Plutarch, chapter 17

(플루타르코스, chapter 17)

παυσαμένησ δὲ τῆσ μάχησ εὐθὺσ οἱ περὶ τὸν Τεύταμον ἐπρεσβεύοντο περὶ τῆσ ἀποσκευῆσ. Ἀντιγόνου δὲ καὶ ταύτην ἀποδώσειν ὑπισχνουμένου τοῖσ ἀργυράσπισι καὶ τἆλλα χρήσεσθαι φιλανθρώπωσ, εἰ παραλάβοι τὸν Εὐμενῆ, βούλευμα δεινὸν οἱ ἀργυράσπιδεσ ἐβουλεύσαντο, ἐγχειρίσαι ζῶντα τοῖσ πολεμίοισ τὸν ἄνδρα, καὶ πρῶτον μὲν ἀνυπόπτωσ προσεπέλαζον αὐτῷ καὶ παρεφύλαττον, οἱ μὲν ἀποδυρόμενοι περὶ τῆσ ἀποσκευῆσ, οἱ δὲ θαρρεῖν ὡσ νενικηκότα κελεύοντεσ, οἱ δὲ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων κατηγοροῦντεσ.

ἔπειτα προσπεσόντεσ ἐξήρπασαν τὸ ἐγχειρίδιον αὐτοῦ καὶ τῇ ζώνῃ τὰσ χεῖρασ ἀποστρέψαντεσ ἔδησαν.

ἐπεὶ δὲ ὑπὸ Ἀντιγόνου Νικάνωρ ἐπέμφθη παραληψόμενοσ αὐτόν, ἐδεῖτο λόγου τυχεῖν ἀγόμενοσ διὰ τῶν Μακεδόνων, οὐκ εἰσ δέησιν ἢ παραίτησιν, ἀλλ’ ὡσ περὶ τῶν ἐκείνοισ συμφερόντων διαλεξόμενοσ. "ὦ κάκιστοι Μακεδόνων, τρόπαιον Ἀντίγονοσ ἐθελήσασ ἂν ἔστησε καθ’ ὑμῶν, οἱο͂ν ὑμεῖσ καθ’ αὑτῶν ἀνίστατε τὸν στρατηγὸν αἰχμάλωτον ἐκδιδόντεσ;

"οὐκ ἄρα δεινὸν ἦν κρατοῦντασ ὑμᾶσ ἧτταν ἐξομολογεῖσθαι διὰ τὰσ ἀποσκευάσ, ὡσ ἐν τοῖσ χρήμασιν, οὐκ ἐν τοῖσ ὅπλοισ τοῦ κρατεῖν ὄντοσ, ἀλλὰ καὶ τὸν ἡγεμόνα πέμπετε λύτρον τῆσ ἀποσκευῆσ, ἐγώ μὲν οὖν ἀήττητοσ ἄγομαι, νικῶν τοὺσ πολεμίουσ, ὑπὸ τῶν συμμάχων ἀπολλύμενοσ· "ὑμεῖσ δέ, πρὸσ Διὸσ στρατίου καὶ θεῶν ὁρκίων, ἐνταῦθά με δι’ αὑτῶν κτείνατε. "πάντωσ κἀκεῖ κτεινόμενοσ ὑμέτερον ἔργον εἰμί. μέμψεται δὲ οὐδὲν Ἀντίγονοσ· "νεκροῦ γὰρ Εὐμενοῦσ δεῖται καὶ οὐ ζῶντοσ, εἰ δὲ φείδεσθε τῶν χειρῶν, ἀρκέσει τῶν ἐμῶν ἡ ἑτέρα λυθεῖσα πρᾶξαι τὸ ἔργον, εἰ δὲ οὐ πιστεύετέ μοι ξίφοσ, ὑπορρίψατε τοῖσ θηρίοισ δεδεμένον. "καὶ ταῦτα πράξαντασ ὑμᾶσ ἀφίημι τῆσ ἐπ’ ἐμοὶ δίκησ ὡσ ἄνδρασ ὁσιωτάτουσ καὶ δικαιοτάτουσ περὶ τὸν αὑτῶν στρατηγὸν γενομένουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION