헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Μυλιερύ20́

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Ἀρεταφίλα)

Ἀρεταφίλα δ’ ἡ Κυρηναία παλαιὰ μὲν οὐ γέγονεν ἀλλ’ ἐν τοῖσ Μιθριδατικοῖσ καιροῖσ, ἀρετὴν δὲ καὶ πρᾶξιν ἐνάμιλλον τῇ βουλῇ τῶν ἡρωίδων παρέσχεν. ἦν δὲ θυγάτηρ μὲν Αἰγλάτοροσ Φαιδίμου δὲ γυνή, γνωρίμων ἀνδρῶν· καλὴ δὲ τὴν ὄψιν οὖσα, καὶ τὸ φρονεῖν ἐδόκει περιττή τισ εἶναι καὶ πολιτικῆσ δεινότητοσ οὐκ ἄμοιροσ· ἐπιφανῆ δ’ αὐτὴν αἱ κοιναὶ τύχαι τῆσ πατρίδοσ ἐποίησαν. Νικοκράτησ γὰρ ἐπαναστὰσ Κυρηναίοισ τύραννοσ ἄλλουσ τε πολλοὺσ ἐφόνευε τῶν πολιτῶν καὶ τὸν ἱερέα τοῦ Ἀπόλλωνοσ αὐτόχειρ ἀνελὼν Μελάνιππον, ἔσχε τὴν ἱερωσύνην ἀνεῖλε δὲ καὶ Φαίδιμον τὸν τῆσ Ἀρεταφίλασ ἄνδρα καὶ τὴν Ἀρεταφίλαν ἔγημεν ἄκουσαν.

πρὸσ δὲ μυρίοισ ἄλλοισ παρανομήμασι φύλακασ ἐπὶ τῶν πυλῶν κατέστησεν, οἳ τοὺσ ἐκφερομένουσ νεκροὺσ ἐλυμαίνοντο νύττοντεσ ξιφιδίοισ καὶ καυτήρια προσβάλλοντεσ ὑπὲρ τοῦ μηδένα τῶν πολιτῶν ὡσ νεκρὸν λαθεῖν ἐκκομιζόμενον. δύσφορα μὲν οὖν καὶ τῇ Ἀρεταφίλᾳ τὰ οἰκεῖα κακά, καίπερ ἐνδιδόντοσ αὐτῇ δι’ ἔρωτα τοῦ τυράννου πλεῖστον ἀπολαύειν τῆσ δυνάμεωσ ἥττητο γὰρ ἐκείνησ καὶ μόνῃ χειροήθη παρεῖχεν αὑτὸν ἄτεγκτοσ ὢν τἄλλα καὶ θηριώδησ· ἠνία δὲ μᾶλλον αὐτὴν ἡ πατρὶσ οἰκτρὰ πάσχουσα παρ’ ἀξίαν.

ἄλλοσ γὰρ ἐπ’ ἄλλῳ τῶν πολιτῶν ἐσφάττετο, τιμωρία δ’ ἀπ’ οὐδενὸσ ἠλπίζετο· καὶ γὰρ οἱ φυγάδεσ, ἀσθενεῖσ παντάπασιν ὄντεσ καὶ περίφοβοι, διεσπάρησαν. αὑτὴν οὖν ἡ Ἀρεταφίλα ὑποθεῖσα μόνην τοῖσ κοινοῖσ ἐλπίδα, καὶ τὰ Θήβησ ζηλώσασα τῆσ Φεραίασ καλὰ καὶ περιβόητα τολμήματα, συμμάχων δὲ πιστῶν καὶ οἰκείων, οἱούσ ἐκείνῃ τὰ πράγματα παρέσχεν, ἔρημοσ οὖσα, φαρμάκοισ ἐπεχείρησε διεργάσασθαι τὸν ἄνδρα. παρασκευαζομένη δὲ καὶ πορίζουσα καὶ διαπειρωμένη πολλῶν δυνάμεων οὐκ ἔλαθεν ἀλλ’ ἐμηνύθη·

καὶ γενομένων ἐλέγχων, Καλβία μὲν ἡ τοῦ Νικοκράτουσ μήτηρ, φύσει φονικὴ γυνὴ καὶ ἀπαραίτητοσ, εὐθὺσ ᾤετο δεῖν ἀναιρεῖν αἰκισαμένην τὴν Ἀρεταφίλαν τοῦ δὲ Νικοκράτουσ μέλλησιν ἐνεποίει τῇ ὀργῇ καὶ ἀσθένειαν ὁ ἔρωσ, καὶ τὸ τὴν Ἀρεταφίλαν ἐρρωμένωσ ὁμόσε χωρεῖν ταῖσ κατηγορίαισ ἀμύνουσαν ἑαυτῇ πρόφασίν τινα τῷ πάθει παρεῖχεν. "ὦ ἄνερ, ἀγωνίζομαι, τῆσ σῆσ εὐνοίασ πρὸσ ἐμὲ καὶ δόξησ καὶ δυνάμεωσ, ἣν διὰ σὲ καρποῦμαι πολλαῖσ ἐπίφθονοσ οὖσα κακαῖσ γυναιξὶν ὧν φάρμακα δεδοικυῖα καὶ μηχανὰσ ἐπείσθην ἀντιμηχανήσασθαι, μωρὰ μὲν ἴσωσ καὶ γυναικεῖα, θανάτου δ’ οὐκ ἄξια·

"πλὴν εἰ κριτῇ σοι δόξειε φίλτρων ἕνεκα καὶ γοητείασ κτεῖναι γυναῖκα, πλεῖον ἢ σὺ βούλει φιλεῖσθαι δεομένην. τοιαῦτα τὴν Ἀρεταφίλαν ἀπολογουμένην ἔδοξε τῷ Νικοκράτει βασανίσαι καὶ τῆσ Καλβίασ ἐφεστώσησ ἀτέγκτου καὶ ἀπαραιτήτου, ταῖσ βασάνοισ ἀνέκρινε·

καὶ διεφύλαττεν αὑτὴν ἀήττητον ἐν ταῖσ ἀνάγκαισ ἄχρι καὶ τὴν Καλβίαν ἀποκαμεῖν ἄκουσαν. ὁ δὲ Νικοκράτησ ἀφῆκε πεισθεὶσ καὶ μετενόει βασανίσασ· καὶ χρόνον οὐ πολὺν διαλιπὼν αὖθισ ἧκεν ὑπὸ τοῦ πάθουσ εἰσ αὐτὴν φερόμενοσ, καὶ συνῆν αὖθισ ἀναλαμβάνων τιμαῖσ καὶ φιλοφροσύναισ τὴν εὔνοιαν. ἡ δ’ οὐκ ἔμελλε χάριτοσ ἡττᾶσθαι κρατήσασα βασάνων καὶ πόνων, ἀλλὰ τῷ φιλοκάλῳ φιλονικίασ προσγενομένησ ἑτέρασ ἥπτετο μηχανῆσ. ἦν γὰρ αὐτῇ θυγάτηρ ἀνδρὸσ ὡρ́αν ἔχουσα καὶ τὴν ὄψιν ἱκανή·

ταύτην ὑφῆκε τἀδελφῷ τοῦ τυράννου δέλεαρ, ὄντι μειρακίῳ πρὸσ ἡδονὰσ εὐαλώτῳ. πολὺσ δὲ λόγοσ ἐστὶ χρησαμένην γοητείᾳ καὶ φαρμάκοισ ἐπὶ τῇ κόρῃ τὴν Ἀρεταφίλαν, χειρώσασθαι καὶ διαφθεῖραι τοῦ νεανίσκου τὸν λογισμόν· ἐκαλεῖτο δὲ Λέανδροσ. ἐπεὶ δ’ ἡλώκει καὶ λιπαρήσασ τὸν ἀδελφὸν ἔτυχε τοῦ γάμου, τὰ μὲν ἡ κόρη παρῆγεν αὐτὸν ὑπὸ τῆσ μητρὸσ διδασκομένη καὶ ἀνέπειθεν ἐλευθεροῦν τὴν πόλιν, ὡσ μηδ’ αὐτὸν ἐλεύθερον ἐν τυραννίδι ζῶντα μηδὲ τοῦ λαβεῖν γάμον ἢ φυλάξαι κύριον ὄντα, τὰ δ’ οἱ φίλοι τῇ Ἀρεταφίλᾳ χαριζόμενοι διαβολάσ τινασ ἀεὶ καὶ ὑπονοίασ κατεσκεύαζον αὐτῷ πρὸσ τὸν ἀδελφόν. ὡσ δ’ ᾔσθετο καὶ τὴν Ἀρεταφίλαν τὰ αὐτὰ βουλευομένην καὶ σπουδάζουσαν, ἐπεχείρει τὸ ἔργον, καὶ Δάφνιν οἰκέτην παρορμήσασ ἀπέκτεινε δι’ ἐκείνου τὸν Νικοκράτην. τὰ λοιπὰ δ’ οὐκέτι τῇ Ἀρεταφίλᾳ προσεῖχεν, ἀλλ’ εὐθὺσ ἔδειξε τοῖσ ἔργοισ ἀδελφοκτόνοσ οὐ τυραννοκτόνοσ γεγονώσ·

ἦρχε γὰρ ἐμπλήκτωσ καὶ ἀνοήτωσ.

τιμὴ δέ τισ ὅμωσ ἦν τῆσ Ἀρεταφίλασ παρ’ αὐτῷ καὶ δύναμισ, οὐκ ἀπεχθανομένησ οὐδὲ πολεμούσησ ἄντικρυσ ἀλλ’ ἀδήλωσ διαταττούσησ τὰ πράγματα. πρῶτον μὲν γὰρ αὐτῷ Λιβυκὸν ὑπεκίνησε πόλεμον, Ἀνάβουν τινὰ πείσασα δυνάστην τὴν χώραν ἐπιδραμεῖν καὶ τῇ πόλει προσαγαγεῖν, ἔπειτα διέβαλε τοὺσ φίλουσ καὶ τοὺσ στρατηγοὺσ πρὸσ τὸν Λέανδρον, ὡσ πολεμεῖν οὐκ ὄντασ προθύμουσ, εἰρήνησ δὲ μᾶλλον δεομένουσ καὶ ἡσυχίασ, ἣν καὶ τὰ πράγματα ποθεῖν αὐτοῦ καὶ τὴν τυραννίδα, βουλομένου βεβαίωσ κρατεῖν τῶν πολιτῶν αὐτὴ δὲ πράξειν ἔφη τὰσ διαλύσεισ καὶ τὸν Ἀνάβουν εἰσ λόγουσ αὐτῷ συνάξειν, ἐὰν κελεύῃ, πρὶν ἀνήκεστόν τι τὸν πόλεμον ἐξεργάσασθαι. κελεύσαντοσ δὲ τοῦ Λεάνδρου, πρότερον αὐτὴ τῷ Λίβυι διελέχθη, συλλαβεῖν δεομένη τὸν τύραννον ἐπὶ δωρεαῖσ μεγάλαισ καὶ χρήμασιν, ὅταν εἰσ λόγουσ αὐτῷ παραγένηται.

πεισθέντοσ δὲ τοῦ Λίβυοσ, ὤκνει μὲν ὁ Λέανδροσ, αἰδεσθεὶσ δὲ τὴν Ἀρεταφίλαν αὐτὴν παρέσεσθαι φάσκουσαν, ἐξῆλθεν ἄνοπλοσ καὶ ἀφύλακτοσ. ὡσ δ’ ἐγγὺσ ἦλθε καὶ τὸν Ἀνάβουν εἶδεν, αὖθισ ἐδυσχέραινε καὶ περιμένειν ἐβούλετο τοὺσ δορυφόρουσ· ἡ δ’ Ἀρεταφίλα παροῦσα τὰ μὲν ἐθάρρυνεν αὐτὸν τὰ δ’ ἐκάκιζε·

τέλοσ δὲ γενομένησ διατριβῆσ, ἐφελκυσαμένη τῆσ χειρὸσ ἰταμῶσ πάνυ καὶ τεθαρρηκότωσ προσήγαγε τῷ βαρβάρῳ καὶ παρέδωκεν. εὐθὺσ οὖν ἀνήρπαστο καὶ συνείληπτο καὶ δεθεὶσ ὑπὸ τῶν Λιβύων ἐτηρεῖτο, ἄχρι οὗ τὰ χρήματα τῇ Ἀρεταφίλᾳ κομίζοντεσ οἱ φίλοι παρεγένοντο μετὰ τῶν ἄλλων πολιτῶν. πυθόμενοι γὰρ οἱ πλεῖστοι ἐξέδραμον ἐπὶ τὴν παράκλησιν ὡσ δ’ εἶδον τὴν Ἀρεταφίλαν, ὀλίγον ἐδέησαν ἐκλαθέσθαι τῆσ πρὸσ τὸν τύραννον ὀργῆσ, καὶ πάρεργον τὴν ἐκείνου τιμωρίαν ἐνόμιζον· ἔργον δὲ πρῶτον ἦν αὐτοῖσ καὶ ἀπόλαυσμα τῆσ ἐλευθερίασ ἐκείνην ἀσπάσασθαι μετὰ χαρᾶσ καὶ δακρύων, ὥσπερ ἀγάλματι θεοῦ προσπίπτοντασ.

ἄλλων δ’ ἐπ’ ἄλλοισ ἐπιρρεόντων, μόλισ ἑσπέρασ τὸν Λέανδρον παραλαβόντεσ ἐπανῆλθον εἰσ τὴν πόλιν. ἐπεὶ δὲ τῶν τιμῶν τῆσ Ἀρεταφίλασ καὶ τῶν ἐπαίνων ἐνεπλήσθησαν, οὕτω τραπόμενοι πρὸσ τοὺσ τυράννουσ τὴν μὲν Καλβίαν ζῶσαν κατέκαυσαν, τὸν δὲ Λέανδρον ἐνράψαντεσ εἰσ βύρσαν κατεπόντισαν. ἠξίουν δὲ τὴν Ἀρεταφίλαν συνάρχειν καὶ συνδιοικεῖν τοῖσ ἀρίστοισ ἀνδράσι τὴν πολιτείαν. ἡ δ’ ὡσ ποικίλον τι δρᾶμα καὶ πολυμερὲσ ἀγωνισαμένη μέχρι στεφάνου διαδόσεωσ, ὡσ ἐπεῖδε τὴν πόλιν ἐλευθέραν, εὐθὺσ εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν ἐνεδύετο, καὶ τοῦ πολυπραγμονεῖν ὁτιοῦν παραβαλλομένη, τὸν λοιπὸν χρόνον ἐν ἱστοῖσ ἡσυχίαν ἄγουσα μετὰ τῶν φίλων καὶ οἰκείων διετέλεσεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Mulierum virtutes, Ἀρεταφίλα

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Ἀρεταφίλα)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION