Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 21

(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 21)

δεῖ μὲν γὰρ ἀμέλει τῆσ περὶ θεῶν δόξησ ὥσπερ ὄψεωσ λήμην ἀφαιρεῖν τὴν δεισιδαιμονίαν εἰ δὲ τοῦτ’ ἀδύνατον, μὴ συνεκκόπτειν μηδὲ τυφλοῦν τὴν πίστιν, ἣν οἱ πλεῖστοι περὶ θεῶν ἔχουσιν. αὕτη δ’ ἐστὶν οὐ φοβερά τισ οὐδὲ σκυθρωπὴ καθάπερ οὗτοι πλάττουσι, διαβάλλοντεσ τὴν πρόνοιαν, ὥσπερ παισὶν Ἔμπουσαν ἢ Ποινὴν ἀλιτηριώδη καὶ τραγικὴν ἐπιτετραμμένην. δεδιότεσ γὰρ ὥσπερ ἄρχοντα χρηστοῖσ ἤπιον ἐπαχθῆ δὲ φαύλοισ, ἑνὶ φόβῳ, δι’ ὃν οὐκ ἀδικοῦσι, πολλῶν ἐλευθεροῦνται τῶν ἐπὶ τῷ ἀδικεῖν καὶ παρ’ αὑτοῖσ ἀτρέμα τὴν κακίαν ἔχοντεσ οἱο͂ν ἀπομαραινομένην ἧττον ταράττονται τῶν χρωμένων αὐτῇ καὶ τολμώντων εἶτ’ εὐθὺσ δεδιότων καὶ μεταβαλλομένων.

ἡ δὲ τῶν πολλῶν καὶ ἀμαθῶν καὶ οὐ πάνυ;

μοχθηρῶν διάθεσισ πρὸσ τὸν θεὸν ἔχει μὲν ἀμέλει τῷ σεβομένῳ καὶ τιμῶντι μεμιγμένον τινὰ σφυγμὸν καὶ φόβον, καὶ δεισιδαιμονία κέκληται· μυριάκισ πλεῖόν ἐστι καὶ μεῖζον αὐτῇ τὸ εὐέλπι καὶ περιχαρὲσ καὶ πᾶσαν εὐπραξίασ ὄνησιν ὡσ ἐκ θεῶν οὖσαν εὐχόμενον καὶ δεχόμενον.

δῆλον δὲ τεκμηρίοισ τοῖσ μεγίστοισ·

οὔτε γὰρ διατριβαὶ τῶν ἐν ἱεροῖσ οὔτε καιροὶ τῶν ἑορτασίμων οὔτε πράξεισ οὔτ’ ὄψεισ εὐφραίνουσιν ἕτεραι μᾶλλον ὧν ὁρῶμεν ἢ δρῶμεν αὐτοὶ περὶ τοὺσ θεούσ, ὀργιάζοντεσ ἢ χορεύοντεσ ἢ θυσίαισ παρόντεσ ἢ τελεταῖσ. οὐ γὰρ ὡσ τυράννοισ τισὶν ἢ δεινοῖσ κολασταῖσ ὁμιλοῦσα τηνικαῦτα ἡ ψυχὴ περίλυπόσ ἐστι καὶ ταπεινὴ καὶ δύσθυμοσ, ὅπερ εἰκὸσ ἦν· ἡδομένῳ μέχρι μέθησ καὶ γέλωτοσ καὶ παιδιᾶσ ἐφίησιν ἑαυτήν ἐν μὲν τοῖσ ἐρωτικοῖσ, ὡσ ὁ ποιητὴσ εἴρηκε καί τε γέρων καὶ γρῆυσ, ἐπὴν χρυσῆσ Ἀφροδίτησ μνήσωνται, καὶ τοῖσιν ἐπηέρθη φίλον ἦτορ·

γρῆυσ οὐδὲ πένησ καὶ ἰδιώτησ ἀλλὰ καὶ παχυσκελὴσ ἀλετρὶσ πρὸσ μύλην κινουμένη καὶ οἰκότριβεσ καὶ θῆτεσ ὑπὸ γήθουσ καὶ χαρμοσύνησ ἀναφέρονται, πλουσίοισ δὲ καὶ βασιλεῦσιν ἑστιάσεισ καὶ πανδαισίαι τινὲσ πάρεισιν ἀεί·

αἱ δ’ ἐφ’ ἱεροῖσ καὶ θυηπολίαισ, καὶ ὅταν ἔγγιστα τοῦ θείου τῇ ἐπινοίᾳ ψαύειν δοκῶσι μετὰ τιμῆσ καὶ σεβασμοῦ, πολὺ διαφέρουσαν ἡδονὴν καὶ χάριν ἔχουσι.

ταύτησ οὐδὲν ἀνδρὶ μέτεστιν ἀπεγνωκότι τῆσ προνοίασ.

αὐλὸν μὲν γὰρ ἑτέρων ἑορτῶν καὶ στέφανον ἀφαιροῦμεν, θεοῦ δὲ θυσίᾳ μὴ παρόντοσ, ὥσπερ ἱερὸν δοχῆσ, ἄθεόν ἐστι καὶ ἀνεόρταστον καὶ ἀνενθουσίαστον τὸ λειπόμενον, μᾶλλον δ’ ὅλον ἀτερπὲσ αὐτῷ καὶ λυπηρόν·

ὑποκρίνεται γὰρ εὐχὰσ καὶ προσκυνήσεισ, οὐδὲν δεόμενοσ, διὰ τὸν φόβον τῶν πολλῶν καὶ φθέγγεται φωνὰσ ἐναντίασ οἷσ φιλοσοφεῖ·

καὶ θύων μὲν ὡσ μαγείρῳ παρέστηκε τῷ ἱερεῖ σφάττοντι, θύσασ δ’ ἄπεισι λέγων τὸ Μενάνδρειον ἔθυον οὐ προσέχουσιν οὐδέν μοι θεοῖσ·

μὴ φθονεῖν μηδ’ ἀπεχθάνεσθαι τοῖσ πολλοῖσ, οἷσ χαίρουσιν ἕτεροι πράττοντεσ, αὐτοὺσ δυσχεραίνοντασ πᾶν γὰρ ἀναγκαῖον πρᾶγμ’ ἀνιηρὸν ἔφυ κατὰ τὸν Εὐήνον.

ᾗ καὶ τοὺσ δεισιδαίμονασ οὐ χαίροντασ ἀλλὰ φοβουμένουσ οἰόνται θυσίαισ καὶ τελεταῖσ ὁμιλεῖν, μηδὲν ἐκείνων αὐτοὶ διαφέροντεσ, εἴ γε δὴ διὰ φόβον ταὐτὰ δρῶσιν, οὐδ’ ἐλπίδοσ χρηστῆσ ὅσον ἐκεῖνοι μεταλαγχάνοντεσ, ἀλλὰ μόνον δεδιότεσ καὶ ταραττόμενοι μὴ φανεροὶ γένωνται τοὺσ πολλοὺσ παραλογιζόμενοι καὶ φενακίζοντεσ·

ἑλικτὰ κοὐδὲν ὑγιὲσ ἀλλὰ πᾶν πέριξ ἐπαμπεχομένοισ καὶ ἀποκρυπτομένοισ διὰ φόβον ἃσ ἔχουσι δόξασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION