Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 6 1:

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 6 1:)

"ὦ τάν, μὴ κρίσιν ἡμῖν ἀσεβείασ ἐπαγγείλῃσ, ὥσπερ Ἀρίσταρχον ᾤετο δεῖν Κλεάνθησ τὸν Σάμιον ἀσεβείασ προσκαλεῖσθαι τοὺσ Ἕλληνασ, ὡσ κινοῦντα τοῦ κόσμου τὴν ἑστίαν, ὅτι τὰ φαινόμενα σῴζειν ἁνὴρ ἐπειρᾶτο, μένειν τὸν οὐρανὸν ὑποτιθέμενοσ, ἐξελίττεσθαι δὲ κατὰ λοξοῦ κύκλου τὴν γῆν, ἅμα καὶ περὶ τὸν αὑτῆσ ἄξονα δινουμένην. "ἡμεῖσ μὲν οὖν οὐδὲν αὐτοὶ παρ’ αὑτῶν λέγομεν, οἱ δὲ γῆν ὑποτιθέμενοι τὴν σελήνην, ὦ βέλτιστε, τί μᾶλλον ὑμῶν ἄνω τὰ κάτω ποιοῦσι, τὴν γῆν ἱδρυόντων ἐνταῦθα μετέωρον ἐν τῷ ἀέρι, πολλῷ τινι μείζονα τῆσ σελήνησ οὖσαν, ὡσ ἐν τοῖσ ἐκλειπτικοῖσ πάθεσιν οἱ μαθηματικοὶ καὶ ταῖσ διὰ τοῦ σκιάσματοσ παρόδοισ τῆσ ἐποχῆσ τὸ μέγεθοσ ἀναμετροῦσιν; "ἥ τε γὰρ σκιὰ τῆσ γῆσ ἐλάττων ὑπὸ μείζονοσ τοῦ φωτίζοντοσ ἀνατείνει καὶ τῆσ σκιᾶσ αὐτῆσ λεπτὸν ὂν τὸ ἄνω καὶ στενὸν οὐδ’ Ὅμηρον, ὥσ φασιν, ἔλαθεν, ἀλλὰ τὴν νύκτα θοήν ὀξύτητι τῆσ σκιᾶσ προσηγόρευσεν ὑπὸ τούτου δ’ ὅμωσ ἁλισκομένη ταῖσ ἐκλείψεσιν ἡ σελήνη τρισὶ μόλισ τοῖσ αὑτῆσ μεγέθεσιν ἀπαλλάττεται. "σκόπει δὴ πόσων, γῆ σεληνῶν ἐστιν, εἰ σκιὰν ἀφίησιν, ᾗ βραχυτάτη, πλάτοσ τρισέληνον. "ἀλλ’ ὅμωσ ὑπὲρ τῆσ σελήνησ μὴ πέσῃ δεδοίκατε· "περὶ δὲ τῆσ γῆσ ἴσωσ Αἰσχύλοσ ὑμᾶσ πέπεικεν, ὡσ ὁ Ἄτλασ ἕστηκε, κίον’ οὐρανοῦ τε καὶ χθονὸσ ὤμοισ ἐρείδων, ἄχθοσ οὐκ εὐάγκαλον εἰ τῇ μὲν σελήνῃ κοῦφοσ ἀὴρ ὑποτρέχει καὶ στερεὸν ὄγκον οὐκ ἐχέγγυοσ ἐνεγκεῖν, τὴν δὲ γῆν κατὰ Πίνδαρον ἀδαμαντοπέδιλοι κίονεσ περιέχουσι· "καὶ διὰ τοῦτο Φαρνάκησ αὐτὸσ μὲν ἐν ἀδείᾳ τοῦ πεσεῖν τὴν γῆν ἐστιν, οἰκτίρει δὲ τοὺσ ὑποκειμένουσ τῇ μεταφορᾷ τῆσ σελήνησ Αἰθίοπασ ἢ Ταπροβηνούσ, μὴ βάροσ αὐτοῖσ ἐμπέσῃ τοσοῦτον. "καίτοι τῇ μὲν σελήνῃ βοήθεια πρὸσ τὸ. μὴ πεσεῖν ἡ κίνησισ αὐτὴ καὶ τὸ ῥοιζῶδεσ τῆσ περιαγωγῆσ, ὥσπερ ὅσα ταῖσ σφενδόναισ ἐντεθέντα τῆσ καταφορᾶσ κώλυσιν ἴσχει τὴν κύκλῳ περιδίνησιν ἄγει γὰρ ἕκαστον ἡ κατὰ φύσιν κίνησισ, ἂν ὑπ’ ἄλλου μηδενὸσ ἀποστρέφηται. "διὸ τὴν σελήνην οὐκ ἄγει τὸ βάροσ, ὑπὸ τῆσ περιφορᾶσ τὴν ῥοπὴν ἐκκρουόμενον. "ἀλλὰ μᾶλλον ἴσωσ λόγον εἶχε θαυμάζειν μένουσαν αὐτὴν παντάπασιν ὥσπερ ἡ γῆ καὶ ἀτρεμοῦσαν. "νῦν δὲ σελήνη μὲν ἔχει μεγάλην αἰτίαν τοῦ δεῦρο μὴ φέρεσθαι· "τὴν δὲ γῆν, ἑτέρασ κινήσεωσ ἄμοιρον οὖσαν, εἰκὸσ ἦν. μόνῳ τῷ βαρύνοντι κινεῖν · "βαρυτέρα δ’ ἐστὶ τῆσ σελήνησ οὐχ ὅσῳ μείζων, ἀλλ’ ἔτι μᾶλλον, ἅτε δὴ διὰ θερμότητα καὶ πύρωσιν ἐλαφρᾶσ γεγενημένησ. "ὅλωσ δ’ ἐοίκεν ἐξ ὧν λέγεισ ἡ σελήνη, μᾶλλον, εἰ πῦρ ἐστι, γῆσ δεῖσθαι καὶ ὕλησ, ἐν ᾗ βέβηκε καὶ προσπέφυκε καὶ συνέχει καὶ ζωπυρεῖ τὴν δύναμιν· "οὐ γὰρ ἔστι πῦρ χωρὶσ ὕλησ διανοηθῆναι σῳζόμενον· "γῆν δέ φατε ὑμεῖσ ἄνευ βάσεωσ καὶ ῥίζησ διαμένειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION