헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεφαξιά23́

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 23)

ἔφην " ἐλέγχειν δοκεῖ τὴν λεγομένην ἀνάκλασιν ἀπὸ τῆσ σελήνησ, ὅτι τοὺσ ἐν ταῖσ ἀνακλωμέναισ αὐγαῖσ ἑστῶτασ οὐ μόνον συμβαίνει τὸ φωτιζόμενον ὁρᾶν, ἀλλὰ καὶ τὸ φωτίζον. ὄψισ ἐν αὐτῷ τῷ πεφωτισμένῳ κατὰ τὴν ἀνάκλασιν τόπῳ γένηται, τὰ τρία καθορᾷ, τὴν τ’ ἀνακλωμένην αὐγὴν καὶ τὸ ποιοῦν ὕδωρ τὴν ἀνάκλασιν καὶ τὸν ἣλιον αὐτόν, ἀφ’ οὗ τὸ φῶσ τῷ ὕδατι προσπίπτον ἀνακέκλασται.

τούτων δ’ ὁμολογουμένων καὶ φαινομένων, κελεύουσι τοὺσ ἀνακλάσει φωτίζεσθαι τὴν γῆν ὑπὸ τῆσ σελήνησ ἀξιοῦντασ ἐπιδεικνύναι νύκτωρ ἐμφαινόμενον τῇ σελήνῃ τὸν ἥλιον, ὥσπερ ἐμφαίνεται τῷ ὕδατι μεθ’ ἡμέραν, ὅταν ἀνάκλασισ ἀπ’ αὐτοῦ γένηται·

μὴ φαινομένου δὲ τούτου, κατ’ ἄλλον οἰόνται τρόπον, οὐκ ἀνακλάσει, γίγνεσθαι τὸν φωτισμόν·

εἰ δὲ μὴ τοῦτο, μηδὲ γῆν εἶναι τὴν σελήνην.

ὁ Ἀπολλωνίδησ; "κοινὰ γὰρ ἐοίκε καὶ πρὸσ ἡμᾶσ εἶναι τὰ τῆσ ἀνακλάσεωσ.

"κοινά, τρόπον δ’ ἄλλον οὐδὲ κοινά· "πρῶτον δ’ ὁρ́α τὰ τῆσ εἰκόνοσ ὡσ ἄνω ποταμῶν καὶ τραπέμπαλιν λαμβάνουσιν. "ἐπὶ γῆσ γάρ ἐστι καὶ κάτω τὸ ὕδωρ, ὑπὲρ γῆσ δὲ σελήνη καὶ μετέωροσ ὅθεν ἀντίστροφον αἱ κεκλασμέναι τὸ σχῆμα τῆσ γωνίασ ποιοῦσι, τῆσ μὲν ἄνω πρὸσ τῇ σελήνῃ τῆσ δὲ κάτω πρὸσ τῇ γῇ τὴν κορυφὴν ἐχούσησ· "μὴ ἅπασαν οὖν ἰδέαν κατόπτρων μηδ’ ἐκ πάσησ ἀποστάσεωσ ὁμοίαν ἀνάκλασιν ποιεῖν ἀξιούτωσαν, ἐπεὶ μάχονται πρὸσ τὴν ἐνάργειαν. "οἱ δὲ σῶμα μὴ λεπτὸν μηδὲ λεῖον, ὥσπερ ἐστὶ τὸ ὕδωρ, ἀποφαίνοντεσ τὴν σελήνην, ἀλλ’ ἐμβριθὲσ καὶ γεῶδεσ, οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἀπαιτοῦνται τοῦ ἡλίου τὴν ἔμφασιν ἐν αὐτῇ πρὸσ τὴν ὄψιν οὐδὲ γὰρ τὸ γάλα τοὺσ τοιούτουσ ἐσοπτρισμοὺσ ἀποδίδωσιν οὐδὲ ποιεῖ τῆσ ὄψεωσ ἀνακλάσεισ διὰ τὴν ἀνωμαλίαν καὶ τραχύτητα τῶν μορίων· "πόθεν γε τὴν σελήνην δυνατόν ἐστιν ἀναπέμπειν ἀφ’ ἑαυτῆσ τὴν ὄψιν, ὥσπερ ἀναπέμπει τὰ λειότερα τῶν ἐσόπτρων; "καίτοι καὶ ταῦτα δήπουθεν, ἐὰν ἀμυχή τισ ἢ ῥύποσ ἢ τραχύτησ καταλάβῃ τὸ σημεῖον, ἀφ’ οὗ πέφυκεν ἡ ὄψισ ἀνακλᾶσθαι, τυφλοῦται καὶ βλέπεται μὲν αὐτά, τὴν δ’ ἀνταύγειαν οὐκ ἀποδίδωσιν. "ὁ δ’ ἀξιῶν ἢ καὶ τὴν ὄψιν ἡμῶν ἐπὶ τὸν ἥλιον ἢ μηδὲ τὸν ἥλιον ἐφ’ ἡμᾶσ ἀνακλᾶν ἀφ’ ἑαυτῆσ τὴν σελήνην ἡδύσ ἐστι. "τὸν ὀφθαλμὸν ἥλιον ἀξιῶν εἶναι φῶσ δὲ τὴν ὄψιν οὐρανὸν δὲ τὸν ἄνθρωπον. "τοῦ μὲν γὰρ ἡλίου δι’ εὐτονίαν καὶ λαμπρότητα πρὸσ τῇ σελήνῃ γιγνομένην μετὰ πληγῆσ τὴν ἀνάκλασιν φέρεσθαι πρὸσ ἡμᾶσ εἰκόσ ἐστιν· "ἡ δ’ ὄψισ ἀσθενὴσ οὖσα καὶ λεπτὴ καὶ ὀλιγοστή, τί θαυμαστὸν εἰ μήτε πληγὴν ἀνακρουστικὴν ποιεῖ μήτ’ ἀφαλλομένη τηρεῖ τὴν συνέχειαν ἀλλὰ θρύπτεται καὶ ἀπολείπει, πλῆθοσ οὐκ ἔχουσα φωτὸσ ὥστε μὴ διασπᾶσθαι περὶ τὰσ ἀνωμαλίασ καὶ τραχύτητασ; "ἀπὸ μὲν γὰρ ὕδατοσ καὶ τῶν ἄλλων ἐσόπτρων ἰσχύουσαν ἔτι τῆσ ἀρχῆσ ἐγγὺσ οὖσαν ἐπὶ τὸν ἥλιον ἅλλεσθαι τὴν ἀνάκλασιν οὐκ ἀδύνατόν ἐστιν· "ἀπὸ δὲ τῆσ σελήνησ, κἂν γίγνωνταί τινεσ ὀλισθήσεισ αὐτῆσ, ἀσθενεῖσ ἔσονται καὶ ἀμυδραὶ καὶ προαπολείπουσαι διὰ τὸ μῆκοσ τῆσ ἀποστάσεωσ, καὶ γὰρ ἄλλωσ τὰ μὲν κοῖλα τῶν ἐσόπτρων εὐτονωτέραν ποιεῖ τῆσ προηγουμένησ αὐγῆσ τὴν ἀνακλωμένην, ὥστε καὶ φλόγασ ἀναπέμπειν πολλάκισ· "τὰ δὲ κυρτὰ καὶ τὰ σφαιροειδῆ τῷ μὴ πανταχόθεν ἀντερείδειν ἀσθενῆ καὶ ἀμαυράν. ὁρᾶτε δήπουθεν, ὅταν ἴριδεσ δύο φανῶσι, νέφουσ νέφοσ ἐμπεριέχοντοσ, ἀμαυράν ποιοῦσαν καὶ ἀσαφῆ τὰ χρώματα τὴν περιέχουσαν τὸ γὰρ ἐκτὸσ νέφοσ ἀπωτέρω τῆσ ὄψεωσ κείμενον οὐκ εὔτονον οὐδ’ ἰσχυρὰν τὴν ἀνάκλασιν ἀποδίδωσι. "καὶ τί δεῖ πλείονα λέγειν; "ὅπου γὰρ τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ ἀνακλώμενον ἀπὸ τῆσ σελήνησ τὴν μὲν θερμότητα πᾶσαν ἀποβάλλει, τῆσ δὲ λαμπρότητοσ αὐτοῦ λεπτὸν ἀφικνεῖται μόλισ πρὸσ ἡμᾶσ καὶ ἀδρανὲσ λείψανον· "ἦπου τῆσ ὄψεωσ τὸν ἴσον φερομένησ δίαυλον ἐνδέχεται μόριον ὁτιοῦν λείψανον ἐξικέσθαι πρὸσ τὸν ἣλιον ἀπὸ τῆσ σελήνησ; "ἐγὼ μὲν οὐκ οἶμαι. "καὶ ὑμεῖσ·

"εἰ ταὐτὰ πρὸσ τὸ ὕδωρ καὶ τὴν σελήνην ἔπασχεν ἡ ὄψισ, ἔδει καὶ γῆσ καὶ φυτῶν καὶ ἀνθρώπων καὶ ἄστρων ἐμφάσεισ ποιεῖν τὴν πανσέληνον, οἱάσ τὰ λοιπὰ ποιεῖται τῶν ἐσόπτρων· "εἰ δ’ οὐ γίγνονται πρὸσ ταῦτα τῆσ ὄψεωσ ἀνακλάσεισ δι’ ἀσθένειαν αὐτῆσ ἢ τραχύτητα τῆσ σελήνησ, μηδὲ πρὸσ τὸν ἣλιον ἀπαιτῶμεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 23

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 23)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION