헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεφαξιά30́0́00́

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 30)

"οὐκ ἀεὶ δὲ διατρίβουσιν ἐπ’ αὐτῆσ οἱ δαίμονεσ, ἀλλὰ χρηστηρίων δεῦρο κατίασιν ἐπιμελησόμενοι, καὶ ταῖσ ἀνωτάτω συμπάρεισι καὶ συνοργιάζουσι τῶν τελετῶν κολασταί τε γίνονται καὶ φύλακεσ ἀδικημάτων καὶ σωτῆρεσ ἔν τε πολέμοισ καὶ κατὰ θάλατταν ἐπιλάμπουσιν. "ὅ τι δ’ ἂν μὴ καλῶσ περὶ ταῦτα πράξωσιν ἀλλ’ ὑπ’ ὀργῆσ ἢ πρὸσ ἄδικον χάριν ἢ φθόνῳ, δἰκην τίνουσιν· "ὠθοῦνται γὰρ αὖθισ ἐπὶ γῆν συνειργνύμενοι σώμασιν ἀνθρωπίνοισ. "ἐκ δὲ τῶν βελτιόνων ἐκείνων οἵ τε περὶ τὸν Κρόνον ὄντεσ ἔφασαν αὐτοὺσ εἶναι · "καὶ πρότερον ἐν τῇ Κρήτῃ τοὺσ Ἰδαίουσ Δακτύλουσ, ἔν τε Φρυγίᾳ τοὺσ Κορύβαντασ γενέσθαι καὶ τοὺσ περὶ Βοιωτίαν ἐν Οὐδώρα Τροφωνιάδασ καὶ μυρίουσ ἄλλουσ πολλαχόθι τῆσ οἰκουμένησ· "ὧν ἱερὰ καὶ τιμαὶ καὶ προσηγορίαι διαμένουσιν ἔτι· "ἀπολείπουσι δ’ αἱ δυνάμεισ ἐνίων, εἰσ ἕτερον τόπον τῆσ ἀρίστησ ἐξαλλαγῆσ τυγχανόντων. "τυγχάνουσι δ’ οἱ μὲν πρότερον οἱ δ’ ὕστερον, ὅταν ὁ νοῦσ ἀποκριθῇ τῆσ ψυχῆσ· "ἀποκρίνεται δ’ ἔρωτι τῆσ περὶ τὸν ἥλιον εἰκόνοσ, δι’ ἧσ ἐπιλάμπει τὸ ἐφετὸν καὶ καλὸν καὶ θεῖον καὶ μακάριον, οὗ πᾶσα φύσισ, ἄλλη δ’ ἄλλωσ, ὀρέγεται. "καὶ γὰρ αὐτὴν τὴν σελήνην ἔρωτι τοῦ ἡλίου περιπολεῖν ἀεὶ καὶ συγγίγνεσθαι ὀρεγομένην ἀπ’ αὐτοῦ τὸ γονιμώτατον. "λείπεται δ’ ἡ τῆσ ψυχῆσ φύσισ ἐπὶ τὴν σελήνην, οἱο͂ν ἴχνη τινὰ βίου καὶ ὀνείρατα διαφυλάττουσα· "καὶ περὶ ταύτησ ὀρθῶσ ἡγοῦ λελέχθαι τὸ ψυχὴ δ’ ἠύτ’ ὄνειροσ ἀποπταμένη πεπότηται· "οὐδὲ γὰρ εὐθὺσ οὐδὲ τοῦ σώματοσ ἀπαλλαγεῖσα τοῦτο πέπονθεν , ἀλλ’ ὕστερον, ὅταν ἔρημοσ καὶ μόνη τοῦ νοῦ ἀπαλλαττομένη γένηται. "καὶ Ὅμηροσ ὧν εἶπε πάντων μάλιστα δὴ κατὰ θεὸν εἰπεῖν ἐοίκε περὶ τῶν καθ’ Αἵδου τὸν δὲ μετ’ εἰσενόησα βίην Ἡρακληείην, εἴδωλον· "αὐτὸσ δὲ μετ’ ἀθανάτοισι θεοῖσιν. "αὐτόσ τε γὰρ ἕκαστοσ ἡμῶν οὐ θυμόσ ἐστιν οὐδὲ φόβοσ οὐδ’ ἐπιθυμία, καθάπερ οὐδὲ σάρκεσ οὐδ’ ὑγρότητεσ, ἀλλ’ ᾧ διανοούμεθα καὶ φρονοῦμεν· "ἥ τε ψυχὴ τυπουμένη μὲν · "ὑπὸ τοῦ νοῦ τυποῦσα δὲ τὸ σῶμα καὶ περιπτύσσουσα πανταχόθεν ἐκμάττεται τὸ εἶδοσ· "ὥστε κἂν πολὺν χρόνον χωρὶσ ἑκατέρου γένηται, διατηροῦσα τὴν ὁμοιότητα καὶ τὸν τύπον, εἴδωλον ὀρθῶσ ὀνομάζεται. "τούτων δ’ ἡ σελήνη, καθάπερ εἴρηται , στοιχεῖόν ἐστιν· "ἀναλύονται γὰρ εἰσ ταύτην, ὥσπερ εἰσ τὴν γῆν τὰ σώματα τῶν νεκρῶν, ταχὺ μὲν αἱ σώφρονεσ, μετὰ σχολῆσ ἀπράγμονα καὶ φιλόσοφον στέρξασαι βίον· "ἀφεθεῖσαι γὰρ ὑπὸ τοῦ νοῦ καὶ πρὸσ οὐδὲν ἔτι χρώμεναι τοῖσ πάθεσιν ἀπομαραίνονται· "τῶν δὲ φιλοτίμων καὶ πρακτικῶν ἐρωτικῶν τε περὶ σώματα καὶ θυμοειδῶν αἱ μὲν οἱο͂ν ἐν ὕπνῳ ταῖσ τοῦ βίου μνημοσύναισ ὀνείρασι χρώμεναι διαφέρονται, καθάπερ ἡ τοῦ Ἐνδυμίωνοσ· "ἐπεὶ δ’ αὐτὰσ τὸ ἄστατον καὶ τὸ εὐπαθὲσ ἐξίστησι καὶ ἀφέλκει τῆσ σελήνησ πρὸσ ἄλλην γένεσιν, οὐκ ἐᾷ ἀλλ’ ἀνακαλεῖται καὶ καταθέλγει. "μικρὸν γὰρ οὐδὲν οὐδ’ ἥσυχον οὐδ’ ὁμολογούμενον ἔργον ἐστίν, ὅταν ἄνευ νοῦ τῷ παθητικῷ σώματοσ ἐπιλάβωνται. "Τιτυοὶ δὲ καὶ Τυφῶνεσ ὅ τε Δελφοὺσ κατασχὼν καὶ συνταράξασ τὸ χρηστήριον ὕβρει καὶ βίᾳ Τυφὼν ἐξ ἐκείνων ἄρα τῶν ψυχῶν ἦσαν, ἐρημίᾳ λόγου καὶ τύφῳ πλανηθέντι τῷ παθητικῷ χρησαμένων. "χρόνῳ δὲ κἀκείνασ κατεδέξατο εἰσ αὑτὴν ἡ σελήνη καὶ κατεκόσμησεν, εἶτα τὸν νοῦν αὖθισ ἐπισπείραντοσ τοῦ ἡλίου τῷ ζωτικῷ δεχομένη νέασ ποιεῖ ψυχάσ· "ἡ δὲ γῆ τρίτον σῶμα παρέσχεν. "οὐδὲν γὰρ αὕτη δίδωσι μετὰ θάνατον , ἢ ὅσα λαμβάνει πρὸσ γένεσιν ἥλιοσ δὲ λαμβάνει μὲν οὐδὲν ἀπολαμβάνει δὲ τὸν νοῦν διδούσ, σελήνη δὲ καὶ λαμβάνει καὶ δίδωσι καὶ συντίθησι καὶ διαιρεῖ κατ’ ἄλλην καὶ ἄλλην δύναμιν , ὧν Εἰλείθυια μὲν ἣ συντίθησιν Ἄρτεμισ δ’ ἣ διαιρεῖ, καλεῖται. "καὶ τριῶν Μοιρῶν ἡ μὲν Ἄτροποσ περὶ τὸν ἣλιον ἱδρυμένη τὴν ἀρχὴν ἐνδίδωσι τῆσ γενέσεωσ, ἡ δὲ Κλωθὼ περὶ τὴν σελήνην φερομένη συνδεῖ καὶ μίγνυσιν· "ἐσχάτη δὲ συνεφάπτεται περὶ γῆν ἡ Λάχεσισ, ᾗ πλεῖστον τύχησ μέτεστι. "τὸ γὰρ ἄψυχον ἄκυρον αὐτὸ καὶ παθητὸν ὑπ’ ἄλλων, ὁ δὲ νοῦσ ἀπαθὴσ καὶ αὐτοκράτωρ μικτὸν δὲ καὶ μέσον ἡ ψυχὴ καθάπερ ἡ σελήνη τῶν ἄνω καὶ κάτω σύμμιγμα καὶ μετακέρασμα ὑπὸ τοῦ θεοῦ γέγονε, τοῦτον ἄρα πρὸσ ἥλιον ἔχουσα τὸν λόγον, ὃν. ἔχει γῆ πρὸσ σελήνην.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 30

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 30)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION