Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 7

(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 7)

ἔστι δὲ μέγα καὶ θαυμαστόν, ἂν ὅσον ἡ φύσισ δεομένη δέχεται τῶν ἡδονῶν προσιέμενοι τῷ σώματι, μᾶλλον δ’ ἂν τὰ πολλὰ παρὰ τὰσ ὀρέξεισ αὐτῷ διαμαχόμενοι καὶ ἀναβαλλόμενοι καὶ μόλισ πάνυ ταῖσ ἀναγκαίαισ χρηματίζοντεσ ἢ ὥσ φησιν ὁ Πλάτων καὶ δάκνοντοσ καὶ κατατείνοντοσ ἐνδιδόντεσ ἀβλαβεῖσ ἀπαλλάττωμεν. τοῖσ ἐκείνησ ὑπηρετεῖν καὶ συνεξανίστασθαι πάθεσιν οὐδεμία μηχανὴ τὸ μὴ σφοδροτάτασ;

βλάβασ καὶ μεγίστασ ἐφ’ ἡδοναῖσ ἀσθενέσι καὶ ἀμαυραῖσ ἐναπολιπεῖν.

ἣκιστα δὲ ψυχῆσ ἐπιθυμίᾳ σῶμα πρὸσ ἡδονὰσ κινητέον· ἡ γὰρ ἀρχὴ παρὰ φύσιν γίγνεται. καὶ καθάπερ αἱ τῶν μασχαλῶν ψηλαφήσεισ οὐκ ἴδιον οὐδὲ πρᾶον οὐδ’ ἵλεων γέλωτα τῇ ψυχῇ παρέχουσιν ἀλλ’ ἐοικότα σπασμῷ καὶ χαλεπόν, οὕτω πάλιν ὅσασ τὸ σῶμα νυττόμενον ὑπὸ τῆσ ψυχῆσ ἡδονὰσ ἴσχει καὶ ταραττόμενον, ἐκστατικαὶ καὶ ταρακτικαὶ αὗται καὶ ἀλλότριαι τῆσ φύσεώσ εἰσιν.

ὅταν οὖν τι τῶν σπανίων ἀπολαυσμάτων ἢ ἐνδόξων παραγένηται, φιλοτιμητέον ταῖσ ἀποσχέσεσι μᾶλλον ἢ ταῖσ ἀπολαύσεσι, μεμνημένουσ ὅτι καθάπερ ὁ Σιμωνίδησ ἔλεγε μηδέποτ’ αὐτῷ μεταμελῆσαι σιγήσαντι, φθεγξαμένῳ δὲ πολλάκισ, οὕτωσ ἡμῖν οὔτ’ ὄψον παρωσαμένοισ μετεμέλησεν οὔθ’ ὕδωρ ἀντὶ Φαλερίνου πιοῦσιν.

ἀλλὰ τοὐναντίον οὐ μόνον οὐ προσβιαστέον ἐστὶ τὴν φύσιν, ἀλλὰ κἂν δεομένῃ προσφέρηταὶ τι τῶν τοιούτων, ἐπὶ τὰ λιτὰ καὶ συνήθη πολλάκισ ἀποτρεπτέον ἔθουσ ἕνεκα καὶ μελέτησ τὴν ὄρεξιν.

εἴπερ γὰρ ἀδικεῖν χρὴ φησὶν ὁ Θηβαῖοσ οὐκ ὀρθῶσ;

λέγων, τυραννίδοσ πέρι κάλλιστον ἀδικεῖν ἡμεῖσ;

δὲ βέλτιον ὡσ,. εἴπερ φιλοδοξεῖν πρὸσ τὰ τοιαῦτα, ἐγκρατείᾳ κάλλιστον ὑπὲρ ὑγιείασ. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ μικρολογία καὶ γλισχρότησ ἐνίουσ ἀναγκάζει πιέζοντασ οἴκοι τὰσ ἐπιθυμίασ καὶ κατισχναίνοντασ ἐμπίπλασθαι παρ’ ἑτέροισ τῶν πολυτελῶν καὶ ἀπολαύειν, καθάπερ ἐκ πολεμίασ; ἀφειδῶσ ἐπισιτιζομένουσ·

εἶτα κακῶσ διατεθέντεσ ἀπίασιν, εἰσ τὴν ὑστεραίαν ἐφόδιον τῆσ ἀπληστίασ τὴν ἀπεψίαν ἔχοντεσ. ὁ μὲν οὖν Κράτησ διὰ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν οἰόμενοσ οὐχ ἥκιστα τὰσ στάσεισ καὶ τὰσ τυραννίδασ ἐμφύεσθαι ταῖσ πόλεσι, μετὰ παιδιᾶσ παρῄνει μὴ πρὸ φακῆσ λοπάδ’ αὔξων εἰσ στάσιν ἄμμε βάλῃσ αὐτὸσ δέ τισ ἑαυτῷ παρακελευέσθω μὴ πρὸ φακῆσ λοπάδ’ αὔξων μηδὲ πάντωσ ὑπερβαίνων τὴν καρδαμίδα καὶ τὴν ἐλαίαν ἐπὶ τὸ θρῖον καὶ τὸν ἰχθὺν εἰσ στάσιν ἐκ πλησμονῆσ τὸ σῶμα καὶ ταραχὰσ ἐμβάλλειν καὶ διαρροίασ.

καὶ δημιουργῶν καὶ τὰ πανοῦργα ταῦτ’ ὀψάρια χὑποτρίμματα κατὰ τὸν κωμικὸν ἀεὶ τοὺσ ὁρ́ουσ τῆσ ἡδονῆσ μετατίθησιν εἰσ τοὔμπροσθεν καὶ παραλλάττει τὸ συμφέρον.

οὐκ οἶδα δ’ ὅντινα τρόπον, ἡμῶν τὰσ γυναῖκασ ὅσαι φίλτρα μηχανῶνται καὶ γοητείασ ἐπὶ τοὺσ ἄνδρασ βδελυττομένων καὶ δυσχεραινόντων, μισθωτοῖσ τε καὶ δούλοισ προσεφιᾶσι τὰ σιτία καὶ τὰ ὄψα μονονοὺ μαγγανεύειν καὶ φαρμάττειν.

οὐκ ἀνάρμοστόν ἐστι τοῖσ ὑποκειμένοισ.

τὸ ἀκόλαστον ἐπὶ τὰσ ἡδονάσ, ἢ τὴν γεῦσιν ὀσμαῖσ καὶ καρυκείαισ ἐθίζειν ὥσπερ τὰ ψωριῶντα κνησμῶν ἀεὶ δεῖσθαι καὶ γαργαλισμῶν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION