Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 4

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 4)

"καὶ καινὸν ὅλωσ τὸ σκευώρημα τῆσ δόξησ, τόλμαν δέ τινα καὶ μοῦσαν ἔχοντοσ ἀνδρόσ· "ἀλλὰ πῆ τὸν ἔλεγχον αὐτῷ προσῆγε" ; "ᾗ μία φύσισ τῆσ ἔξω θαλάσσησ ἐστί, σύρρουν καὶ συνεχὲσ πέλαγοσ, ἡ δ’ ἔμφασισ οὐ μία τῶν ἐν τῇ σελήνῃ μελασμάτων, ἀλλ’ οἱο͂ν ἰσθμοὺσ ἔχουσα, τοῦ λαμπροῦ διαιροῦντοσ καὶ διορίζοντοσ τὸ, σκιερόν·

"ὅθεν ἑκάστου τόπου χωρισθέντοσ καὶ πέρασ ἴδιον ἔχοντοσ, αἱ τῶν φωτεινῶν ἐπιβολαὶ τοῖσ σκοτεινοῖσ ὕψουσ εἰκόνα καὶ βάθουσ λαμβάνουσαι τὰσ περὶ τὰ ὄμματα καὶ τὰ χείλη εἰκόνασ φαινομένασ ὁμοιότατα διετύπωσαν ὥστ’ ἢ πλείονασ ἔξω θαλάσσασ ὑποληπτέον ἰσθμοῖσ τισι καὶ ἠπείροισ ἀπολαμβανομένασ, ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον καὶ ψεῦδοσ, ἢ μιᾶσ οὔσησ, οὐ πιθανὸν εἰκόνα διεσπασμένην οὕτωσ ἐμφαίνεσθαι. "ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἐρωτᾶν ἀσφαλέστερόν ἐστιν ἢ ἀποφαίνεσθαι σοῦ παρόντοσ, εἰ, τῆσ οἰκουμένησ εὖροσ ἴσησ καὶ μῆκοσ, ἐνδέχεται πᾶσιν ὡσαύτωσ ἀπὸ τῆσ σελήνησ ὄψιν ἀνακλωμένην ἐπιθιγγάνειν τῆσ θαλάσσησ καὶ τοῖσ ἐν αὐτῇ τῇ μεγάλῃ θαλάττῃ πλέουσι νὴ Δία καὶ οἰκοῦσιν, ὥσπερ Βρεττανοῖσ, καὶ ταῦτα μηδὲ τῆσ γῆσ, ὥσ φατε, πρὸσ τὴν σφαῖραν τῆσ σελήνησ κέντρου λόγον ἐπεχούσησ. "σὸν ἔργον ἐπισκοπεῖν·

"τὴν δὲ πρὸσ τὴν σελήνην τῆσ ὄψεωσ κλάσιν οὐκέτι σὸν οὐδ’ Ἱππάρχου· "καίτοι γε, φίλε πρίαμ ἀλλὰ πολλοῖσ οὐκ ἀρέσκει φυσιολογῶν περὶ τῆσ ὄψεωσ, αὐτὴν ὁμοπαθῆ κρᾶσιν ἴσχειν καὶ σύμπηξιν εἰκόσ ἐστι μᾶλλον ἢ πληγάσ τινασ καὶ ἀποπηδήσεισ, οἱάσ ἔπλαττε τῶν ἀτόμων Ἐπίκουροσ. "οὐκ ἐθελήσει δέ, οἶμαι, τὴν σελήνην ἐμβριθὲσ ὑποθέσθαι σῶμα καὶ στερεὸν ὑμῖν ὁ Κλέαρχοσ, ἀλλ’ ἄστρον αἰθέριον καὶ φωσφόρον, ὡσ φατε· "τοιαύτῃ δὲ τὴν ὄψιν θραύειν προσήκει καὶ ἀποστρέφειν, ὥστ’ οἴχεσθαι τὴν ἀνάκλασιν. "εἰ δὲ προσδεῖταί τισ ἡμᾶσ, ἐρησόμεθα πῶσ μόνον πρόσωπόν ἐστιν ἐν τῇ σελήνῃ τὸ τῆσ θαλάσσησ ἔσοπτρον, ἄλλῳ δ’ οὐδενὶ τῶν τοσούτων ἀστέρων ἐνορᾶται · "καίτοι τὸ γ’ εἰκὸσ ἀπαιτεῖ πρὸσ ἅπαντασ ἢ πρὸσ μηδένα τοῦτο πάσχειν τὴν ὄψιν. "ἀλλ’ πρὸσ τὸν Λεύκιον ἔφην ἀποβλέψασ,· "ὃ πρῶτον ἐλέχθη τῶν ἡμετέρων ὑπόμνησον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION