Plutarch, chapter 7

(플루타르코스, chapter 7)

ἀντέταξε δὲ Κρατερῷ Μακεδόνων μὲν οὐδένα, δύο δὲ ἱππαρχίασ ξενικάσ, ὧν Φαρνάβαζοσ ὁ Ἀρταβάζου καὶ Φοῖνιξ ὁ Τενέδιοσ ἡγοῦντο, διακελευσάμενοσ ὀφθέντων τῶν πολεμίων ἐλαύνειν κατὰ τάχοσ καὶ συμπλέκεσθαι, μὴ διδόντασ ἀναστροφὴν μηδὲ φωνὴν, μηδὲ κήρυκα πεμπόμενον προσιεμένουσ. ἐδεδίει γὰρ ἰσχυρῶσ τοὺσ Μακεδόνασ, μὴ γνωρίσαντεσ τὸν Κρατερὸν οἴχωνται μεταβαλόμενοι πρὸσ ἐκεῖνον. αὐτὸσ δὲ τοὺσ ἐρρωμενεστάτουσ ἱππεῖσ τριακοσίουσ εἰσ ἄγημα συντάξασ καὶ παρελάσασ ἐπὶ τὸ δεξιόν ἔμελλε τοῖσ περὶ Νεοπτόλεμον ἐπιχειρεῖν.

ὡσ δὲ τὸν ἐν μέσῳ λόφον ὑπερβαλόντεσ ὤφθησαν ὀξεῖαν καὶ μεθ’ ὁρμῆσ σφοδροτέρασ ποιούμενοι τὴν ἔφοδον, ἐκπλαγεὶσ ὁ Κρατερὸσ καὶ πολλὰ λοιδορήσασ τὸν Νεοπτόλεμον ὡσ ἐξηπατημένοσ ὑπ’ αὐτοῦ περὶ τῆσ τῶν Μακεδόνων μεταβολῆσ, ἐγκελευσάμενοσ ἀνδραγαθεῖν τοῖσ περὶ αὑτὸν ἡγεμόσιν ἀντεξήλασε. γενομένησ δὲ τῆσ πρώτησ συρράξεωσ βαρείασ καὶ τῶν δοράτων ταχὺ συντριβέντων, τοῦ δὲ ἀγῶνοσ ἐν τοῖσ ξίφεσιν ὄντοσ, οὐ καταισχύνασ ὁ Κρατερὸσ τὸν Ἀλέξανδρον, ἀλλὰ πολλοὺσ μὲν καταβαλών, πολλάκισ δὲ τρεψάμενοσ τοὺσ ἀντιτεταγμένουσ, τέλοσ δὲ πληγεὶσ ὑπὸ Θρᾳκὸσ ἐκ πλαγίων προσελάσαντοσ ἀπερρύη τοῦ ἵππου.

πεσόντα δὲ αὑτὸν οἱ μὲν ἄλλοι παρήλασαν ἀγνοοῦντεσ, Γοργίασ δὲ τῶν Εὐμενοῦσ στρατηγῶν ἔγνω τε καὶ καταβὰσ περιέστησε φρουρὰν τῷ σώματι κακῶσ ἤδη διακειμένου καὶ δυσθανατοῦντοσ.

ἐν τούτῳ δὲ καὶ Νεοπτόλεμοσ Εὐμενεῖ συνήρχετο. μισοῦντεσ γὰρ ἀλλήλουσ πάλαι καὶ δι’ ὀργῆσ ἔχοντεσ ἐν μὲν δυσὶν ἀναστροφαῖσ οὐ κατεῖδον, ἐν δὲ τῇ τρίτῃ γνωρίσαντεσ εὐθὺσ ἤλαυνον, σπασάμενοι τὰ ἐγχειρίδια καὶ βοῶντεσ. τῶν δὲ ἵππων ἐξ ἐναντίασ βίᾳ συμπεσόντων ὥσπερ τριήρων, τὰσ ἡνίασ ἀφέντεσ ἀλλήλων ἐπεδράξαντο ταῖσ χερσί, τά τε κράνη περισπῶντεσ καὶ περιρρηγνύντεσ ἐκ τῶν ἐπωμίδων τοὺσ θώρακασ, πρὸσ δὲ τὸν σπαραγμὸν ὑπεκδραμόντων ἅμα τῶν ἵππων, ἀπορρυέντεσ εἰσ γῆν καὶ περιπεσόντεσ ἀλλήλοισ ἐν λαβαῖσ ἦσαν καὶ διεπάλαιον.

εἶτα ὁ μὲν Εὐμενὴσ τοῦ Νεοπτολέμου προεξανισταμένου τὴν ἰγνύαν ὑπέκοψεν αὐτὸσ εἰσ ὀρθὸν φθάσασ καταστῆναι, ὁ δὲ Νεοπτόλεμοσ εἰσ θάτερον ἐρεισάμενοσ γόνυ, θάτερον δὲ πεπηρωμένοσ, ἠμύνετο μὲν εὐρώστωσ κάτωθεν, οὐ θανασίμουσ δὲ πληγὰσ ὑποφέρων, πληγεὶσ δὲ παρὰ τὸν τράχηλον ἔπεσε καὶ παρείθη.

τοῦ δὲ Εὐμενοῦσ δι’ ὀργὴν καὶ μῖσοσ παλαιὸν τά τε ὅπλα περισπῶντοσ αὐτοῦ καὶ κακῶσ λέγοντοσ, ἔτι τὸ ξίφοσ ἔχων ἔλαθεν ὑπὸ τὸν θώρακα τρώσασ, ᾗ παρέψαυσε τοὑ βουβῶνοσ ἀποβάσ.

ἡ δὲ πληγὴ μᾶλλον ἐφόβησεν ἢ ἔβλαψε τὸν Εὐμενῆ, δι’ ἀσθένειαν ἀμυδρὰ γενομένη. πυθόμενοσ δὲ τὴν Κρατεροῦ τελευτὴν καὶ προσελάσασ, ὡσ εἶδεν ἐμπνέοντα καὶ συνιέντα, καταβὰσ ἀπεδάκρυσε καὶ τὴν δεξιὰν ἐνέβαλε, καὶ πολλὰ μὲν ἐλοιδόρησε τὸν Νεοπτόλεμον, πολλὰ δὲ ἐκεῖνον μὲν ᾠκτίσατο τῆσ τύχησ, αὑτὸν δὲ τῆσ ἀνάγκησ, δι’ ἣν ἀνδρὶ φίλῳ καὶ συνήθει ταῦτα πεισόμενοσ ἢ δράσων συνηνέχθη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION