Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 18

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 18)

"θαυμάζω πῶσ τὴν διχότομον ἐφ’ ἡμᾶσ κινοῦσιν , ἐμπίπτουσαν μετὰ τῆσ ἀμφικύρτου καὶ τῆσ μηνοειδοῦσ. εἰ γὰρ αἰθέριον ὄγκον ἢ πύρινον ὄντα τὸν τῆσ σελήνησ ἐφώτιζεν ὁ ἥλιοσ, οὐκ ἂν ἀπέλειπεν αὐτῆσ σκιερὸν ἀεὶ καὶ ἀλαμπὲσ ἡμισφαίριον πρὸσ αἴσθησιν, ἀλλ’ εἰ καὶ κατὰ μικρὸν ἔψαυε περιιών, ὅλην ἀναπίμπλασθαι καὶ δι’ ὅλησ τρέπεσθαι τῷ φωτὶ πανταχόσε χωροῦντι δι’ εὐπετείασ ἦν προσῆκον. "ὅπου γὰρ οἶνοσ ὕδατοσ θιγὼν κατὰ πέρασ, καὶ σταγὼν αἵματοσ εἰσ ὑγρὸν ἐμπεσόντοσ, ἀνέχρωσε πᾶν ἅμα φοινιχθέν· "αὐτὸν δὲ τὸν ἀέρα λέγουσιν οὐκ ἀπορροαῖσ τισὶν οὐδ’ ἀκτῖσι μεμιγμέναισ ἀλλὰ τροπῇ καὶ μεταβολῇ κατὰ νύξιν ἢ ψαῦσιν ἀπὸ τοῦ φωτὸσ ἐξηλιοῦσθαι· "πῶσ ἄστρον ἄστρον καὶ φῶσ φωτὸσ ἁψάμενον οἰόνται μὴ κεράννυσθαι, μηδὲ σύγχυσιν ποιεῖν δι’ ὅλου καὶ μεταβολὴν ἀλλ’ ἐκεῖνα φωτίζειν μόνον, ὧν ἅπτεται κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν; "ὃν γὰρ ὁ ἥλιοσ περιιὼν κύκλον ἄγει καὶ περιστρέφει περὶ τὴν σελήνην, νῦν μὲν ἐπιπίπτοντα τῷ διορίζοντι τὸ ὁρατὸν αὐτῆσ καὶ τὸ ἀόρατον, νῦν δ’ ἀνιστάμενον πρὸσ ὀρθὰσ, ὥστε τέμνειν ἐκείνου ὑπ’ ἐκείνου τε τέμνεσθαι, καὶ ἄλλαισ κλίσεσι καὶ σχέσεσι τοῦ λαμπροῦ πρὸσ τὸ σκιερὸν ἀμφικύρτουσ καὶ μηνοειδεῖσ ἀποδιδόντα μορφὰσ ἐν αὐτῇ , παντὸσ μᾶλλον ἐπιδείκνυσιν · "οὐ σύγκρασιν ἀλλ’ ἐπαφήν, οὐδὲ σύλλαμψιν ἀλλὰ περίλαμψιν αὐτῆσ ὄντα; "τὸν φωτισμόν. ἐπεὶ δ’ οὐκ αὐτὴ φωτίζεται μόνον ἀλλὰ καὶ δεῦρο τῆσ αὐγῆσ ἀναπέμπει τὸ εἴδωλον, ἔτι καὶ μᾶλλον ἰσχυρίσασθαι τῷ λόγῳ περὶ τῆσ οὐσίασ δίδωσιν. "αἱ γὰρ ἀνακλάσεισ γίγνονται πρὸσ οὐδὲν ἀραιὸν οὐδὲ λεπτομερέσ, οὐδ’ ἔστι φῶσ ἀπὸ φωτὸσ ἢ πῦρ ἀπὸ πυρὸσ ἀφαλλόμενον νοῆσαι ῥᾴδιον· "ἀλλὰ δεῖ τὸ ποιῆσον ἀντιτυπίαν τινὰ καὶ κλάσιν ἐμβριθὲσ εἶναι καὶ πυκνόν, ἵνα πρὸσ αὐτὸ πληγὴ καὶ ἀπ’ αὐτοῦ φορὰ γένηται. "τὸν γοῦν αὐτὸν ἥλιον ὁ μὲν ἀὴρ διίησιν οὐ παρέχων ἀνακοπὰσ οὐδ’ ἀντερείδων, ἀπὸ δὲ ξύλων καὶ λίθων καὶ ἱματίων εἰσ φῶσ τιθεμένων πολλὰσ ἀντιλάμψεισ καὶ περιλάμψεισ ἀποδίδωσιν. "οὕτω δὲ καὶ τὴν γῆν· "ὁρῶμεν ὑπ’ αὐτοῦ φωτιζομένην· "οὐ γὰρ εἰσ βάθοσ ὥσπερ ὕδωρ οὐδὲ δι’ ὅλησ ὥσπερ ἀὴρ διίησι τὴν αὐγήν· "ἀλλ’ οἱο͂σ τὴν σελήνην περιστείχει κύκλοσ αὐτοῦ καὶ ὅσον ὑποτέμνεται μέροσ ἐκείνησ, τοιοῦτοσ ἕτεροσ; "περίεισι τὴν γῆν καὶ τοσοῦτον φωτίζων ἀεὶ καὶ ἀπολείπων ἕτερον ἀφώτιστον· "ἡμισφαιρίου γὰρ ὀλίγῳ δοκεῖ μεῖζον εἶναι τὸ περιλαμπόμενον ἑκατέρασ. "δότε δή μοι γεωμετρικῶσ εἰπεῖν πρὸσ ἀναλογίαν, ὡσ εἰ, τριῶν ὄντων οἷσ τὸ ἀφ’ ἡλίου φῶσ πλησιάζει, γῆσ σελήνησ; "ἀέροσ, ὁρῶμεν οὐχ ὡσ ὁ ἀὴρ μᾶλλον ἢ ὡσ ἡ γῆ φωτιζομένην τὴν σελήνην, ἀνάγκη φύσιν ἔχειν ὁμοίαν ἃ ταὐτὰ πάσχειν ὑπὸ ταὐτοῦ πέφυκεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION