Plutarch, Sertorius, chapter 9

(플루타르코스, Sertorius, chapter 9)

ταῦθ’ ὁ Σερτώριοσ ἀκούσασ ἔρωτα θαυμαστὸν ἔσχεν οἰκῆσαι τὰσ νήσουσ καὶ ζῆν ἐν ἡσυχίᾳ, τυραννίδοσ ἀπαλλαγεὶσ καὶ πολέμων ἀπαύστων. αἰσθόμενοι δὲ οἱ Κίλικεσ, οὐθὲν εἰρήνησ δεόμενοι καὶ σχολῆσ, ἀλλὰ πλούτου καὶ λαφύρων, εἰσ Λιβύην ἀπέπλευσαν, Ἄσκαλιν τὸν Ἴφθα κατάξοντεσ ἐπὶ τὴν Μαυρουσίων βασιλείαν. οὐ μὴν ἀπέκαμεν ὁ Σερτώριοσ, ἀλλὰ τοῖσ πρὸσ τὸν Ἄσκαλιν διαπολεμοῦσιν ἔγνω βοηθεῖν, ὡσ οἱ σὺν αὐτῷ καινήν τινα λαβόντεσ ἐλπίδων ἀρχὴν καὶ πράξεων ἑτέρων ὑπόθεσιν μὴ διαλυθεῖεν ὑπὸ τῆσ ἀπορίασ, ἀσμένοισ δὲ τοῖσ Μαυρουσίοισ ἀφικόμενοσ εἴχετο ἔργου, καὶ καταμαχεσάμενοσ τὸν Ἄσκαλιν ἐπολιόρκει.

Σύλλα δὲ Πακκιανὸν ἐκπέμψαντοσ βοηθῆσαι τοῖσ περὶ τὸν Ἄσκαλιν μετὰ δυνάμεωσ, συμβαλὼν ὁ Σερτώριοσ τὸν μὲν Πακκιανὸν ἀπέκτεινε, τὴν δὲ στρατιὰν κρατήσασ προσηγάγετο, καὶ τὴν Τίγγιν, εἰσ ἣν ὁ Ἄσκαλισ συνέφυγε μετὰ τῶν ἀδελφῶν, ἐξεπολιόρκησεν.

ἐνταῦθα τὸν Ἀνταῖον οἱ Λίβυεσ ἱστοροῦσι κεῖσθαι· καὶ τὸν τάφον αὐτοῦ Σερτώριοσ διέσκαψε τοῖσ βαρβάροισ ἀπιστῶν διὰ μέγεθοσ, ἐντυχὼν δὲ τῷ σώματι πηχῶν ἑξήκοντα μῆκοσ, ὥσ φασι, κατεπλάγη, καὶ σφάγιον ἐντεμὼν συνέχωσε τὸ μνῆμα, καὶ τὴν περὶ αὐτοῦ τιμήν τε καὶ φήμην συνηύξησε. Τιγγῖται δὲ μυθολογοῦσιν Ἀνταίου τελευτήσαντοσ τὴν γυναῖκα Τίγγην Ἡρακλεῖ συνελθεῖν, Σόφακα δ’ ἐξ αὐτῶν γενόμενον βασιλεῦσαι τῆσ χώρασ καὶ πόλιν ἐπώνυμον τῆσ μητρὸσ ἀποδεῖξαι, Σόφακοσ δὲ παῖδα γενέσθαι Διόδωρον, ᾧ πολλὰ τῶν Λιβυκῶν ἐθνῶν ὑπή·

κουσεν Ἑλληνικὸν ἔχοντι στράτευμα τῶν αὐτόθι κατῳκισμένων ὑφ’ Ἡρακλέουσ Ὀλβιανῶν καὶ Μυκηναίων, ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἀνακείσθω τῇ Ιὄβα χάριτι, τοῦ πάντων ἱστορικωτάτου βασιλέων· ἐκείνου γὰρ ἱστοροῦσι τοὺσ προγόνουσ Διοδώρου καὶ Σόφακοσ ἀπογόνουσ εἶναι.

Σερτώριοσ δὲ πάντων ἐγκρατὴσ γενόμενοσ τοὺσ δεηθέντασ αὐτοῦ καὶ πιστεύσαντασ οὐκ ἠδίκησεν, ἀλλὰ καὶ χρήματα καὶ πόλεισ καὶ τὴν ἀρχὴν ἀπέδωκεν αὐτοῖσ, ὅσα καλῶσ εἶχε δεξάμενοσ διδόντων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION