Plutarch, Demosthenes, chapter 2

(플루타르코스, Demosthenes, chapter 2)

τῷ μέντοι σύνταξιν ὑποβεβλημένῳ καὶ ἱστορίαν ἐξ οὐ προχείρων οὐδ’ οἰκείων, ἀλλὰ ξένων τε τῶν πολλῶν καὶ διεσπαρμένων ἐν ἑτέροισ συνιοῦσαν ἀναγνωσμάτων, τῷ ὄντι χρὴ πρῶτον ὑπάρχειν καὶ μάλιστα τὴν πόλιν εὐδόκιμον καὶ φιλόκαλον καὶ πολυάνθρωπον, ὡσ βιβλίων τε παντοδαπῶν ἀφθονίαν ἔχων, καὶ ὅσα τοὺσ γράφοντασ διαφύγοντα σωτηρίᾳ μνήμησ ἐπιφανεστέραν εἴληφε πίστιν ὑπολαμβάνων ἀκοῇ καὶ διαπυνθανόμενοσ, μὴ πολλῶν μηδ’ ἀναγκαίων ἐνδεὲσ ἀποδιδοίη τὸ ἔργον. ἡμεῖσ δὲ μικρὰν οἰκοῦντεσ πόλιν, καὶ ἵνα μὴ μικροτέρα γένηται φιλοχωροῦντεσ, ἐν δὲ Ῥώμῃ καὶ ταῖσ περὶ τὴν Ἰταλίαν διατριβαῖσ οὐ σχολῆσ οὔσησ γυμνάζεσθαι περὶ τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον ὑπὸ χρειῶν πολιτικῶν καὶ τῶν διὰ φιλοσοφίαν πλησιαζόντων, ὀψέ ποτε καὶ πόρρω τῆσ ἡλικίασ ἠρξάμεθα Ῥωμαϊκοῖσ γράμμασιν ἐντυγχάνειν.

καὶ πρᾶγμα θαυμαστὸν μέν, ἀλλ’ ἀληθὲσ ἐπάσχομεν.

οὐ γὰρ οὕτωσ ἐκ τῶν ὀνομάτων τὰ πράγματα συνιέναι καὶ γνωρίζειν συνέβαινεν ἡμῖν, ὡσ ἐκ τῶν πραγμάτων ἁμῶσ γέ πωσ εἴχομεν ἐμπειρίαν ἐπακολουθεῖν δι’ αὐτὰ καὶ τοῖσ ὀνόμασι. κάλλουσ δὲ Ῥωμαϊκῆσ ἀπαγγελίασ καὶ τάχουσ αἰσθάνεσθαι καὶ μεταφορᾶσ ὀνομάτων καὶ ἁρμονίασ καὶ τῶν ἄλλων οἷσ ὁ λόγοσ ἀγάλλεται, χαρίεν μέν ἡγούμεθα καὶ οὐκ ἀτερπέσ· ἡ δὲ πρὸσ τοῦτο μελέτη καὶ ἄσκησισ οὐκ εὐχερήσ, ἀλλ’ οἷστισι πλείων τε σχολὴ καὶ τὰ τῆσ ὡρ́ασ ἔτι πρὸσ τὰσ τοιαύτασ ἐπιχωρεῖ φιλοτιμίασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION