Plutarch, Lives, chapter 10

(플루타르코스, Lives, chapter 10)

τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τοῦ Λαρκίου παραγενομένου καὶ τῶν ἄλλων ἀθροιζομένων πρὸσ τὸν ὕπατον, ἀναβὰσ ἐπὶ τὸ βῆμα, καὶ τοῖσ θεοῖσ τὴν πρέπουσαν ἀποδοὺσ ἐπὶ τηλικούτοισ κατορθώμασιν εὐφημίαν, πρὸσ τὸν Μάρκιον τρέπεται, καὶ πρῶτον μὲν αὐτοῦ θαυμαστὸν ἔπαινον εἶπε, τῶν μὲν αὐτὸσ ἐν τῇ μάχῃ γεγονὼσ θεατήσ, τὰ δὲ τοῦ Λαρκίου μαρτυροῦντοσ. ἔπειτα, πολλῶν χρημάτων καὶ ἵππων γεγονότων αἰχμαλώτων καὶ ἀνθρώπων, ἐκέλευσεν αὐτὸν ἐξελέσθαι δέκα πάντα πρὸ τοῦ νέμειν τοῖσ ἄλλοισ, ἄνευ δὲ ἐκείνων ἀριστεῖον αὐτῷ κεκοσμημένον ἵππον ἐδωρήσατο.

τῶν δὲ Ῥωμαίων ἐπαινεσάντων ὁ Μάρκιοσ προελθών τὸν μὲν ἵππον ἔφη δέχεσθαι καὶ χαίρειν τοῖσ ἐπαίνοισ τοῦ ἄρχοντοσ, τὰ δὲ ἄλλα μισθόν, οὐ τιμὴν ἡγούμενοσ ἐᾶν, καὶ ἀγαπήσειν ὡσ εἷσ ἕκαστοσ τὴν νέμησιν. "καὶ δέομαι λαβεῖν.

ἦν μοι ξένοσ ἐν Οὐολούσκοισ καὶ φίλοσ, ἀνὴρ ἐπιεικὴσ καὶ μέτριοσ· "οὗτοσ ἑάλωκε νῦν καὶ γέγονεν ἐκ πλουσίου καὶ μακαρίου δοῦλοσ, πολλῶν οὖν αὐτῷ κακῶν παρόντων ἓν ἀφελεῖν ἀρκεῖ, τὴν πρᾶσιν. ἐπὶ τούτοισ λεχθεῖσι βοή τε μείζων ἀπήντησε τῷ Μαρκίῳ, καὶ πλείονεσ οἱ θαυμάζοντεσ ἐγένοντο τὸ μὴ κρατούμενον ὑπὸ χρημάτων τἀνδρὸσ ἢ τὴν ἐν τοῖσ πολέμοισ ἀνδραγαθίαν. καὶ γὰρ οἷσ φθόνου τι καὶ ζήλου πρὸσ αὐτὸν ὑπέκειτο τιμώμενον ἐκπρεπῶσ, κἀκείνοισ τότε τοῦ λαβεῖν μεγάλα τῷ μὴ λαβεῖν ἄξιοσ ἔδοξε, καὶ μᾶλλον αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν ἠγάπησαν, ἀφ’ ἧσ κατεφρόνει τηλικούτων, ἢ δι’ ὧν ἠξιοῦτο.

τὸ μὲν γὰρ εὖ χρῆσθαι χρήμασι κάλλιόν ἐστιν ἢ ὅπλοισ, τοῦ δὲ χρῆσθαι τὸ μὴ δεῖσθαι χρημάτων σεμνότερον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION