Plutarch, Sertorius, chapter 16

(플루타르코스, Sertorius, chapter 16)

Σερτώριοσ δέ, τῶν ἐντὸσ Ἴβηροσ αὐτῷ ποταμοῦ πάντων ὁμοῦ τι προστιθεμένων, πλήθει μὲν ἦν μέγασ· ἐπέρρεον γὰρ ἀεὶ καὶ συνεφέροντο πανταχόθεν πρὸσ αὑτόν· ἀταξίᾳ δὲ βαρβαρικῇ καὶ θρασύτητι ταραττόμενοσ ἐπιχειρεῖν τοῖσ πολεμίοισ βοώντων καὶ τὴν τριβὴν δυσανασχετούντων ἐπειρᾶτο παραμυθεῖσθαι διὰ λόγων, ὡσ δὲ ἑώρα χαλεπαίνοντασ καὶ βιαζομένουσ ἀκαίρωσ, προήκατο καὶ περιεῖδε συμπλεκομένουσ τοῖσ πολεμίοισ ἐν οἷσ οὐ παντελῶσ συντριβέντασ, ἀλλὰ πληγὰσ λαβόντασ ἤλπιζε πρὸσ τὰ λοιπὰ κατηκόουσ μᾶλλον ἕξειν. ὧν δὲ εἴκαζε γενομένων, ἐπιβοηθήσασ ἀνέλαβέ τε φεύγοντασ αὐτοὺσ καὶ κατέστησεν ἀσφαλῶσ εἰσ τὸ στρατόπεδον.

βουλόμενοσ δὲ καὶ τὴν ἀθυμίαν ἀφελεῖν, μεθ’ ἡμέρασ ὀλίγασ πάνδημον ἐκκλησίαν ἀθροίσασ ἵππουσ εἰσήγαγε δύο, τὸν μὲν ἀσθενῆ τελέωσ καὶ πρεσβύτερον ἤδη, τὸν δὲ ἕτερον εὐμεγέθη μὲν αὐτὸν καὶ ἰσχυρόν, θαυμαστὴν δὲ πυκνότητι καὶ κάλλει τριχῶν οὐρὰν ἔχοντα, παρειστήκει δὲ τῷ μὲν ἀσθενεῖ μέγασ ἀνὴρ καὶ ῥωμαλέοσ, τῷ δὲ ἰσχυρῷ μικρὸσ ἕτεροσ καὶ τὴν ὄψιν εὐκαταφρόνητοσ, σημείου δὲ δοθέντοσ αὐτοῖσ ὁ μὲν ἰσχυρὸσ ἀμφοτέραισ ταῖσ χερσὶ τοῦ ἵππου τὴν κέρκον ὡσ ἀπορρήξων εἷλκε βίᾳ πρὸσ αὑτόν, ὁ δὲ ἀσθενὴσ τοῦ ἰσχυροῦ κατὰ μίαν τῶν τριχῶν ἐξέτιλλεν.

"ἄνδρεσ σύμμαχοι, τὴν ἐπιμονὴν ἀνυσιμωτέραν τῆσ βίασ οὖσαν, καὶ πολλὰ τῶν ἁθρόωσ ἀλήπτων ἐνδιδόντα τῷ κατὰ μικρόν.

ἄμαχον γὰρ τὸ ἐνδελεχέσ, ᾧ πᾶσαν ἐπιὼν ὁ χρόνοσ αἱρεῖ καὶ κατεργάζεται δύναμιν, εὐμενὴσ ὢν σύμμαχοσ τοῖσ δεχομένοισ λογισμῷ τὸν καιρὸν αὐτοῦ, τοῖσ δὲ ἀκαίρωσ ἐπειγομένοισ πολεμιώτατοσ. τοιαῦτα μὲν ὁ Σερτώριοσ ἑκάστοτε πλέκων παραμύθια τοῖσ βαρβάροισ διεπαιδαγώγει τὸν καιρόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION