Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 5

(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 5)

ἂν δὲ · καὶ δυσωπίαν, τὰ τοῦ τραγικοῦ Κρέοντοσ λέγοντασ κρεῖσσον δέ μοι νῦν πρὸσ σ1’ ἀπέχθεσθαι, ξένε, ἢ μαλθακισθένθ’ ὕστερον μέγα στένειν.

τὸ γὰρ ἀγροικίασ φοβηθέντα δόξαν εἰσ πλευρῖτιν ἢ φρενῖτιν ἐμβάλλειν ἑαυτὸν ἀγροίκου τινὸσ ὡσ ἀληθῶσ ἐστι καὶ νοῦν οὐκ ἔχοντοσ οὐδὲ λόγον ἄνευ κύλικοσ καὶ κνίσησ ἀνθρώποισ ἐπιστάμενον ὁμιλεῖν.

ἥ τε γὰρ παραίησισ· ; · ἂν τὸ ἐπιδέξιον καὶ τὸ ἀστεῖον ἔχῃ, οὐχ ἧττον ἔσται κεχαρισμένη τῆσ συμπεριφορᾶσ· ἂν τέ τισ παρέχων ἑστίασιν ὥσπερ θυσίαν ἄγευστον αὐτὸσ ἀπέχηται παρά τε τῇ κύλικι καὶ τῇ τραπέζῃ, μετὰ προθυμίασ καὶ φιλοφροσύνησ ἅμα τι παίζων καὶ λέγων εἰσ ἑαυτόν, ἡδίων φανεῖται τοῦ συμμεθυσκομένου καὶ συνοψοφαγοῦντοσ.

μὲν παλαιῶν Ἀλεξάνδρου μετὰ πότον πολὺν αἰσχυνθέντοσ ἀντειπεῖν Μηδίῳ παρακαλοῦντι καὶ καταβαλόντοσ αὖθισ ἐξ ἀρχῆσ αὑτὸν εἰσ ἄκρατον ἀφ’ οὗ διεφθάρη, τῶν δὲ καθ’ ἡμᾶσ Ῥήγλου τοῦ παγκρατιαστοῦ.

καλοῦντοσ γὰρ ἐπὶ τὸ λουτρὸν ἅμ’ ἡμέρᾳ Τίτου Καίσαροσ ἧκε καὶ συνελούσατο, καὶ πιὼν ἅπαξ, ὥσ φασιν, ἀποπληξίασ καταλαβούσησ εὐθὺσ ἀπέθανε. ταῦθ’ ἡμῖν ὁ Γλαῦκοσ ἐν γέλωτι προύφερεν ὡσ παιδαγωγικά·

τῶν δ’ ἄλλων οὐ πάνυ πρόθυμοσ ἦν ἀκούειν, οὐδ’ ἡμεῖσ ἐκείνῳ διηγεῖσθαι. τῶν λεχθέντων ἕκαστον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION