Plutarch, Lives, chapter 38

(플루타르코스, Lives, chapter 38)

ταύτην καὶ δὶσ γενέσθαι τὴν φωνὴν μυθολογοῦσιν, ἀγενήτοισ ὅμοια καὶ χαλεπὰ πεισθῆναι πείθοντεσ ἡμᾶσ. ἰδίοντα μὲν γὰρ ἀγάλματα φανῆναι καὶ δακρυρροοῦντα καί τινασ μεθιέντα νοτίδασ αἱματώδεισ οὐκ ἀδύνατόν ἐστι καὶ γὰρ ξύλα καὶ λίθοι πολλάκισ μὲν εὐρῶτα συνάγουσι γόνιμον ὑγρότητοσ, πολλὰσ δὲ χροιὰσ ἀνιᾶσιν ἐξ ἑαυτῶν, καὶ δέχονται βαφὰσ ἐκ τοῦ περιέχοντοσ, οἷσ ἔνια σημαίνειν τὸ δαιμόνιον οὐδὲν ἂν δόξειε κωλύειν. δυνατὸν δὲ καὶ μυγμῷ καὶ στεναγμῷ ψόφον ὅμοιον ἐκβάλλειν ἀγάλματα κατὰ ῥῆξιν ἢ διάστασιν μορίων βιαιοτέραν ἐν βάθει γενομένην ἔναρθρον δὲ φωνὴν καὶ διάλεκτον οὕτω σαφῆ καὶ περιττὴν καὶ ἀρτίστομον ἐν ἀψύχῳ γενέσθαι παντάπασιν ἀμήχανον, εἰ μηδὲ τὴν ψυχὴν καὶ τὸν θεὸν ἄνευ σώματοσ ὀργανικοῦ καὶ διηρμοσμένου μέρεσι λογικοῖσ γέγονεν ἠχεῖν καὶ διαλέγεσθαι.

ὅπου δ’ ἡμᾶσ ἡ ἱστορία πολλοῖσ ἀποβιάζεται καὶ πιθανοῖσ μάρτυσιν, ἀνόμοιον αἰσθήσει πάθοσ ἐγγινόμενον τῷ φανταστικῷ τῆσ ψυχῆσ συναναπείθει τὸ δόξαν, ὥσπερ ἐν ὕπνοισ ἀκούειν οὐκ ἀκούοντεσ καὶ βλέπειν οὐ βλέποντεσ δοκοῦμεν.

οὐ μὴν ἀλλὰ τοῖσ ὑπ’ εὐνοίασ καὶ φιλίασ πρὸσ τὸν θεὸν ἄγαν ἐμπαθῶσ ἔχουσι, καὶ μηδὲν ἀθετεῖν μηδ’ ἀναίνεσθαι τῶν τοιούτων δυναμένοισ, μέγα πρὸσ πίστιν ἐστὶ τὸ θαυμάσιον καὶ μὴ καθ’ ἡμᾶσ τῆσ τοῦ θεοῦ δυνάμεωσ, οὐδὲν γὰρ οὐδαμῶσ ἀνθρωπίνῳ προσέοικεν οὔτε φύσιν οὔτε κίνησιν οὔτε τέχνην οὔτ’ ἰσχύν, οὐδ’ εἴ τι ποιεῖ τῶν ἡμῖν ἀποιήτων καὶ μηχανᾶται τῶν ἀμηχάνων, παράλογόν ἐστιν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐν πᾶσι διαφέρων πολύ μάλιστα τοῖσ ἔργοισ ἀνόμοιόσ ἐστι καὶ παρηλλαγμένοσ. ἀλλὰ τῶν μὲν θείων τὰ πολλά, καθ’ Ἡράκλειτον, ἀπιστίῃ διαφυγγάνει μὴ γινώσκεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION