Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 16

(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 16)

αὖθισ οὖν ἀναλαβόντεσ ἐξ ἀρχῆσ περὶ ἑκάστου, πρῶτον δὲ περὶ γυμνασίων φιλολόγοισ ἁρμοζόντων λέγομεν ὅτι ὥσπερ ὁ φήσασ μηδὲν γράφειν παραθαλασσίοισ περὶ ὀδόντων ἐδίδαξε τὴν χρείαν, οὕτω καὶ φιλολόγοισ φαίη τισ ἂν μὴ γράφειν περὶ γυμνασίων. οὐ παλαιστικὴν οὐδὲ σαρκοῦσαν καὶ πυκνοῦσαν τὰ ἐκτὸσ ὥσπερ οἰκοδομήματοσ, ἀλλὰ τοῖσ ζωτικωτάτοισ μέρεσι ῥώμην ἐνδιάθετον καὶ τόνον ἀληθινὸν ἐμποιοῦσαν.

ὅτι μὲν γὰρ ἰσχὺν δίδωσι ·

τὸ πνεῦμα, δηλοῦσιν οἱ ἀλεῖπται, τοὺσ ἀθλητὰσ κελεύοντεσ ἀντερείδειν ταῖσ τρίψεσι καὶ παρεγκόπτειν τείνοντασ ἀεὶ τὰ πλασσόμενα μέρη καὶ ψηλαφώμενα τοῦ σώματοσ ἡ δὲ φωνή, τοῦ πνεύματοσ οὖσα κίνησισ, οὐκ ἐπιπολαίωσ ἀλλ’ ὥσπερ ἐν πηγαῖσ; καὶ πᾶσαν μὲν ἐκκαθαίρει φλέβα, πᾶσαν δ’ ἀρτηρίαν ἀνοίγει, σύστασιν δὲ καὶ πῆξιν ὑγρότητοσ οὐκ ἐᾷ περιττωματικῆσ ὥσπερ ὑποστάθμην ἐγγενέσθαι τοῖσ τὴν τροφὴν παραλαμβάνουσι καὶ κατεργαζομένοισ ἀγγείοισ.

διὸ δεῖ μάλιστα ποιεῖν ἑαυτοὺσ τούτῳ τῷ γυμνασίῳ συνήθεισ καὶ συντρόφουσ ἐνδελεχῶσ λέγοντασ, ἂν δ’ τισ ὑποψία τοῦ σώματοσ ἐνδεέστερον ἢ κοπωδέστερον ἔχοντοσ, ἀναγιγνώσκοντασ καὶ ἀναφωνοῦντασ.

ὅπερ γὰρ αἰώρα πρὸσ γυμνάσιόν ἐστι, τοῦτο πρὸσ διάλεξιν ἀνάγνωσισ, ὥσπερ ἐπ’ ὀχήματοσ ἀλλοτρίου λόγου κινοῦσα μαλακῶσ καὶ διαφοροῦσα πράωσ τὴν φωνήν.

ἡ . δὲ διάλεξισ ἀγῶνα καὶ σφοδρότητα προστίθησιν, ἅμα τῆσ ψυχῆσ τῷ σώματι συνεπιτιθεμένησ. κραυγὰσ μέντοι περιπαθεῖσ καὶ σπαραγμώδεισ εὐλαβητέον·

αἱ γὰρ ἀνώμαλοι προβολαὶ καὶ διατάσεισ τοῦ πνεύματοσ ῥήγματα καὶ σπάσματα ποιοῦσιν. ἀναγνόντα δ’ ἢ διαλεχθέντα λιπαρᾷ καὶ ἀλεεινῇ τρίψει χρηστέον πρὸ τοῦ περιπάτου καὶ μαλάξει τῆσ σαρκόσ, ὡσ ἀνυστόν ἐστι, τῶν σπλάγχνων ποιούμενον ἁφὴν καὶ τὸ πνεῦμα πράωσ διομαλύνοντα καὶ διαχέοντα μέχρι τῶν ἄκρων. μέτρον δὲ τοῦ πλήθουσ τῆσ τρίψεωσ ἔστω τὸ προσφιλὲσ τῇ αἰσθήσει καὶ ἄλυπον.

ὁ γὰρ οὕτω καταστήσασ τὴν ἐν βάθει·

.

ταραχὴν καὶ διάτασιν τοῦ πνεύματοσ, ἀλύπῳ τε χρῆται τῷ περιττώματι, κἂν ἀκαιρία τισ ἢ χρεία κωλύσῃ τὸν περίπατον, οὐδέν ἐστι πρᾶγμα· τὸ γὰρ οἰκεῖον ἡ φύσισ ἀπείληφεν. ὅθεν οὔτε πλοῦν ποιητέον οὔτε καταγωγὴν ἐν πανδοκείῳ σιγῆσ πρόφασιν, οὐδ’ ἂν πάντεσ καταγελῶσιν . ὅπου γὰρ οὐκ αἰσχρὸν τὸ φαγεῖν, οὐδὲ τὸ γυμνάζεσθαι δήπουθεν αἰσχρόν· ἀλλ’ αἴσχιον τὸ δεδοικέναι καὶ δυσωπεῖσθαι ναύτασ καὶ ὀρεωκόμουσ καὶ πανδοκεῖσ καταγελῶντασ οὐ τοῦ σφαιρίζοντοσ καὶ σκιαμαχοῦντοσ ἀλλὰ τοῦ λέγοντοσ, ἂν ἅμα διδάσκῃ τι καὶ ζητῇ καὶ μανθάνῃ καὶ ἀναμιμνῄσκηται γυμναζόμενοσ.

ὁ μὲν γὰρ Σωκράτησ ἔλεγεν ὅτι τῷ κινοῦντι δι’ ὀρχήσεωσ αὑτὸν ἑπτάκλινοσ οἶκοσ ἱκανόσ·

ἐστιν ἐγγυμνάζεσθαι, τῷ δὲ δι’ ᾠδῆσ λόγου γυμναζομένῳ γυμνάσιον ἀποχρῶν καὶ ἑστῶτι καὶ κατακειμένῳ πᾶσ τόποσ παρέχει. , ὃ πάσχουσι πολλοὶ τῶν ῥητόρων καὶ τῶν σοφιστῶν, οἱ μὲν ὑπὸ δόξησ καὶ φιλοτιμίασ, οἱ δὲ διὰ μισθοὺσ ἢ πολιτικὰσ ἁμίλλασ ἐξαγόμενοι παρὰ τὸ συμφέρον ἀγωνίζεσθαι.

Νίγροσ δ’ ὁ ἡμέτεροσ ἐν Γαλατίᾳ σοφιστεύων ἄκανθαν ἐτύγχανεν ἰχθύοσ καταπεπωκώσ.

ἑτέρου δ’ ἐπιφανέντοσ ἔξωθεν σοφιστοῦ καὶ μελετῶντοσ, ὀρρωδῶν ὑφειμένου δόξαν παρασχεῖν, ἔτι τῆσ ἀκάνθησ ἐνισχομένησ ἐμελέτησε· μεγάλησ δὲ φλεγμονῆσ καὶ σκληρᾶσ· γενομένησ, τὸν πόνον οὐ φέρων ἀνεδέξατο τομὴν ἔξωθεν βαθεῖαν.

ἡ μὲν οὖν ἄκανθα διὰ τοῦ τραύματοσ ἐξῃρέθη, τὸ δὲ τραῦμα χαλεπὸν γενόμενον καὶ ῥευματικὸν ἀνεῖλεν αὐτόν.

ὑπομνήσειε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION