Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ. 6:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ. 6:)

"ἡ μοχθηρία καὶ πολύτολμον, αὐτοκρατὲσ δ’ ἡ ψυχὴ καὶ κύριον ὑφ’ αὑτῆσ, εἰ βούλοιτο, μεταβάλλειν καὶ τρέπεσθαι ῥᾳδίωσ· "ἔχει δέ τινα τάξιν τὸ ἄτακτον αὐτῆσ καὶ τὰ μέτρα τηρεῖ τοῖσ πάθεσιν, ὥσπερ ἡ θάλαττα ταῖσ ὑπερεκχύσεσι, καὶ καινὸν οὐδὲν οὐδὲ τοῖσ παλαιοῖσ ἀνιστόρητον ἐξήνθηκε κακίασ εἶδοσ· "ἀλλὰ πολλαὶ μὲν ἐπιθυμιῶν διαφοραί, μυρία δὲ κινήματα φόβου καὶ σχήματα· "τὰσ δὲ λύπησ καὶ ἡδονῆσ μορφὰσ ἔργον ἐστὶ μὴ ἀπειπεῖν ἐξαριθμούμενον· "οὐ μέν τι νῦν γε κἀχθέσ, ἀλλ’ ἀεί ποτε ζῇ ταῦτα, κοὐδεὶσ οἶδεν ἐξ ὅτου φάνη· "πόθεν γε δὴ σώματι νόσημα καινὸν ἢ πάθοσ ὀψίγονον, ἰδίαν μὲν ὥσπερ ἡ ψυχὴ κινήσεωσ ἀρχὴν οἴκοθεν οὐκ ἔχοντι, συνημμένῳ δὲ κοιναῖσ πρὸσ τὴν φύσιν αἰτίαισ καὶ κεκραμένῳ κρᾶσιν, ἧσ καὶ τὸ ἀόριστον ἐντὸσ ὁρ́ων πλανᾶται, καθάπερ πλοῖον ἐν περιδρόμῳ σαλεῦον; "οὔτε γὰρ ἀναίτιοσ νόσου σύστασὶσ ἐστι, τὴν ἐκ μὴ ὄντοσ παρανόμωσ ἐπεισάγουσα γένεσιν καὶ δύναμιν τοῖσ πράγμασιν αἰτίαν τε καινὴν ἔργον ἐξευρεῖν, μὴ καινὸν ἀέρα καὶ ξένον ὕδωρ καὶ τροφὰσ ἀγεύστουσ τοῖσ πρότερον ἐξ ἑτέρων τινῶν κόσμων ἢ μετακοσμίων ἀποφήναντι δεῦρο νῦν πρῶτον ἐπιρρεούσασ. "ἐκ τούτων γὰρ νοσοῦμεν οἷσ καὶ ζῶμεν, ἴδια δὲ σπέρματα νόσων οὐκ ἔστιν· "ἀλλ’ αἱ τούτων μοχθηρίαι πρὸσ ἡμᾶσ καὶ αἱ ἡμῶν περὶ ταῦτα πλημμέλειαι τὴν φύσιν ἐπιταράττουσιν αἱ δὲ ταραχαὶ διαφορὰσ ἀιδίουσ ἔχουσι πολλάκισ νέοισ χρωμένασ ὀνόμασι· "τὰ γὰρ ὀνόματα τῆσ συνηθείασ ἐστὶ τὰ δὲ πάθη τῆσ φύσεωσ ὅθεν ἐν ἀφωρισμένοισ τούτοισ ἐκεῖνα ποικιλλόμενα τὴν ἀπάτην πεποίηκεν. "ὡσ δὲ τοῖσ τοῦ λόγου μορίοισ καὶ ταῖσ πρὸσ ἄλληλα τούτων συντάξεσι καινὸν ἐγγενέσθαι βαρβαρισμὸν ἢ σολοικισμὸν ἐξαίφνησ δυνατόν ἐστιν, οὕτωσ αἱ τοῦ σώματοσ κράσεισ ὡρισμένασ ἔχουσι τὰσ ὀλισθήσεισ καὶ παραβάσεισ, τρόπον τινὰ τῇ φύσει καὶ τῶν παρὰ φύσιν ἐμπεριεχομένων. "ταύτῃ γε κομψοὶ καὶ οἱ μυθογράφοι· "τὰ γὰρ παντάπασιν ἔκφυλα καὶ τεράστια τῶν ζῴων γενέσθαι λέγουσιν ἐν τῇ γιγαντομαχίᾳ, τῆσ σελήνησ ἐκτρεπομένησ καὶ τὰσ ἀνατολὰσ οὐχ ὅθεν εἰώθε ποιουμένησ· "οἱ δὲ καινὰ νοσήματα τὴν φύσιν ὥσπερ τέρατα γεννᾶν ἀξιοῦσι, μήτε πιθανὴν μήτ’ ἀπίθανον αἰτίαν τῆσ ἐξαλλαγῆσ πλάσσοντεσ, ἀλλὰ τὸ ἄγαν καὶ τὸ μᾶλλον ἐνίων παθῶν καινότητα καὶ διαφορὰν ἀποφαίνοντεσ· "οὐκ ὀρθῶσ, ὦ μακάριε Φίλων ἐπίτασισ γὰρ καὶ αὔξησισ μέγεθοσ ἢ πλῆθοσ προστίθησι, τοῦ δὲ γένουσ οὐκ ἐκβιβάζει τὸ ὑποκείμενον· "ὥσπερ οὐδὲ τὴν ἐλεφαντίασιν οἰόμαι σφοδρότητα τῶν ψωρικῶν τινοσ τούτων οὖσαν οὐδὲ τὸν ὑδροφόβαν τῶν στομαχικῶν ἢ τῶν μελαγχολικῶν. καίτοι τοῦτό γε θαυμαστόν, εἰ μηδ’ Ὅμηροσ ἀγνοῶν ἐλάνθανεν ὑμᾶσ· "τὸν γάρ λυσσητῆρα κύνα δῆλόσ ἐστιν ἀπὸ τοῦ πάθουσ τούτου προσαγορεύων, ἀφ’ οὗ καὶ ἄνθρωποι λυσσᾶν λέγονται.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION