Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3)

ἔφην " ἀγνοεῖν ἢ σοὶ προσῆκόν ἐστι λόγον, ὥσπερ ἀφ’ ἑστίασ τῆσ γεωμετρίασ ὁρμώμενον· καλούμενον πρόσωπον ἥ τε γὰρ ἴτυσ ἀνακλωμένη πολλαχόθεν ἅπτεσθαι τῶν οὐ κατ’ εὐθυωρίαν ὁρωμένων πέφυκεν, ἥ τε πανσέληνοσ αὐτὴ πάντων ἐσόπτρων ὁμαλότητι καὶ στιλπνότητι κάλλιστόν ἐστι καὶ καθαρώτατον.

ὥσπερ οὖν τὴν ἶριν οἰέσθ’·

θάλασσαν οὐκ ἐφ’ ἧσ ἐστι χώρασ, ἀλλ’ ὅθεν ἡ κλάσισ ἐποίησε τῇ ὄψει τὴν ἐπαφὴν αὐτῆσ καὶ τὴν ἀνταύγειαν·

ὥσ που πάλιν ὁ Ἀγησιάναξ εἴρηκεν ἢ πόντου μέγα κῦμα καταντία κυμαίνοντοσ δείκελον ἰνδάλλοιτο πυριφλεγέθοντοσ ἐσόπτρου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION