Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 16 9:

κραυγὰσ μέντοι περιπαθεῖσ καὶ σπαραγμώδεισ εὐλαβητέον· αἱ γὰρ ἀνώμαλοι προβολαὶ καὶ διατάσεισ τοῦ πνεύματοσ ῥήγματα καὶ σπάσματα ποιοῦσιν. ἀναγνόντα δ’ ἢ διαλεχθέντα λιπαρᾷ καὶ ἀλεεινῇ τρίψει χρηστέον πρὸ τοῦ περιπάτου καὶ μαλάξει τῆσ σαρκόσ, ὡσ ἀνυστόν ἐστι, τῶν σπλάγχνων ποιούμενον ἁφὴν καὶ τὸ πνεῦμα πράωσ διομαλύνοντα καὶ διαχέοντα μέχρι τῶν ἄκρων.