτε τοῖσ ἡμετέροισ ἐχθροῖσ ἐν ἔτεσι δύο ἑ̓́δοτε δὲ φόρουσ δέκα ἐτῶν̓, ταῦτα λαβεῖν ἀρκέσει μόνα, ἀλλ’ ἑνὶ ἔτει· ἐπείγουσι γὰρ αἱ χρεῖαι. συνεῖσι δὲ τῆσ χάριτοσ ὑμῖν τοσοῦτον ἂν ἐπείποιμι, ὅτι μηδενὸσ ἁμαρτήματοσ ἴσον ἐπιτίμιον ὁρίζεται. Ὁ μὲν οὕτωσ ἐ͂πεν, ἐσ ὀκτὼ καὶ εἴκοσι τέλη πεζῶν τὴν χάριν περιφέρων, ὅτι, οἶμαι, τρία καὶ τεσσαράκοντα ἦν αὐτοῖσ, ὅτε ἐν Μουτίνῃ συνηλλάσσοντο ἀλλήλοισ καὶ τάδε ὑπισχνοῦντο, ὁ δὲ πόλεμοσ αὐτὰ ἐσ τοσοῦτον ὑπενηνόχει·

οἱ δὲ Ἕλληνεσ ἔτι λέγοντοσ αὐτοῦ ταῦτα ἐρρίπτουν ἑαυτοὺσ ἐσ τὸ ἔδαφοσ, ἀνάγκην καὶ βίαν ἐσ αὑτοὺσ ἐκ Βρούτου καὶ Κασσίου γενομένασ ἐπιλέγοντεσ οὐκ ἐπιτιμίων ἀξίασ εἶναι, ἀλλ’ ἐλέου, δόντεσ δ’ ἂν τοῖσ εὐεργέταισ ἑκόντεσ ἀπορεῖν διὰ τοὺσ πολεμίουσ, οἷσ οὐ τὰ χρήματα μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰ σκεύη καὶ τοὺσ κόσμουσ ἐσενεγκεῖν ἀντὶ τῶν χρημάτων, τοὺσ δὲ αὐτὰ παρὰ σφίσιν ἐσ νόμισμα χαλκεῦσαι. καὶ τέλοσ παρακαλοῦντεσ ἔτυχον ἐννέα ἐτῶν φόρουσ ἐσενεγκεῖν ἔτεσι δύο. βασιλεῦσι δὲ καὶ δυνάσταισ καὶ πόλεσιν ἐλευθέραισ ἄλλα ἐσ τὴν ἑκάστων δύναμιν ἐπετάχθη. Περιιόντι δ’ αὐτῷ τὰ ἔθνη Λεύκιόσ τε ὁ Κασσίου ἀδελφὸσ καὶ ὅσοι ἄλλοι τῶν δεδιότων ἐπεὶ τῆσ ἐν Ἐφέσῳ συγγνώμησ ἐπύθοντο, ἱκέται προσῄεσαν.

καὶ ἀπέλυε πάντασ, πλὴν τοὺσ συνεγνωκότασ ἐπὶ φόνῳ Καίσαροσ· τούτοισ γὰρ δὴ μόνοισ ἀδιάλλακτοσ ἦν. παρηγόρει δὲ καὶ τῶν πόλεων τὰσ μάλιστα δεινὰ παθούσασ, Λυκίουσ μὲν ἀτελεῖσ φόρων ἀφιεὶσ καὶ Ξάνθον οἰκίζειν παραινῶν, Ῥοδίοισ δὲ διδοὺσ Ἄνδρον τε καὶ Τῆνον καὶ Νάξον καὶ Μύνδον, ἃσ οὐ πολὺ ὕστερον ἀφῃρέθησαν ὡσ σκληρότερον ἄρχοντεσ. Λαοδικέασ δὲ καὶ Ταρσέασ ἐλευθέρουσ ἠφίει καὶ ἀτελεῖσ φόρων· καὶ Ταρσέων τοὺσ πεπραμένουσ ἀπέλυε τῆσ δουλείασ διατάγματι. Ἀθηναίοισ δ’ ἐσ αὐτὸν ἐλθοῦσι μετὰ Τῆνον Αἴγιναν ἔδωκε καὶ Ἴκον καὶ Κέω καὶ Σκίαθον καὶ Πεπάρηθον. ἐπιπαριὼν δὲ Φρυγίαν τε καὶ Μυσίαν καὶ Γαλάτασ τοὺσ ἐν Ἀσίᾳ Καππαδοκίαν τε καὶ Κιλικίαν καὶ Συρίαν τὴν κοίλην καὶ Παλαιστίνην καὶ τὴν Ἰτουραίαν καὶ ὅσα ἄλλα γένη Σύρων, ἅπασιν ἐσφορὰσ ἐπέβαλλε βαρείασ καὶ διῄτα πόλεσι καὶ βασιλεῦσιν, ἐν μὲν Καππαδοκίᾳ Ἀριαράθῃ τε καὶ Σισίνῃ, ὧν τῷ Σισίνῃ συνέπραξεν ἐσ τὴν βασιλείαν, καλῆσ οἱ φανείσησ τῆσ μητρὸσ τοῦ Σισίνου Γλαφύρασ· ἐν δὲ Συρίᾳ τοὺσ κατὰ πόλεισ ἐξῄρει τυράννουσ. Καὶ ἐν Κιλικίᾳ πρὸσ αὐτὸν ἐλθούσησ Κλεοπάτρασ ἐμέμψατο μὲν ὡσ οὐ μετασχούσησ τῶν ἐπὶ Καίσαρι πόνων·

τῆσ δὲ οὐκ ἀπολογουμένησ μᾶλλον ἢ καταλογιζομένησ αὐτοῖσ, ὅτι καὶ τὰ παρὰ οἷ τέσσαρα τέλη πρὸσ Δολοβέλλαν αὐτίκα πέμψειε, καὶ στόλον ἄλλον ἕτοιμον ἔχουσα κωλυθείη ὑπό τε ἀνέμου καὶ αὐτοῦ Δολοβέλλα, ταχυτέρασ ἥσσησ τυχόνφοσ, Κασσίῳ τε δὶσ ἀπειλοῦντι μὴ συμμαχήσειε καὶ σφίσιν ἐκείνοισ πολεμοῦσιν ἐσ τὸν Ιὄνιον αὐτὴ τὸν στόλον ἔχουσα πλεύσειε μετὰ παρασκευῆσ βαρυτάτησ, οὔτε δείσασα Κάσσιον οὔτε φυλαξαμένη Μοῦρκον ναυλοχοῦντα, μέχρι χειμὼν τά τε ἄλλα διελυμήνατο καὶ αὐτὴν ἐσ νόσον ἐνέβαλεν, ἧσ δὴ χάριν οὐδ’ ὕστερον ἐπαναχθῆναι νενικηκότων ἤδη, ὁ Ἀντώνιοσ ἐπὶ τῇ ὄψει τὴν σύνεσιν καταπλαγεὶσ εὐθὺσ αὐτῆσ μειρακιωδῶσ ἑαλώκει, καίπερ ἔτη τεσσαράκοντα γεγονώσ, λεγόμενοσ μὲν ὑγρότατοσ ἐσ ταῦτα ἀεὶ φῦναι, λεγόμενοσ δ’ ἐσ ταύτην καὶ πάλαι, παῖδα ἔτι οὖσαν, ἐρέθισμά τι τῆσ ὄψεωσ λαβεῖν, ὅτε ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν Γαβινίῳ στρατεύοντι νέοσ ἱππαρχῶν εἵπετο. Εὐθὺσ οὖν Ἀντωνίῳ μὲν ἡ περὶ ἅπαντα τέωσ ἐπιμέλεια ἀθρόα ἠμβλύνετο, Κλεοπάτρα δ’ ὅ τι προστάξειεν, ἐγίγνετο, οὐ διακριδὸν ἔτι περὶ τῶν ὁσίων ἢ δικαίων, ἐπεὶ καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆσ Ἀρσινόην, ἱκέτιν οὖσαν ἐν Μιλήτῳ τῆσ Λευκοφρυηνῆσ Ἀρτέμιδοσ, πέμψασ ὁ Ἀντώνιοσ ἀνεῖλε, καὶ Σεραπίωνα, τὸν ἐν Κύπρῳ στρατηγὸν αὐτῆσ, συμμαχήσαντα Κασσίῳ, Τυρίων ὄντα ἱκέτην, ἐκέλευσε τοὺσ Τυρίουσ ἐκδοῦναι τῇ Κλεοπάτρᾳ, ἐκδοῦναι δὲ καὶ Ἀραδίουσ ἕτερον ἱκέτην, ὅν τινα, Πτολεμαίου τοῦ ἀδελφοῦ τῆσ Κλεοπάτρασ ἀφανοῦσ ἐν τῇ πρὸσ Καίσαρα κατὰ τὸν Νεῖλον ναυμαχίᾳ γενομένου, οἱ Ἀράδιοι εἶχον λέγοντα Πτολεμαῖον εἶναι.

καὶ τὸν ἐν Ἐφέσῳ δὲ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερέα, ὃν Μεγάβυζον ἡγοῦνται, ὑποδεξάμενόν ποτε τὴν Ἀρσινόην ὡσ βασιλίδα ἀχθῆναι μὲν ἐκέλευσεν, Ἐφεσίων δ’ αὐτὴν Κλεοπάτραν ἱκετευσάντων μεθῆκεν. οὕτω μὲν ὁ Ἀντώνιοσ ἐνήλλακτο ταχέωσ, καὶ τὸ πάθοσ αὐτῷ τοῦτο ἀρχὴ καὶ τέλοσ τῶν ἔπειτα κακῶν ἐγένετο. ἀποπλευσάσησ δὲ τῆσ Κλεοπάτρασ ἐσ τὰ οἰκεῖα, ὁ Ἀντώνιοσ ἔπεμπε τοὺσ ἱππέασ Πάλμυρα πόλιν, οὐ μακρὰν οὖσαν ἀπὸ Εὐφράτου, διαρπάσαι, μικρὰ μὲν ἐπικαλῶν αὐτοῖσ, ὅτι Ῥωμαίων καὶ Παρθυαίων ὄντεσ ἐφόριοι ἐσ ἑκατέρουσ ἐπιδεξίωσ εἶχον ἑ̓́μποροι γὰρ ὄντεσ κομίζουσι μὲν ἐκ Περσῶν τὰ Ἰνδικὰ ἢ Ἀράβια, διατίθενται δ’ ἐν τῇ Ῥωμαίων̓, ἔργῳ δ’ ἐπινοῶν τοὺσ ἱππέασ περιουσιάσαι. Παλμυρηνῶν δὲ προμαθόντων καὶ τὰ ἀναγκαῖα ἐσ τὸ πέραν τοῦ ποταμοῦ μετενεγκάντων τε καὶ ἐπὶ τῆσ ὄχθησ, εἴ τισ ἐπιχειροίη σκευασαμένων τόξοισ, πρὸσ ἃ πεφύκασιν ἐξαιρέτωσ, οἱ ἱππέεσ τὴν πόλιν κενὴν καταλαβόντεσ ὑπέστρεψαν, οὔτε ἐσ χεῖρασ ἐλθόντεσ οὔτε τι λαβόντεσ. Καὶ δοκεῖ τόδε τὸ ἔργον Ἀντωνίῳ τὸν μετ’ οὐ πολὺ Παρθυικὸν πόλεμον ἐξάψαι, πολλῶν ἐκ Συρίασ τυράννων ἐσ αὐτοὺσ συμφυγόντων.

ἡ γὰρ Συρία μέχρι μὲν ἐπ’ Ἀντίοχον τὸν Εὐσεβῆ καὶ τὸν τοῦ Εὐσεβοῦσ υἱὸν Ἀντίοχον ὑπὸ τοῖσ ἐκ Σελεύκου τοῦ Νικάτοροσ ἐβασιλεύετο, ὥσ μοι περὶ Σύρων λέγοντι εἴρηται· Πομπηίου δ’ αὐτὴν Ῥωμαίοισ προσλαβόντοσ καὶ στρατηγὸν αὐτῇ Σκαῦρον ἀποδείξαντοσ, ἡ βουλὴ μετὰ Σκαῦρον ἔπεμψεν ἑτέρουσ καὶ Γαβίνιον τὸν Ἀλεξανδρεῦσι πολεμήσαντα, ἐπὶ δὲ Γαβινίῳ Κράσσον τὸν ἐν Παρθυαίοισ ἀποθανόντα καὶ Βύβλον ἐπὶ τῷ Κράσσῳ. παρὰ δὲ τὴν Γαϊού Καίσαροσ ἄρα τελευτὴν καὶ στάσιν ἐπ’ αὐτῇ κατὰ πόλεισ ὑπὸ τυράννων εἴχετο, συλλαμβανόντων τοῖσ τυράννοισ τῶν Παρθυαίων· ἐσέβαλον γὰρ δὴ καὶ ἐσ τὴν Συρίαν οἱ Παρθυαῖοι μετὰ τὴν Κράσσου συμφορὰν καὶ συνέπραξαν τοῖσ τυράννοισ. οὓσ ὁ Ἀντώνιοσ ἐξελαύνων ὑποφεύγοντασ ἐσ τὴν Παρθυηνὴν καὶ τοῖσ πλήθεσιν ἐπιβάλλων ἐσφορὰσ βαρυτάτασ καὶ ἐσ Παλμυρηνοὺσ τάδε ἁμαρτών, οὐδ’ ἐπέμεινε συστῆσαι τὴν χώραν θορυβουμένην, ἀλλὰ τὸν στρατὸν ἐσ τὰ ἔθνη διελὼν χειμάσοντα αὐτὸσ ἐσ Αἴγυπτον ᾔει πρὸσ Κλεοπάτραν. Ἡ δὲ αὐτὸν ἐπεδέχετο λαμπρῶσ.

καὶ ὁ μὲν ἐχείμαζεν ἐνταῦθα, ἄνευ σημείων ἡγεμονίασ, ἰδιώτου σχῆμα καὶ βίον ἔχων, εἴθ’ ὡσ ἐν ἀλλοτρίᾳ τε ἀρχῇ καὶ βασιλευούσῃ πόλει, εἴτε τὴν χειμασίαν ὡσ πανήγυριν ἄγων, ἐπεὶ καὶ φροντίδασ ἀπετέθειτο καὶ ἡγεμόνων θεραπείαν, καὶ στολὴν εἶχε τετράγωνον Ἑλληνικὴν ἀντὶ τῆσ πατρίου, καὶ ὑπόδημα ἦν αὐτῷ λευκὸν Ἀττικόν, ὃ καὶ Ἀθηναίων ἔχουσιν ἱερεῖσ καὶ Ἀλεξανδρέων, καὶ καλοῦσι φαικάσιον. ἔξοδοί τε ἦσαν αὐτῷ ἐσ ἱερὰ ἢ γυμνάσια ἢ φιλολόγων διατριβὰσ μόναι καὶ δίαιτα μεθ’ Ἑλλήνων ὑπὸ Κλεοπάτρᾳ, ᾗ δὴ καὶ μάλιστα τὴν ἐπιδημίαν ἀνετίθει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION