Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί πρὸ ἡμέρασ ἐκ τοῦ Νείλου οἱ πλέοντεσ ὑδρεύονται.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί πρὸ ἡμέρασ ἐκ τοῦ Νείλου οἱ πλέοντεσ ὑδρεύονται.)

αἰτίαν τισ ἐζήτησε, δι’ ἣν οἱ ναύκληροι τὰσ ὑδρείασ ἐκ τοῦ Νείλου νυκτὸσ οὐχ ἡμέρασ ποιοῦνται. καί τισι μὲν ἐδόκουν τὸν ἣλιον δεδιέναι, τῷ προθερμαίνειν τὰ ὑγρὰ μᾶλλον εὔσηπτα ποιοῦντα·

πᾶν γὰρ τὸ θερμανθὲν καὶ χλιανθὲν ἀεὶ πρὸσ μεταβολὴν ἑτοιμότερόν ἐστι καὶ προπέπονθεν ἀνέσει τῆσ ποιότητοσ ἡ δὲ ψυχρότησ πιέζουσα συνέχειν δοκεῖ καὶ φυλάττειν ἕκαστον ἐν ᾧ πέφυκεν, οὐχ ἥκιστα δὲ τὸ ὕδωρ· ὕδατοσ γὰρ ἡ ψυχρότησ σχετικόν ἐστι φύσει·

δηλοῦσιν αἱ χιόνεσ, τὰ κρέα δύσσηπτα τηροῦσαι πολὺν χρόνον. ἡ δὲ θερμότησ τὰ τ’ ἄλλα καὶ τὸ μέλι τῆσ ἰδίασ ποιότητοσ ἐξίστησι· φθείρεται γὰρ ἑψηθέν· ἂν δ’ ὠμὸν διαμένῃ καὶ τοῖσ ἄλλοισ πρὸσ τὸ μὴ φθείρεσθαι βοηθεῖ.

μεγίστην δὲ τῇ αἰτίᾳ πίστιν παρεῖχε τὰ λιμναῖα τῶν ὑδάτων· χειμῶνοσ γὰρ οὐδὲν διαφέροντα τῶν ἄλλων ποθῆναι, τοῦ θέρουσ γίγνεται πονηρὰ καὶ νοσώδη διὸ χειμῶνι μὲν τῆσ νυκτὸσ ἀναλογεῖν δοκούσησ θέρει δὲ τῆσ ἡμέρασ, μᾶλλον οἰόνται διαμένειν ἄτρεπτον καὶ ἀπαθὲσ τὸ ὕδωρ , ἂν νυκτὸσ λαμβάνηται. τούτοισ ἐπιεικῶσ οὖσι πιθανοῖσ, ἐπανέκυψε λόγοσ ὥσπερ ἀτέχνῳ πίστει ναυτικῇ βεβαιούμενοσ ἐμπειρίᾳ·

νυκτὸσ γὰρ ἔφασαν λαμβάνειν τὸ ὕδωρ, ἔτι τοῦ ποταμοῦ καθεστῶτοσ καὶ ἡσυχάζοντοσ, ἡμέρασ δέ, πολλῶν ἀνθρώπων ὑδρευομένων καὶ πλεόντων, πολλῶν δὲ θηρίων διαφερομένων, ἀναταραττόμενον γίγνεσθαι παχὺ καὶ γεῶδεσ τὸ δὲ τοιοῦτον εὔσηπτον εἶναι πάντα γὰρ τὰ μεμιγμένα τῶν ἀμίκτων ἐπισφαλέστερα πρὸσ σῆψίν ἐστι·

ποιεῖ γὰρ ἡ μῖξισ μάχην, ἡ δὲ μάχη μεταβολήν, μεταβολὴ δέ τισ ἡ σῆψισ.

διὸ τάσ τε μίξεισ τῶν χρωμάτων οἱ ζωγράφοι φθορὰσ,·

κέκληκεν ὁ ποιητήσ, ἡ δὲ κοινὴ συνήθεια τὸ ἄμικτον καὶ καθαρὸν ἄφθαρτον καὶ ἀκήρατον, μάλιστα δὲ γῆ μιχθεῖσα πρὸσ ὕδωρ ἐξίστησι καὶ φθείρει τὸ πότιμον καὶ οἰκεῖον·

ὅθεν εὔσηπτα μᾶλλόν ἐστι τὰ στάσιμα καὶ κοῖλα, πολλῆσ·

ἀναπιμπλάμενα γῆσ, τὰ δὲ ῥέοντα φεύγει καὶ διακρούεται τὴν προσφερομένην· καὶ καλῶσ Ἡσίοδοσ ἐπῄνεσε κρήνησ ἀενάου καὶ ἀπορρύτου, ἥ τ’ ἀθόλωτοσ. ὑγιεινὸν γὰρ τὸ ἀδιάφθορον ἀδιάφθορον δὲ τὸ ἄμικτον καὶ καθαρόν.

οὐχ ἥκιστα δ’ αἱ τῆσ γῆσ διαφοραὶ τῷ λόγῳ μαρτυροῦσι· τὰ γὰρ ὀρεινὴν διεξιόντα γῆν καὶ λιθώδη στερρότερα τῶν ἑλείων καὶ πεδινῶν ἐστι· πολλὴν γὰρ οὐκ ἀποσπᾷ γῆν.

ὁ δὲ Νεῖλοσ ὑπὸ μαλθακῆσ χώρασ περιεχόμενοσ, μᾶλλον δ’ ὥσπερ αἷμα σαρκὶ κεκραμένοσ, γλυκύτητοσ μὲν ἀπολαύει καὶ χυμῶν ἀναπίμπλαται δύναμιν ἐμβριθῆ καὶ τρόφιμον ἐχόντων, συμμιγὴσ δὲ φέρεται καὶ θολερόσ· ἂν δ’ ἀναταράττηται, καὶ μᾶλλον·

ἡ γὰρ κίνησισ ἀναμίγνυσι τῷ ὑγρῷ τὸ γεῶδεσ ὅταν δ’ ἠρεμήσῃ, κάτω ῥέπον διὰ βάροσ ἄπεισιν. τῶν ὑγρῶν αἰρόμενον διαφθείρεται.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION