Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 440

(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 440)

ἔρωσ δραπέτησ ἁ Κύπρισ τὸν Ἔρωτα τὸν υἱέα μακρὸν ἐβώστρει· εἴ τισ ἐνὶ τριόδοισι πλανώμενον εἶδεν Ἔρωτα, δραπετίδασ ἐμόσ ἐστιν· ὁ μανυτὰσ γέρασ ἑξεῖ. μισθόσ τοι τὸ φίλαμα τὸ Κύπριδοσ· ἢν δ’ ἀγάγῃσ νιν, οὐ γυμνὸν τὸ φίλαμα, τὺ δ’, ὦ ξένε, καὶ πλέον ἑξεῖσ. ἔστι δ’ ὁ παῖσ περίσαμοσ· ἐν εἴκοσι πᾶσι μάθοισ νιν. χρῶτα μὲν οὐ λευκόσ, πυρὶ δ’ εἴκελοσ· ὄμματα δ’ αὐτοῦ δριμύλα καὶ φλογόεντα· κακαὶ φρένεσ, ἁδὺ λάλημα· οὐ γὰρ ἴσον νοέει καὶ φθέγγεται· ὡσ μέλι φωνά ἢν δὲ χολᾷ, νόοσ ἐστὶν ἀνάμεροσ· ἠπεροπευτάσ, οὐδὲν ἀλαθεύων, δόλιον βρέφοσ, ἄγρια παίσδει.

εὐπλόκαμον τὸ κάρανον ἔχει δ’ ἰταμὸν τὸ πρόσωπον. μικκύλα μὲν τήνῳ τὰ χερύδρια, μακρὰ δὲ βάλλει· βάλλει δ’ εἰσ Ἀχέροντα καὶ Αἴδεω βασιλῆα. γυμνὸσ μὲν τό γε σῶμα, νόοσ δ’ οἱ ἐμπεπύκασται·

καὶ πτερόεισ ὅσον ὄρνισ ἐφίπταται ἄλλοτ’ ἐπ’ ἄλλωσ ἀνέρασ ἠδὲ γυναῖκασ, ἐπὶ σπλάγχνοισ δὲ κάθηται τόξον ἔχει μάλα βαιόν, ὑπὲρ τόξω δὲ βέλεμνον τυτθὸν ἑοῖ τὸ βέλεμνον, ἐσ αἰθέρα δ’ ἄχρι φορεῖται· καὶ χρύσεον περὶ νῶτα φαρέτριον ἔνδοθι δ’ ἐντὶ τοὶ πικροὶ κάλαμοι, τοῖσ πολλάκι κἀμὲ τιτρώσκει.

πάντα μὲν ἄγρια, πάντα· πολὺ πλέον ἁ δαῒσ αὐτῷ βαιὰ λαμπὰσ ἐοῖσα, τὸν Ἃλιον αὐτὸν ἀναίθει. ἢν τὺ γ’ ἕλῃσ τῆνον, δήσασ ἄγε, μηδ’ ἐλεήσῃσ· κἢν ποτ’ ἴδῃσ κλαίοντα, φυλάσσεο μή σε πλανήσῃ·

κἢν γελάῃ, τύ νιν ἕλκε· καὶ ἢν ἐθέλῃ σε φιλᾶσαι, φεῦγε· κακὸν τὸ φίλαμα, τὰ χείλεα φάρμακον ἐντί. ἢν δὲ λέγῃ, Λάβε ταῦτα, χαρίζομαι ὅσσα μοι ὅπλα, μὴ τὺ θίγῃσ πλάνα δῶρα· τὰ γάρ πυρὶ πάντα βέβαπται.

상위

Greek Anthology, Volume III

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION